| Rahman, Rahim ALLAH adına! .mid3905.ss37.as.ssSAFFAT.ns56.ny.cs23.syf445.sure.37.xxxxx Orijinal Metin : 
 بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ Bismillâhir rahmânir rahîm. |
37. SAFFAT / 1-2-3 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Yemin olsun,
• saff saff, safflar tutanlara...
• ve ardından zecr ederek zecr edenlere…
• ve ardından zikir ederek tali olanlara! Yemin
S:FF
S:FF
ZCR
ZCR
TLV
Z!KR
.mid3906.ss37.as1.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxYeminx.ss37.as2.ss37.as3.x#s:ff-saff#||#tlv-tali#||#z!kr-zikir#||#zcr-zecr#x#S:FF#||#S:FF#||#ZCR#||#ZCR#||#TLV#||#Z!KR#||#s:ff-saff#||#tlv-tali#||#z!kr-zikir#||#zcr-zecr# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا * فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا * فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا Ves sâffati saffâ(saffen). * Fez zâcirâti zecrâ(zecran). * Fet tâliyâti zikrâ(zikran). saff ص ف فS:FF | Sıra, dizi, saf. / Saf haline getirmek. Saf halinde düzen vermek, displin etmek. / İlim ve amel olarak tam bir düzen içinde olmak. / Disiplinden meydana gelen intizam. / Saf olanlar. İntizama gelenler. Çğl.saffatÇğl.AsfafAynı kökten:Mesaff Mesâff Musaffaf saff saffat Asfaf Tasfif Tasfifât |
Tali ت ل وTLV | Tilavet eden, okuyan. İkinci derecede. Sonradan gelen. Aynı kökten:Tali tilavet tilv Tülüv |
zikr zikir ذ ك رZ!KR | Anmak, hatırlamak. Yad etmek. Anılmak. Anımsamak, akılda tutmak, aklına getirmek. Hatırlatmak, dile getirmek, adını söylemek. Bir şeyi zihinde hazır etme. Akıldan çıkarmamak, unutmamak. Çğl.ezkarAynı kökten:İstizkâr Mezkûr mezkur Müstezkir Mütezekkir müzakere Müzakerat müzekker müzekkere Müzekkire Müzekkir Müztekir Müddekir tezekkür Tezekkürât tezkere Tezkire Tezakir Tezkir Zâkir zakir Zâkirûn Zâkire zeker Zükrân Zükur Zikâre Zekir zikr zikir ezkar zikra Zükr Zükre |
Zecr Zecre ز ج رZCR | Menetme, engel olma. Nehyetme. / Zorlama, zorla yaptırma. Zorla önleme. / Sıkma. Kovma. / Eziyet etme. Angarya olarak çalıştırma. / Köpek balığı. / Çağırma. Sürme.
/ Yasaklamak, uzaklaştırmak. / Men'etmek, engel olmak. / Azarlamak, caydırmak, cesaretini kırmak, itmek, sınırlamak / Ağlayarak, sesle veya kınayarak kontrol etmek / Sınırlamak veya yasaklamak için kaba konuşmak / Çağırmak, bağırmak, sayha. Çğl.ZücurAynı kökten:Mutazaccır Münzecir Müzdecer Müzdecir Tazaccur Zecr Zecre Zücur Zecren Zecrî |
Diyanet Meali: 1,2,3,4. Saf bağlayıp duranlara, haykırarak sevk edenlere ve zikri (Allah’ın kelâmını) okuyanlara andolsun ki, sizin ilâhınız gerçekten bir tek ilâhtır. |
37. SAFFAT / 4-5 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak sizin...
• Semaların ve arzın ve ikisinin arasında olanların Rabbi...
• ve şark yönlerinin Rabbi…
ilahınız elbette vahidtir. Esma-ül Hüsna
eLH!
VHD
RBB
SMV
eRD:
BYN
RBB
ŞRK:
.mid3907.ss37.as4.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxEsma-ül Hüsnax.ss37.as5.x#elh!-ilah#||#vhd-vahid#||#erd:-arz#||#smv-semavat#||#rbb-rabb#||#byn-beyn#||#şrk:-şark#x#eLH!#||#VHD#||#RBB#||#SMV#||#eRD:#||#BYN#||#RBB#||#ŞRK:#||#elh!-ilah#||#vhd-vahid#||#erd:-arz#||#smv-semavat#||#rbb-rabb#||#byn-beyn#||#şrk:-şark# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ * رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ İnne ilâhekum le vâhıd(vâhıdun). * Rabbus semâvâti vel ardı ve mâ beynehumâ ve rabbul meşârık(meşârıkı). beyn beyne ب ي نBYN | Arası, arasında, aralık. İki şeyin arası. İkisinin ortası. Firkat. Ayrılık. Beyan. Burnu ve ayakları uzun karga.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
ilah ا ل هeLH! | Güvenilen şey. Değer verilen şey. Tapınılan. Put. Dşl.ilaheÇğl.aliheAynı kökten:ilah ilahe alihe ilahi ilahiyat İlahiyyun |
arz erz ا ر ضeRD: | İnsanın Allah'tan aldığı emri uyguya aldığı nokta. Aşağı. Toprak. Zemin. Yeryüzü. Dünya. Memleket, ülke. Küre. İklim. Davarın ayağının altı.Çğl.ArzînÇğl.ArâziÇğl.EradînAynı kökten:arz erz Arzîn Arâzi Eradîn Arzî Arziye |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
sema س م وSMV | Gök yüzü. Asuman. Gök. / Her şeyin sakfı. / Gölgelik. Bulut ve emsali örtü. / İnsanda duygu merkesinin derinlikleri. İnsanın Allah ile irtibat kurduğu nokta. Çğl.semavatAynı kökten:adına isim esma esami İsma müsemma Müsemmeyat Mütesemmi sema semavat Semave semavi Semaviyyât Semiy Semiyye Semüvv sümüv Tesemmi |
Vahid Evhad و ح دVHD | Bir. Bir sayısı. Biricik, eşi ve benzeri olmayan. Tek. / Zatında hiç ortaklığa, çokluğa ihtimali olmayan, parçaları da parçacıkları da olmayan.
El Vahid : ALLAH'ın tekleme, teklik fiili. teklikten gelmesi. Kendisi tekdir ve eşsizdir. Zuhuratları da tekdir ve eşsizdir. Hiç bir şey bir şeye benzemez. "Vahid-ül ehad", tek... teklikten gelmesi.Aynı kökten:tevahhud Vahdaniyet vahdet Vahid Evhad |
şark ش ر قŞRK: | Doğu. Güneşin doğduğu taraf. / Güneşin aydınlığı. / Yarmak. Parıldamak. / Duygu, düşünce ve fikirlerin doğuşu, aydınlığı / Manaların ve öz-duyumların, duygu merkezine doğması. Aynı kökten:işrak meşrık maşrık meşarık mişrak müsteşrik müşrik şark teşrik |
Diyanet Meali: O, göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbidir. Doğuların da (Batıların da) Rabbidir. |
37. SAFFAT / 6-7-8-9-10 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak ki BİZ, dünya semasını...
** Hatf ederek hatf eden… ve ardından kendisine sakıb şihab tabi olan dışında **
• Ulvi meleleri (Mele-il Ala'yı) işitemeyen…
• Duhur edilerek bütün caniblerden kazf edilen…
• Kendilerine vasıb azab verilen...
bütün merid şeytanlardan hıfz ederek... kevkeb ziynetleri ile ziynetlendirdik. "sema ed dünya" ifadesi, "dünyanın seması" veya "semanın ednası" (yani en yakın sema) anlamlarında olabilir. (dünya kelimesi hem isim, hem de edna sıfatının dişili/müennesidir.) Eğer, "en yakın sema, semanın en yakını" olarak kullanımış ise, daha uzak semalardan da bahsedilebilir demektir. Burada "sema"yı İnsan duygusunun derinlikleri olarak anlamak mümkündür. Şeytan
ZYN
SMV
DNV
ZYN
KVKB
HFZ:
KLL
ŞT:N
MRD
SMA:
MLe
A:LV
K:Z!F
KLL
CNB
DHR
A:Z!B
VS:B
H:T:F
H:T:F
TBA:
ŞH!B
S!K:B
.mid3908.ss37.as6.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxŞeytanxxşeytanxŞeytanxxxşeytanxşeytanxxxşeytanxx.ss37.as7.ss37.as8.ss37.as9.ss37.as10.x#kll-külli#||#dnv-dünya#||#smv-sema#||#zyn-zeyn#||#kvkb-kevkeb#||#mrd-merid#||#hfz:-hıfz#||#kll-külli#||#a:z!b-azab#||#mle-mele#||#a:lv-ala#||#cnb-canib#||#dhr-duhur#||#vs:b-vasıb#||#k:z!f-kazf#||#tba:-tabi#||#s!k:b-sakıb#||#şh!b-şihab#||#h:t:f-hatf#||#sma:-xxoxx#x#ZYN#||#SMV#||#DNV#||#ZYN#||#KVKB#||#HFZ:#||#KLL#||#ŞT:N#||#MRD#||#SMA:#||#MLe#||#A:LV#||#K:Z!F#||#KLL#||#CNB#||#DHR#||#A:Z!B#||#VS:B#||#H:T:F#||#H:T:F#||#TBA:#||#ŞH!B#||#S!K:B#||#kll-külli#||#dnv-dünya#||#smv-sema#||#zyn-zeyn#||#kvkb-kevkeb#||#mrd-merid#||#hfz:-hıfz#||#kll-külli#||#a:z!b-azab#||#mle-mele#||#a:lv-ala#||#cnb-canib#||#dhr-duhur#||#vs:b-vasıb#||#k:z!f-kazf#||#tba:-tabi#||#s!k:b-sakıb#||#şh!b-şihab#||#h:t:f-hatf#||#sma:-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ * وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ * لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ * دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ * إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ İnnâ zeyyennes semâed dunyâ bi zîynetinil kevâkib(kevâkibi). * Ve hıfzan min kulli şeytânin mârid(mâridin). * Lâ yessemmeûne ilel meleil a’lâ ve yukzefûne minkulli cânib(cânibin). * Duhûran ve lehum azâbun vâsib(vâsibun). * İllâ men hatıfel hatfete fe etbeahu şihâbun sâkib(sâkibun). A'lâ ع ل وA:LV | Daha iyi. Pek iyi. En yüksek. Ziyâde ve mürtefi olan. Yükseklik. Büyüklük. şeref. şan. İtibarı ve şerefi yüksek zât. İyi. Günahtan sakınan temiz ve sâlih amel sâhibi kimse.Çğl.EaliAynı kökten:A'lâ Eali Âli Aliyy İlliyyun İlliyyîn Aliyy-ül A'la İsti'la Mualla Müteali teala tealev Teali Ulüvv Ulvi Ulviye Ulviyet Vâlâ |
azab ع ذ بA:Z!B | Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem. Aynı kökten:azab Azb Iztırab Muazzeb Muazzib Mu'zib Ta'zib |
Canib ج ن بCNB | Yan, yön. Cihet, taraf. Yüksek taraf.Aynı kökten:Canib cenab cenabet cenb ecnab cenub Cünnab cünüb ictinab mütecanib |
Dahr Duhur د ح رDHR | Sürmek. Irak etmek, uzaklaştırmak. Horluk. Def'etme, çıkarma, kovma, uzaklaştırma.Aynı kökten:Dahr Duhur Duhur Edhar Medhur |
dünya د ن وDNV | Dünya (Denâet veya dünüvv. den) En yakın, en aşağı. Şimdiki âlemimiz. Dşl.EdnâAynı kökten:Daniye denaet Denavet Denes Ednas Deni' denî Deniyyat Denie dün Dünüvv dünya Ednâ dünyevî edna Ednanî madun Ma-dun |
hatf خ ط فH:T:F | Kapmak. Şimşek gibi göz kamaştırmak. Sür'atli olmak.Aynı kökten:hatf Hatıf Hattaf ihtitaf Tehattuf |
Hıfz ح ف ظHFZ: | Saklama. Koruma. Siyanet. Muhafaza. Ezber etmek. Hatırda tutmak. Kur'an'ı ezberde tutmak.Aynı kökten:Hâfız Huffaz Hafaza Hâfıza Hafîziyyet Hıfz İstihfaz Mahfaza Mahfuz Muhafaza Muhafazat Muhafız Muhafızîn Müstahfaz Müstahfazin Mütehaffız Mütehaffızîn |
Kazf ق ذ فK:Z!F | Atmak. İftira atmak. Namuslu bir kadına zina isnad etmek. Aynı kökten:Ekzef Akzef Kazef Kazf Kazife Kazzafe Makzuf Mukazefe Takzif |
Küllî ك ل لKLL | Külle mensub. Cüz'iyat ve ferdlerden meydana gelmiş olan. Umumi, bütün. Çok, ziyade, fazla. Aynı kökten:İklil Kell Külul küll Küllî külliyat Külliyet külliye Külliyet Külliyen Mükellel |
Küllî ك ل لKLL | Külle mensub. Cüz'iyat ve ferdlerden meydana gelmiş olan. Umumi, bütün. Çok, ziyade, fazla. Aynı kökten:İklil Kell Külul küll Küllî külliyat Külliyet külliye Külliyet Külliyen Mükellel |
Kevkeb ك و ك بKVKB | Yıldız. Parıldamak.Çğl.KevakibAynı kökten:Kevkeb Kevakib Kevkebe Kevkebî Mükevkeb |
Mele' م ل اMLe | Bir cemâatin ileri gelenleri. Hırs, tamah. Zan. Güzellik. Fls: Kâinatta hiçlik şeklinde boşluk olmadığını, her yerin dolu olduğunu ifade eden bir tabirdir. Dolu mekân. Kalabalık, güruh, cemaat, topluluk. Halk.Çğl.EmlâAynı kökten:Mela Emlâ MELA'Â Mele' Emlâ Mil'e |
merid م ر دMRD | Baş kaldıran. Fesatlık çıkaran. İnatçı. Şerli. Gücü kuvveti olan kişi. Katı, yoğun. Güçlü, kuvvetli kimse. Süt içinde ıslatılıp yumuşatılan hurma. Haddini aşmakta, azgınlıkta ve günahkârlıkta çok ileri gitmiş olan.Aynı kökten:merid Mümerred Mütemerrid Mütemerridîn |
Sakıb ث ق بS!K:B | Parlak. Bir yandan bir yana delip geçen.Aynı kökten:Eskab İskab Meskub Miskab Mesakıb Musakkab Müsakkib Müskab Mütesakkıb Sakb Sukub Sakıb Sekkab Sukb Sükub Sukbe Sukub Sukab Sukabât Tesakkub Tesakkubât Teskib Üskub |
sema س م وSMV | Gök yüzü. Asuman. Gök. / Her şeyin sakfı. / Gölgelik. Bulut ve emsali örtü. / İnsanda duygu merkesinin derinlikleri. İnsanın Allah ile irtibat kurduğu nokta. Çğl.semavatAynı kökten:adına isim esma esami İsma müsemma Müsemmeyat Mütesemmi sema semavat Semave semavi Semaviyyât Semiy Semiyye Semüvv sümüv Tesemmi |
Tabi' ت ب عTBA: | Birinin arkası sıra giden, ona uyan. Boyun eğen. İtaat eden. Gr: Kendinden evvelki kelimeye göre hareke alan. Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm'ı görmüş olanları, ashabını görüp, onlardan hadis dinlemiş olan.Çğl.TebeaAynı kökten:İstitba' İtba' İttiba' İttibaen Metbu' Metbuiyyet Mütabi' Mütabiîn Mütetabi' Tabi' Tebea Tabiat Tabia Tabii Tabiûn Tâbiîn tabiiyyet Teba' Tebaa Tetbi' |
Vasıb و ص بVS:B | Yerinde duran. Sürekli. kalıcı olmak, görevde kalmak, kararlı olmak, son olmak, devam etmek. |
Zeyn ز ي نZYN | Zinet, süs. Süslemek.Aynı kökten:Mütezeyyin Müzeyyen Müzeyyenât Müzeyyin Tezeyyün Tezeyyünât Tezyin Tezyinât Zeyn Zinet Ziynet |
Şihab ش ه بŞH!B | Kıvılcım. / Işın. Işınım. Nüfuz eden alev. / Parlak yıldız. / Yıldız kayması. / Savaşta keskin ve enerjik nüfuz eden korkusuz savaşçı. Çğl.ŞihbanÇğl.ŞühübAynı kökten:Eşheb İnşihab Şihab Şihban Şühüb Şühbe Teşahhub Üşhub |
Diyanet Meali: Biz, en yakın göğü zinetlerle, yıldızlarla donattık.
Onu itaatten çıkan her şeytandan koruduk.
Onlar, yüce topluluğu (ileri gelen melekler topluluğunu) dinleyemezler. Kovulmaları için her taraftan taşa tutulurlar. Onlar için sürekli bir azap da vardır.
Ancak onlardan söz kapan olur. Onu da delip geçen bir alev izler (ve yok eder). |
37. SAFFAT / 11 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık onlardan fetva iste…
onların halkiyetleri mi daha şedid... yoksa BİZ'im halk ettiklerimiz mi?
Muhakkak ki BİZ onları lazib tinden halk ettik. Doğa/Yaşam
FTY
ŞDD
H:LK:
H:LK:
H:LK:
T:YN
LZB
.mid3909.ss37.as11.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxDoğa/Yaşamxxalakxşeytanxx#şdd-şedid#||#h:lk:-halk#||#fty-fetva#||#lzb-lazib#||#t:yn-tin#x#FTY#||#ŞDD#||#H:LK:#||#H:LK:#||#H:LK:#||#T:YN#||#LZB#||#şdd-şedid#||#h:lk:-halk#||#fty-fetva#||#lzb-lazib#||#t:yn-tin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ Festeftihim e hum eşeddu halkan em men halaknâ, innâ halaknâhum min tînin lâzib(lâzibin). fetva ف ت يFTY | Bir hadise, bir muamele hakkındaki hükm-ü şer'îyi ehli olanın haber vermesi ve o hükme dair verilen malumat, bilgi.Çğl.fetevaAynı kökten:feta fitye fityan fetva feteva ifta efta istifta müfti müstefti |
halk halak خ ل قH:LK: | Yaratmak. İcad. Örneği ve benzeri olmayan bir şeyi yaratmak, ibdâ' eylemek. Bir şeyi yumuşatıp düzleştirmek. Halk, toplum. Aynı kökten:Halak Halık Halıkıyyet halkiyet halk halak Hallak Haluk hilkat Hulk Ahlak Ihtilak Tahlik |
Lazib ل ز بLZB | Sabit olan, yapışan. Yapışıp sabitlenen. |
Tîn ط ي نT:YN | Balçık. Çamur. / Kil veya çamur ile sıva yapmak. / Mektup gibi şeyleri mühürlemek. Çğl.EtyânAynı kökten:Tîn Etyân |
şedid ش د دŞDD | Sert, sıkı, şiddetli. Musibet, belâ.Dşl.ŞedideÇğl.ŞidadAynı kökten:Eşedd iştidad Müşedded Müşeddid Müşeddide Müştedd Müteşeddid Şedaid Şedâyid Şedd şedde şedid Şedide Şidad şiddet Şided Teşeddüd |
Diyanet Meali: (Ey Muhammed!) Şimdi sen onlara sor: “Kendilerini yaratmak mı daha zor, yoksa yarattığımız diğer şeyleri yaratmak mı? Şüphesiz biz onları yapışkan bir çamurdan yarattık. |
37. SAFFAT / 12-13-14 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Bilakis!...
• Onların sahr etmeleri…
• Onlara zikir ettirilince, zikir etmemeleri…
• Ayet gördüklerinde, istishar etmeleri…
sana acayib geliyor.
A:CB
SH:R
Z!KR
Z!KR
ReY
eYY
SH:R
.mid3910.ss37.as12.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxx.ss37.as13.ss37.as14.x#a:cb-acayib#||#sh:r-sahr#||#eyy-ayet#||#z!kr-zikir#||#sh:r-istishar#||#rey-xxoxx#x#A:CB#||#SH:R#||#Z!KR#||#Z!KR#||#ReY#||#eYY#||#SH:R#||#a:cb-acayib#||#sh:r-sahr#||#eyy-ayet#||#z!kr-zikir#||#sh:r-istishar#||#rey-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ * وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ * وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ Bel acibte ve yesharûn(yesharûne). * Ve izâ zukkirû lâ yezkurûn(yezkurûne). * Ve izâ raev âyeten yesteshırûn(yesteshırûne). aceb acayib ع ج بA:CB | Şaşırmak. Beğenmek. Hoşuna gitmek. Çok acayib. Pek tuhaf olan. Taaccüb, şaşma, hayret. Garib, hoş, latif ve nadir-ül vücud olduğundan bir şey için inkar ve istiğrab etme hali.Aynı kökten:aceb acayib isti'cab mu'cib müsta'ceb müsta'cib taaccüb |
ayet ا ي يeYY | Eser. Kimsenin inkar edemiyeceği açık delil. Nişan. Alamet. İşaret. Menzil, mekan. Kur'an-ı Kerim'deki her bir cümle. Manen uyanmağa sebeb olan hadise.Çğl.ÂyâtAynı kökten:ayet Âyât eyyü iyya |
İstishar س خ رSH:R | Alay etme, zevklenme, eğlenme.Aynı kökten:İstishar mashara Meshara Mesâhir Müsteshir Mütemeshir Mütemeshirîn Sahir Sahr suhre Suhriyen Sıhriyya Suhriyye Temeshur Temeshurât Tesahhur Tesahhurât Musahhar Musahhir Müsahhir Müsahhar Sihriyy Teshir |
Sahr س خ رSH:R | Masharaya almak. Alay etmek. Dalga geçmek.Aynı kökten:İstishar mashara Meshara Mesâhir Müsteshir Mütemeshir Mütemeshirîn Sahir Sahr suhre Suhriyen Sıhriyya Suhriyye Temeshur Temeshurât Tesahhur Tesahhurât Musahhar Musahhir Müsahhir Müsahhar Sihriyy Teshir |
zikr zikir ذ ك رZ!KR | Anmak, hatırlamak. Yad etmek. Anılmak. Anımsamak, akılda tutmak, aklına getirmek. Hatırlatmak, dile getirmek, adını söylemek. Bir şeyi zihinde hazır etme. Akıldan çıkarmamak, unutmamak. Çğl.ezkarAynı kökten:İstizkâr Mezkûr mezkur Müstezkir Mütezekkir müzakere Müzakerat müzekker müzekkere Müzekkire Müzekkir Müztekir Müddekir tezekkür Tezekkürât tezkere Tezkire Tezakir Tezkir Zâkir zakir Zâkirûn Zâkire zeker Zükrân Zükur Zikâre Zekir zikr zikir ezkar zikra Zükr Zükre |
Diyanet Meali: Hayır, sen (onların hâline) şaştın, onlar ise alay ediyorlar.
Kendilerine öğüt verildiği zaman öğüt almıyorlar.
Bir mucize gördükleri zaman onu alaya alıyorlar. |
37. SAFFAT / 15-16-17 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Diyorlar ki:
"Bu, sadece, mübin sihirdir. Ata-babalarımız… ve daha öncekiler de... mevt olup, turab ve kemik kaldığımız zaman... biz mebas mı olacağız gerçekten?" Ahiret
K:VL
SHR
BYN
MVT
KVN
TRB
A:Z:M
BA:S!
eBV
eVL
.mid3911.ss37.as15.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxAhiretx.ss37.as16.ss37.as17.x#evl-evvel#||#ebv-eb#||#byn-mübin#||#a:z:m-azm#||#shr-sihr#||#ba:s!-mebas#||#mvt-mevt#||#trb-turab#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#K:VL#||#SHR#||#BYN#||#MVT#||#KVN#||#TRB#||#A:Z:M#||#BA:S!#||#eBV#||#eVL#||#evl-evvel#||#ebv-eb#||#byn-mübin#||#a:z:m-azm#||#shr-sihr#||#ba:s!-mebas#||#mvt-mevt#||#trb-turab#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ * أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ * أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ Ve kâlû in hâzâ illâ sihrun mubîn(mubînun). * E izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve izâmen e innâ le meb’ûsûn(meb’ûsûne). * E ve âbâunel evvelûn(evvelûne). azm ع ظ مA:Z:M | Kemik.Çğl.izamÇğl.izamenAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
meb'as ب ع ثBA:S! | Yeniden hayatlanma. / Köklü değişime uğrama. / Yollanma, gönderilme.Çğl.MebâisAynı kökten:Ba's Bais baas ib'as meb'as Mebâis |
mübin ب ي نBYN | Açık, aşikar. Ayan kılan, beyan ve izah eden. Dilediğine doğru yolu gösteren. Hak ile batılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
eb Ebu ا ب وeBV | (Ebâ, Ebu, Ebi) Baba. Ata. |
Evvel ا و لeVL | İlk. Birinci.
El Evvel : Evveli, başlangıcı olmayan. İbtidası olmayıp, herşey üzerine sabık olan. Çğl.EvvelînAynı kökten:alet Evvel Evvelîn Evvela Evvelen Evveliyat Evveliyet Muli' Müevvel Müevvil Te'vil Evl Te'vilât Ula Uli |
mevt م و تMVT | Dünya yaşantısının yüklediği görevlerden paydos olma hali.Aynı kökten:İmate memat Memut Men'a Men'at Menaî Menie Meniyye Mevat mevt meyyit Meyt mevta emvat muvat Müvat mümit Temavüt |
Sihr س ح رSHR | Büyü, gözbağıcılık, büyücülük, hilekârlık. Aldatmak. Haktan uzaklaşmak. Bâtıl şeyi hak diye göstermek. Lâtif ve dakik olan şey. Büyü kadar te'siri olan şey. Şiir ve güzel söz söyleme gibi, insanı meftun eden hüner. Sebebi gizli olan ince şey. Dşl.SihirAynı kökten:Esher İshar Mütesahhir Mütesehhir Mütesehhirîn Sahir sahur seher Eshar Sehran Sühre Tesahhur Tesehhur Meshur Müsahhar Sahir Sahire Sehhar Sihr Sihir teshir |
Türâb Turab ت ر بTRB | Toprak. Toz.Çğl.TirbanÇğl.EtribeÇğl.TürbanAynı kökten:İtrab Terb Terba Terbab Teribe Teraib Teribe Teterrüb Tetrib Tırbal Tarâbil Tirb Tırb Tirâb Etrâb Türâb Turab Tirban Etribe Türban Türbe Atrab Itrab İstıtrab İstitrab İstitrabî Mıtrab Mutatarrib Mutatarribin Mutrib Müstatrib Tarab Tatarrub Tatrib Metrebe |
Diyanet Meali: (Dediler ki:) “Bu bir büyüden başka bir şey değildir.”
“Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi tekrar diriltileceğiz?”
“Önceden gelip geçmiş atalarımız da mı?” |
37. SAFFAT / 18-19-20 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | De ki:
"Evet!
Siz dahr olanlarsınız!... ve ardından muhakkak o, ancak, vahid zecredir."
Ardından görecek onlar ve diyecekler ki:
"Eyvahlar olsun bize... bu din yevmidir!" Ahiret
K:VL
DH:R
ZCR
VHD
NZ:R
K:VL
VYL
YVM
DYN
.mid3912.ss37.as18.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxAhiretxxyevmxx.ss37.as19.ss37.as20.x#dh:r-dahr#||#yvm-yevm#||#vhd-vahid#||#nz:r-nazar#||#dyn-din#||#zcr-zecre#||#vyl-veyl#||#k:vl-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#DH:R#||#ZCR#||#VHD#||#NZ:R#||#K:VL#||#VYL#||#YVM#||#DYN#||#dh:r-dahr#||#yvm-yevm#||#vhd-vahid#||#nz:r-nazar#||#dyn-din#||#zcr-zecre#||#vyl-veyl#||#k:vl-xxoxx#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ * فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ * وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ Kul neam ve entum dâhırûn(dâhırûne). * Fe innemâ hiye zecretun vâhıdetun fe izâ hum yenzurûn(yenzurûne). * Ve kâlû yâ veylenâ hâzâ yevmud dîn(dîni). Dahr د خ رDH:R | Alçalma. Küçülme. Hor ve hakir olma.Aynı kökten:Dahr İdhar Müdhar Müdhir |
din د ي نDYN | Din; ALLAH ile halkettikleri arasında ki münasebetin düzeni, nizamıdır.Çğl.EdyanAynı kökten:Âdine din Edyan diyanet Ladinî mütedeyyin Deyn Düyun İdane İstidane Medîn Müstedîn Tedeyyün |
nazar ن ظ رNZ:R | Göz atmak. Beklemek, izlemek. Ertelemek. Düşünmek, ibret almak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek. Gözdeğmesi. İltifat. İtibar.Aynı kökten:İntizar İnzar Manzara Menazır Minzar Münazara Münazarat Münazır Münazırîn Mütenazır nazar Nazaran Nazarî nazariye Nazariyyât Nazır Nüzzâr Nazıra Nazre Tenazzur unzur |
Vahid Evhad و ح دVHD | Bir. Bir sayısı. Biricik, eşi ve benzeri olmayan. Tek. / Zatında hiç ortaklığa, çokluğa ihtimali olmayan, parçaları da parçacıkları da olmayan.
El Vahid : ALLAH'ın tekleme, teklik fiili. teklikten gelmesi. Kendisi tekdir ve eşsizdir. Zuhuratları da tekdir ve eşsizdir. Hiç bir şey bir şeye benzemez. "Vahid-ül ehad", tek... teklikten gelmesi.Aynı kökten:tevahhud Vahdaniyet vahdet Vahid Evhad |
Veyl و ي لVYL | Vay hâline, yazık, felâket, hüzün ve hüsran. / Cehennem'de bir çukur ismi veya Cehennem'in bir kapısına bu isim verilmiştir. / Vaid, tehdid makamında kullanılan azab kelimesidir. // hayıflanma ünlemi, vay!Aynı kökten:Müteveyyil Teveyyül Teveyyülât Üveyl Vaveyla Veyl Veyle |
Yevm ي و مYVM | Gün. Yirmidört saatlik zaman. Sene. Asır. Devir. Devre. Süreç.Çğl.eyyamAynı kökten:El yevm Eyyam EYYAMÜL USBÜ' Külle yevm Müyaveme Yevm eyyam Yevme-izin Yevmî Yevmiye |
Zecr Zecre ز ج رZCR | Menetme, engel olma. Nehyetme. / Zorlama, zorla yaptırma. Zorla önleme. / Sıkma. Kovma. / Eziyet etme. Angarya olarak çalıştırma. / Köpek balığı. / Çağırma. Sürme.
/ Yasaklamak, uzaklaştırmak. / Men'etmek, engel olmak. / Azarlamak, caydırmak, cesaretini kırmak, itmek, sınırlamak / Ağlayarak, sesle veya kınayarak kontrol etmek / Sınırlamak veya yasaklamak için kaba konuşmak / Çağırmak, bağırmak, sayha. Çğl.ZücurAynı kökten:Mutazaccır Münzecir Müzdecer Müzdecir Tazaccur Zecr Zecre Zücur Zecren Zecrî |
Diyanet Meali: De ki: “Evet, hem de siz aşağılanmış kimseler olarak (diriltileceksiniz).”
O ancak şiddetli bir sesten ibarettir. Bir de bakarsın ki onlar (diriltilmiş hazır) beklemektedirler.
Şöyle diyecekler: “Vay başımıza gelene! Bu beklenen ceza günüdür.” |
37. SAFFAT / 21 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Kizb etmiş olduğunuz fasl yevmi budur! Ahiret
YVM
FS:L
KVN
KZ!B
.mid3913.ss37.as21.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxAhiretxxyevmxx#yvm-yevm#||#kz!b-kizb#||#fs:l-fasl#||#kvn-xxoxx#x#YVM#||#FS:L#||#KVN#||#KZ!B#||#yvm-yevm#||#kz!b-kizb#||#fs:l-fasl#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ Hâzâ yevmul faslillezî kuntum bihî tukezzibûn(tukezzibûne). Fasl Fasıl ف ص لFS:L | İki şey arasındaki ek yeri. Mafsal. Hak ile bâtılın arasını fark. Ayrıcalık. Ayrılma. Çözme. Bölüm. Mevsim. Aynı makamda çalınan şarkı. Çocuğu memeden kesmek. Birini zemmetmek. Gıybet. Kısa duvar. İnsanların lehinde veya aleyhinde söz söyleyerek para toplıyan. Çğl.FisalÇğl.FusulAynı kökten:Fâsıla Fevasıl Fasîle Fesâil Fasl Fasıl Fisal Fusul Fussilet Fusul-ü Erbaa İnfisal İnfisalat mafsal Mefsil Mefâsıl Mufassal Mufassıl Munfasıl Müfasale Tafsil Tafsilât Fasîl Fisâl Fuslân Faysal Fisal Fısal Fassal Fesil Efsâl Fisâl |
kizb ك ذ بKZ!B | Yalan. Yalan söyleme. Uydurma söz, asılsız kelam.Çğl.EkazibAynı kökten:Ekzeb Kâzib Kâzibe kezub Kezeb kezzab kizb Ekazib Mekzebe Mekzube Mükâzebe Mükezzib Tekâzüb tekzib Ükzube |
Yevm ي و مYVM | Gün. Yirmidört saatlik zaman. Sene. Asır. Devir. Devre. Süreç.Çğl.eyyamAynı kökten:El yevm Eyyam EYYAMÜL USBÜ' Külle yevm Müyaveme Yevm eyyam Yevme-izin Yevmî Yevmiye |
Diyanet Meali: Onlara, “İşte bu, yalanlamakta olduğunuz hüküm ve ayırım günüdür” denilir. |
| Ayn Secavendi .mid3914.ss37.as.ssSAFFAT.ns.ny.cs.syf.sure.37.xxxxx |
37. SAFFAT / 22-23 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | • Zalimleri
• ve zevcelerini
• ve ALLAH'tan gayrısından abd olmuş oldukları şeyleri
haşr edin!... ve ardından onları cahim sıratına ihda edin! Ahiret
HŞR
Z:LM
ZVC
KVN
A:BD
DVN
H!DY
S:RT:
CHM
.mid3915.ss37.as22.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxAhiretxxcehennemxx.ss37.as23.x#hşr-haşr#||#z:lm-zalim#||#dvn-dun#||#s:rt:-sırat#||#a:bd-abd#||#zvc-zevc#||#chm-cahim#||#h!dy-ihda#||#kvn-xxoxx#x#HŞR#||#Z:LM#||#ZVC#||#KVN#||#A:BD#||#DVN#||#H!DY#||#S:RT:#||#CHM#||#hşr-haşr#||#z:lm-zalim#||#dvn-dun#||#s:rt:-sırat#||#a:bd-abd#||#zvc-zevc#||#chm-cahim#||#h!dy-ihda#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ * مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ Uhşurûllezîne zalemû ve ezvâcehum ve mâ kânû ya’budûn(ya’budûne). * Min dûnillâhi fehdûhum ilâ sırâtıl cahîm(cahîmi). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
Dûn د و نDVN | Başka. Gayrı, diğer, maadâ. |
İhda ه د يH!DY | İman ve İslâmiyet yolunu göstermek. Hidayete eriştirmek. Doğru yola götürmek. Allah rızasına uyan yola girmesine vesile olmak. Hediye etmek. Armağan yollamak.Aynı kökten:Hâdî Hadiy Hüdat Hevadî Hidat hediye Hedaya Hedy Hidayet Huda Hüda İhda İhdaiyye İhtida İstihda' Mehdi Mihda Mühdî Mühtedî Müstehdî Temehdi |
Haşr Haşir ح ش رHŞR | Toplanmak, bir yere birikmek. Toplama, cem'etmek. Kıyametten sonra bütün insanların bir yere toplanmaları. Aynı kökten:Haşere Haşerat Haşır Hâşir Haşır Haşr Haşir Haşur İhtişar mahşer Mahşur Tahşir |
Sırat ص ر طS:RT: | Yan sınırları belirli olan geniş ve işlek cadde. Yol.Aynı kökten:Sırat Sırat-ı Mustakim |
zalim ظ ل مZ:LM | Zulmeden, haksızlık eden.Dşl.ZâlimeÇğl.ZalemeÇğl.ZâlimînAynı kökten:mazlum Mazlumîn mezalim munzalim Mutazallim Mutazallimîn Muzlim Tazlim Tezalüm zalim Zâlime Zaleme Zâlimîn Zallam Zalûm Zıllîm zulmet Zulümat zulüm Zulm |
Zevc ز و جZVC | Çeşit. Tür. / Sınıf. Cins. / Bir şeyi tamamlayan, bütünleyen, noksanlarını ikmal şeyler. / En az iki şeyden meydana gelen. Bunların her biri. // Karı ve kocanın herbiri. Dşl.ZevceÇğl.ZevceynÇğl.zevcatÇğl.EzvacAynı kökten:İzdivac Mütezevvic Mütezevvicîn Müzavece Müzevvec Tezevvüc Tezevvücât Tezvic Zevc Zevce Zevceyn zevcat Ezvac |
Diyanet Meali: 22,23,24. Allah, meleklere şöyle emreder: “Zulmedenleri, eşlerini ve Allah’ı bırakıp da tapmakta olduklarını toplayın, onları cehennemin yoluna koyun ve onları tutuklayın. Çünkü onlar sorguya çekileceklerdir. |
37. SAFFAT / 24 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 445 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Vakf edin onları!
Muhakkak onlar sual edilecek olanlardır! Ahiret
VK:F
SeL
.mid3916.ss37.as24.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf445.sure.37.xxxAhiretx#sel-mesul#||#vk:f-vakf#x#VK:F#||#SeL#||#sel-mesul#||#vk:f-vakf# Orijinal Metin :
Sözlük :
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ Vakıfûhum innehum mes’ûlûn(mes’ûlûne). Mes'ul س ا لSeL | Yaptığı iş ve hareketlerden hesap vermeğe mecbur olan. Mes'uliyetli. Bir işin idâresi kendisine âit olan. Ceza verilmiş olan. Aynı kökten:İstis'al Mes'ul Mesule Mesulât Mes'uliyet sail Saile Seele sual Sualât Es'ile tesaül tese'ül |
vakf و ق فVK:F | Hareketsiz kalmak. Daimi olmak. Durmak. Durak. Vakfetmek. Hapsetmek. Aynı kökten:İkaf Mevkuf Mevkufîn Muvakkıf Mütevakkıf Tevakkuf Tevakkufât Tevkif vakf Vakfe Vakfiye Vâkıf Vikaf |
|
37. SAFFAT / 25 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ne oldu size... hani... tenasur etmiyorsunuz? Ahiret
NS:R
.mid3917.ss37.as25.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretx#ns:r-tenasur#x#NS:R#||#ns:r-tenasur# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ Mâ lekum lâ tenâsarûn(tenâsarûne). Tenasur ن ص رNS:R | Yardımlaşma. Karşılıklı yardım etme. Haberler birbirini tasdik eylemek.Aynı kökten:İntisar istinsar mensur mansur Minsar minsir Münasara Müstansır Mütenasır nasır Nasırîn Nussar ensar nasr nusret Nusrat Tenasur mütenassır nasrani Nasara Tansir Tenassur |
Diyanet Meali: Onlara, “Ne diye yardımlaşmıyorsunuz?” denir. |
37. SAFFAT / 26 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Bilakis!
Onlar, bu yevmde müsteslimdirler! Ahiret
YVM
SLM
.mid3918.ss37.as26.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretxxyevmxx#yvm-yevm#||#slm-müsteslim#x#YVM#||#SLM#||#yvm-yevm#||#slm-müsteslim# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ Bel humul yevme musteslimûn(musteslimûne). Müsteslim س ل مSLM | Silm olmayı (teslim olmayı, boyun eğmeyi) isteyen... gereklerini yerine getiren. / İslam olmanın gereklerini harfiyyen yerine getiren. Müslüman olmayı dileyen. Çğl.MüsteslimînAynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Yevm ي و مYVM | Gün. Yirmidört saatlik zaman. Sene. Asır. Devir. Devre. Süreç.Çğl.eyyamAynı kökten:El yevm Eyyam EYYAMÜL USBÜ' Külle yevm Müyaveme Yevm eyyam Yevme-izin Yevmî Yevmiye |
Diyanet Meali: Hayır, onlar bugün teslim olmuş kimselerdir. |
37. SAFFAT / 27-28 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Bazıları bazılarına ikbal eder... sual ederler… derler ki:
"Muhakkak siz bize yeminden gelmiştiniz." Ahiret Ahiret
K:BL
BA:D:
BA:D:
SeL
K:VL
KVN
eTY
YMN
.mid3919.ss37.as27.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as28.x#k:bl-ikbal#||#ba:d:-bazı#||#sel-sual#||#ymn-yemin#||#ety-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#K:BL#||#BA:D:#||#BA:D:#||#SeL#||#K:VL#||#KVN#||#eTY#||#YMN#||#k:bl-ikbal#||#ba:d:-bazı#||#sel-sual#||#ymn-yemin#||#ety-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ * قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ Ve akbele ba’duhum alâ ba’dın yetesâelûn(yetesâelûne). * Kâlû innekum kuntum te’tûnenâ anil yemîn(yemîni). Ba'z Bazı ب ع ضBA:D: | Bir şeyin bir kısmı. Bir parça. Bâzısı. Biraz. Diğer. Aynı kökten:Baûda Baûza Ba'z Bazı Ba'ziyet |
ikbal ق ب لK:BL | Bir şeye yönelmek. Teveccüh etmek. Reddetmeyip kabul etmek. Bir şeyi birinin önüne götürmek. Baht açıklığı. Talih. Refah. İstemek.Aynı kökten:ikbal istikbal kabala Kabil kabila kabile kabail kabiliyet Kabl Kablî Kablî kabul kıble kibla Kubul makbul Makbule Mukabbel mukabele mukabil Mukbil Mukbilan Mukbilîn müstakbel Müstakbil Müstakbilîn mütekabil Tekabbel tekabül |
sual س ا لSeL | Sormak. İstemek. Dilenmek.Çğl.SualâtÇğl.Es'ileAynı kökten:İstis'al Mes'ul Mesule Mesulât Mes'uliyet sail Saile Seele sual Sualât Es'ile tesaül tese'ül |
yemin ي م نYMN | Kasem. Yemin, and. Mübarek. Sağ, sağ taraf, sağ el. Sözü Allah'ı zikrederek kuvvetlendirmek. El tutuşarak, Allah'a bağlılıklarını bildirerek, Allah'a ve birbirlerine söz vererek ahitleşmek. Fık: Zevcesi ölmüş er.Çğl.EymanÇğl.EymünAynı kökten:Eymen Eyamin Meymene Müsteymin Müteyemmen yemen yemin Eyman Eymün Yümn Yümün Yümna Yümnî |
Diyanet Meali: Birbirlerine yönelip sorarlar (çekişirler).
Şöyle derler: “Siz bize sağdan gelirdiniz. Bize haktan yana görünürdünüz.” |
37. SAFFAT / 29-30-31-32 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | (Diğerleri) Derler ki:
"Bilakis!
Siz zaten mü'min olmamıştınız! Sizin üzerinize sultan biz değildik.
Bilakis!
Siz zaten tuğyan içinde olan kavimdiniz!... ve ardından Rabbimizin sözleri üzerimize hakk oldu.
Muhakkak biz de tadacağız... artık sizi gayy ettirdik... muhakkak biz de gavi olanlardan olmuştuk." Ahiret
K:VL
KVN
eMN
KVN
SLT:
KVN
K:VM
T:G:Y
HK:K:
K:VL
RBB
Z!VK:
G:VY
KVN
G:VY
.mid3920.ss37.as29.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretxximanxx.ss37.as30.ss37.as31.ss37.as32.x#k:vm-kavim#||#z!vk:-zaika#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#rbb-rabb#||#hk:k:-hakk#||#t:g:y-tuğyan#||#slt:-sultan#||#g:vy-gayy#||#g:vy-gavi#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#K:VL#||#KVN#||#eMN#||#KVN#||#SLT:#||#KVN#||#K:VM#||#T:G:Y#||#HK:K:#||#K:VL#||#RBB#||#Z!VK:#||#G:VY#||#KVN#||#G:VY#||#k:vm-kavim#||#z!vk:-zaika#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#rbb-rabb#||#hk:k:-hakk#||#t:g:y-tuğyan#||#slt:-sultan#||#g:vy-gayy#||#g:vy-gavi#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ * وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ * فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ * فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ Kâlû bel lem tekûnû mû’minîn(mû’minîne). * Ve mâ kâne lenâ aleykum min sultân(sultânin), bel kuntum kavmen tâgîn(tâgîne). * Fe hakka aleynâ kavlu rabbinâ innâ le zâıkûn(zâıkûne). * Fe agveynâkum innâ kunnâ gâvîn(gâvîne). iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
mü'min ا م نeMN | İman eden. Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. Allah'a, ahirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse. Emniyete kavuşan. Korkulardan emniyet veren.
El Mu'min : İnanış, inanma, inanıp öylece mutmain olma. ALLAH herşeyi bilerek inanarak yaratır ve bizimle beraber öylece inanır. Çğl.Mü'mininAynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
Gavî غ و يG:VY | Çok azgın. Çok sapkın. Yoldan şaşıp azıtan zâlim.Çğl.GavunÇğl.GuvatAynı kökten:Gavayet Gavî Gavun Guvat Gaviyy Gaviyye Gavaya Gayy Gayya |
Gayy غ و يG:VY | Aklın istikametini, yolun doğrusunu kaybetmek. Rüşdün zıddı.Aynı kökten:Gavayet Gavî Gavun Guvat Gaviyy Gaviyye Gavaya Gayy Gayya |
Hakk hak ح ق قHK:K: | Batılın zıddı. Gerçek. Her sabit ve doğru olan şey. Adalet. Herkesin meşru olan salahiyeti, iktidarı, bir şey üzerindeki malikiyyeti. Dava ve iddia. Hakikate uygunluk. Pay, hisse. Münasib. Vukuu vacib, geleceği şüphesiz olan. Yapacağını yalansız yapan kimse.
El Hakk : Doğruluk fiili. Aynı kökten:Ehakk Hakîk hakikat Hakaik Hakikî Hakk hak muhakkak Muhakkik Muhakkikîn tahakkuk |
Kavm Kavim ق و مK:VM | Cemaat. Topluluk. Millet. / Kadınlar olmaksızın erkekler topluluğu. / Bir işe başlamak. / Pazar kurmak. Müşteri ile anlaşmak. // Doğru, dik, ayakta. Dürüst. İsabetli. Boyu düzgün ve güzel. Çğl.akvamAynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
sultan س ل طSLT: | Hakimiyet sahibi. Kuvvet ve kudret sahibi. / Baskı ve otorite kuran. / Hüccet ve delil. / İslam Hükümdarı. Padişah. / Hükümdar ailesinden olan anne, kız gibi kadınlardan her biri. / Kahr ve tegallüb manasında masdar. Çğl.SelatinAynı kökten:Musallat Musallit Mütesallit Mütesallitîn Saltanat Sulta sultan Selatin Tasallut Taslit |
tuğyan tugvan ط غ يT:G:Y | Taşkınlık. Azgınlık. Haddi aşmak. Hadde tecavüz etmek. Zulüm ve küfürde çok ileri gitmek. Taşkın mizaçlılık. Resmi devlet kuvvetlerine karşı durmak. Asi olmak. Su baskını.Aynı kökten:Itga Tagıye Tagut Tavagi Tagva Tagy Tagi Tagun tuğyan tugvan |
Zaika ذ و قZ!VK: | Tatma, tad alma. Tad alıcı kuvvet, tad duyurucu hassa.Aynı kökten:Mezak Mütezevvik Tezevvuk Tezevvukat Tezvik Zaika Zevk Zevkî Zevkiyyat |
Diyanet Meali: Diğerleri de onlara şöyle derler: “Hayır, siz zaten mü’min kimseler değildiniz.”
“Bizim, sizin üzerinizde hiçbir hâkimiyetimiz yoktu. Hatta siz azgın bir kavimdiniz.”
“Artık Rabbimizin sözü (azap) bizim hakkımızda gerçekleşti. Biz onu mutlaka tadacağız.”
“Evet, biz sizi saptırdık. Çünkü biz de sapkın kimselerdik.” |
37. SAFFAT / 33 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık onlar, yevme-izinde, müşterek azabtadırlar. Ahiret
YVM
A:Z!B
ŞRK
.mid3921.ss37.as33.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretxxyevmxx#a:z!b-azab#||#şrk-müşterek#||#yvm-yevme-izin#x#YVM#||#A:Z!B#||#ŞRK#||#a:z!b-azab#||#şrk-müşterek#||#yvm-yevme-izin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ Fe innehum yevme izin fîl azâbi muşterikûn(muşterikûne). azab ع ذ بA:Z!B | Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem. Aynı kökten:azab Azb Iztırab Muazzeb Muazzib Mu'zib Ta'zib |
Yevme-izin ي و مYVM | Herkesin kendisinde olan, o belirsiz gün.Aynı kökten:El yevm Eyyam EYYAMÜL USBÜ' Külle yevm Müyaveme Yevm eyyam Yevme-izin Yevmî Yevmiye |
Müşterek ش ر كŞRK | Birlikte, ortak kullanılan. Elbirliğiyle yapılan, birlik.Aynı kökten:işrak iştirak müşarik müşrik Müşrikîn Müşterek şerik Şüreka şirk şirket teşrik |
Diyanet Meali: Artık onlar o gün azapta ortaktırlar. |
37. SAFFAT / 34 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak ki BİZ, mücrimlere böyle fail oluruz. Ahiret
FA:L
CRM
.mid3922.ss37.as34.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretx#crm-mücrim#||#fa:l-xxoxx#x#FA:L#||#CRM#||#crm-mücrim#||#fa:l-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ İnnâ kezâlike nef’alu bil mucrimîn(mucrimîne). Mücrim ج ر مCRM | Cürüm ve kabahat işlemiş olan. Suçlu.Çğl.MücrimînAynı kökten:Carim Ceram Cerim Cirâm Cerame Cerem Cerim Ceraim Cerime Cereme Cerm Cürüm Cirm Ecram Cirman Cürm Cürüm İcram İctiram Lacerem Lacereme Mücrim Mücrimîn Tecrim |
Diyanet Meali: İşte biz suçlulara böyle yaparız. |
37. SAFFAT / 35-36 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak onlar… kendilerine ALLAH'tan başka ilah olmadığı söylendiğinde… istikbar ediyorlardı… ve diyorlardı ki:
"Mecnun bir şair için mi ilahlarımızı terk edeceğiz?" Ahiret Ahiret
KVN
K:VL
eLH!
KBR
K:VL
TRK
eLH!
ŞA:R
CNN
.mid3923.ss37.as35.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as36.x#elh!-ilah#||#kbr-istikbar#||#elh!-ilah#||#trk-terk#||#cnn-mecnun#||#şa:r-şair#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#x#KVN#||#K:VL#||#eLH!#||#KBR#||#K:VL#||#TRK#||#eLH!#||#ŞA:R#||#CNN#||#elh!-ilah#||#kbr-istikbar#||#elh!-ilah#||#trk-terk#||#cnn-mecnun#||#şa:r-şair#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ * وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ İnnehum kânû izâ kîle lehum lâ ilâhe illallâhu yestekbirûn(yestekbirûne). * Ve yekûlûne e innâ le târikû âlihetinâ li şâirin mecnûn(mecnûnin). Mecnun ج ن نCNN | Deli. Çılgın. / İnsanlara çok hususta uymayan. / Birini çok fazla sevip aklını kaçıran. Âşık. / Kendine bilgi öğreten cinin çömezi. Çğl.MecaninAynı kökten:Can Canan Cann Cenan Cenin Ecinne Cenn Cünün Cennân Cennet Cennât Cinan Cinnet Cünun Cinnî Cinn Cinnet Cünnet Cünun Mecane Mecenne Micenn Mecnun Mecanin Mütecenni Mütecennin Tecanün Tecennün |
ilah ا ل هeLH! | Güvenilen şey. Değer verilen şey. Tapınılan. Put. Dşl.ilaheÇğl.aliheAynı kökten:ilah ilahe alihe ilahi ilahiyat İlahiyyun |
ilah ا ل هeLH! | Güvenilen şey. Değer verilen şey. Tapınılan. Put. Dşl.ilaheÇğl.aliheAynı kökten:ilah ilahe alihe ilahi ilahiyat İlahiyyun |
istikbar ك ب رKBR | Önemseme, ehemmiyet verme. Kibir, gurur, enaniyet. Kendini büyük görme, mağrurluk.Aynı kökten:Ekâbir ekber Kübra Ekâbir istikbar kebir kebire kibar kübera kebair Kiber kibr kibir kibriya Mükâbere Mükebbir Müstekbir Müstekbirîn Mütekâbir mütekebbir Mütekebbirîn tekbir Tekbirât Tekebbür |
Terk ت ر كTRK | Bırakma, salıverme, vazgeçme. Bakmama. İhmal etme.Aynı kökten:metruk Metruke Metrukiyyet Tereke Terike Terekat Terk |
şair ش ع رŞA:R | Arpa. Kurban devesi. Şiir yazan. Sözünü vezin ve kafiye ile tertib eden.Çğl.ŞairâtÇğl.şuaraAynı kökten:Meş'ar Meşâır meş'ur meş'urat müsteş'ar şair Şairât şuara şiar şeair şiare Şeâyir şiir şuur Eş'ar Şa'ar Şa'r Şüur Eşâr Meş'ar-ül Haram Şir'a Şeria Şi'ra |
Diyanet Meali: Çünkü onlar, kendilerine, “Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur” denildiği zaman, inanmayıp büyüklük taslıyorlardı.
“Biz, deli bir şair için ilâhlarımızı mı terk edeceğiz?” diyorlardı. |
37. SAFFAT / 37 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Bilakis!
O, bi-hakkın gelmiştir… ve mürsellere sadakatlidir. Ahiret
CYe
HK:K:
S:DK:
RSL
.mid3924.ss37.as37.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiretxxrasulxsadakaxx#hk:k:-hakk#||#rsl-mürsel#||#s:dk:-sadakat#||#cye-xxoxx#x#CYe#||#HK:K:#||#S:DK:#||#RSL#||#hk:k:-hakk#||#rsl-mürsel#||#s:dk:-sadakat#||#cye-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ Bel câe bil hakkı ve saddakal murselîn(murselîne). Hakk hak ح ق قHK:K: | Batılın zıddı. Gerçek. Her sabit ve doğru olan şey. Adalet. Herkesin meşru olan salahiyeti, iktidarı, bir şey üzerindeki malikiyyeti. Dava ve iddia. Hakikate uygunluk. Pay, hisse. Münasib. Vukuu vacib, geleceği şüphesiz olan. Yapacağını yalansız yapan kimse.
El Hakk : Doğruluk fiili. Aynı kökten:Ehakk Hakîk hakikat Hakaik Hakikî Hakk hak muhakkak Muhakkik Muhakkikîn tahakkuk |
mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
sadaka ص د قS:DK: | Dostluk. Doğruluk. Bir kimseye kalbden bağlılık. Dostlukta sebat, vefadarlık. Allah için, elde olandan ihtiyacı olana dostluk etmek. Herkese karşı doğru olmak. Çğl.SadakatAynı kökten:Esdak Masadak Masduk Mısdak Musadakat Musaddak musaddık Mutasaddık Mutasaddıkîn sadaka Sadakat sadık sadıka Asdika Saduk Saduka Sadukat sıddık sıdk Asdak Tasadduk tasdik Tasdikat |
Diyanet Meali: Hayır, öyle değil. O, hakkı getirmiş, (önceki) peygamberleri de tasdik etmiştir. |
37. SAFFAT / 38-39 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak siz… amel ettiğiniz şeylerden başka cezalandırılmadan… elbette, elim azabı tadacaksınız. Ahiret Ahiret
Z!VK:
A:Z!B
eLM
CZY
KVN
A:ML
.mid3925.ss37.as38.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as39.x#z!vk:-zaika#||#elm-elim#||#a:z!b-azab#||#czy-ceza#||#a:ml-amel#||#kvn-xxoxx#x#Z!VK:#||#A:Z!B#||#eLM#||#CZY#||#KVN#||#A:ML#||#z!vk:-zaika#||#elm-elim#||#a:z!b-azab#||#czy-ceza#||#a:ml-amel#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ * وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ İnnekum le zâikûl azâbil elîm(elîmi). * Ve mâ tuczevne illâ mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne). amel ع م لA:ML | İş. Çalışma. Bir emri veya vazifeyi yerine getirme. Bir bilginin iş olarak tatbiki. Kar, iş işleme. Çğl.AmeliyyatÇğl.A'malAynı kökten:amel Ameliyyat A'mal Âmil amele amile Avâmil İsti'mal Ma'mul mamul muamele Muâmelât Muamil Taammül |
azab ع ذ بA:Z!B | Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem. Aynı kökten:azab Azb Iztırab Muazzeb Muazzib Mu'zib Ta'zib |
ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
elim ا ل مeLM | Acı veren, acıtan, ağrıtan. Çok şiddetli ağrı veren.Dşl.elimeAynı kökten:elem Alam elim elime İlam Mevlim Mulim Müellem Müellim Müteellim Teellüm |
Zaika ذ و قZ!VK: | Tatma, tad alma. Tad alıcı kuvvet, tad duyurucu hassa.Aynı kökten:Mezak Mütezevvik Tezevvuk Tezevvukat Tezvik Zaika Zevk Zevkî Zevkiyyat |
Diyanet Meali: Şüphesiz siz mutlaka elem dolu azabı tadacaksınız.
Siz ancak işlediklerinizin karşılığı ile cezalandırılırsınız. |
37. SAFFAT / 40-41-42-43 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhles olarak ALLAH'a abd olanlar müstesna… işte onlar için alim olunan rızık, fakihler vardır. Onlar, naim cennetlerinde ikram edilmiş olanlardır. Ahiret Ahiret Ahiret
A:BD
H:LS:
RZK:
A:LM
FKH!
KRM
CNN
NA:M
.mid3926.ss37.as40.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiret Ahiretxxcennetxnaimxx.ss37.as41.ss37.as42.ss37.as43.x#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles#||#a:lm-malum#||#rzk:-rızk#||#cnn-cennet#||#krm-ikram#||#fkh!-fakih#||#na:m-naim#x#A:BD#||#H:LS:#||#RZK:#||#A:LM#||#FKH!#||#KRM#||#CNN#||#NA:M#||#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles#||#a:lm-malum#||#rzk:-rızk#||#cnn-cennet#||#krm-ikram#||#fkh!-fakih#||#na:m-naim# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ * أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ * فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ * فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ İllâ ibâdallâhil muhlesîn(muhlesîne). * Ulâike lehum rizkun ma’lûm(ma’lûmun). * Fevâkih(fevâkihu), ve hum mukremûn(mukremûne). * Fî cennâtin naîm(naîmi). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Ma'lum ع ل مA:LM | İlm edinilmiş mevzu. / Bilinen, belli olan. / Resul-i Ekrem'in bir nâmıdır. Çğl.Ma'lumatAynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
Cennet ج ن نCNN | Etrafı çevrilerek ve kapatılarak korumaya alınmış bahçe.Çğl.CennâtÇğl.CinanAynı kökten:Can Canan Cann Cenan Cenin Ecinne Cenn Cünün Cennân Cennet Cennât Cinan Cinnet Cünun Cinnî Cinn Cinnet Cünnet Cünun Mecane Mecenne Micenn Mecnun Mecanin Mütecenni Mütecennin Tecanün Tecennün |
Fakih ف ك هFKH! | Yaş meyve, yemiş, yaş hurma ağacı. Şenlendiren, sevindiren.Dşl.FâkiheÇğl.FevakihAynı kökten:Fakih Fâkihe Fevakih Fakihiyy fâkihanî Tefekküh |
Muhles خ ل صH:LS: | İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.Aynı kökten:halas Hâlis Hâlise Halesa Hulus Hulusi Hulusiyyet İhlas İstihlas mahlas Muhaleset Muhallis Muhles muhlis Müstahlas Müstahlis Mütehallis Tahallüs Tahlis |
ikram ك ر مKRM | Sunulacak şey, armağan. Ağırlamak. Hürmet etmek. Saygı göstermek.Çğl.İkramatAynı kökten:ekrem ikram İkramat ikramiye İstikram Keramet kerem Kerim Kerime Ekarim Kiram Mekreme Mikram mükerrem mükrem mükrim tekrim |
Naim ن ع مNA:M | Bol miktardaki nimet. Bolluk ve bahtiyarlık içinde yaşayış. Nizam-ü hal ve mal. Cennet'in sekiz kısmından dördüncü tabakası. // Taze, körpe. Kılçıksız, yumuşak, kemiksiz. Etli sebze.Aynı kökten:En'am En'amte İn'am İn'amat İname Min'am Müna'am Mün'am Mün'im Mütena'im Mütena'imîn Naim Naime Na'ma Na'me Nami Namiye Neam Niam Nu'man Neame Neamât Nemat Enmut Nimât Ne'me Nağme Nağamât Nı'me Niam Ni'me Ni'met Neama' En'üm Niam Nu’ame Nu'm Nu'man Nuumet Tan'im Ten'im |
rızk ر ز قRZK: | Allah'ın herkese lütuf ve kısmet ettiği ve bekaya sebeb olan nimet. Yiyip içecek şey. Maddi manevi ihtiyaca lazım nimet. // (rızık: doyuran, beslenen, eklenen varlık demek.) Dşl.RızıkÇğl.Erzak Aynı kökten:İrtizak İstirzak Mürtezik Mürtezika Müsterzık Razık rezzak rızk Rızık Erzak Terzik |
Diyanet Meali: Ancak Allah’ın halis kulları başka.
İşte onlar için belli bir rızık, meyveler vardır. Onlar ikram gören kimselerdir.
Onlar Naîm cennetlerindedirler. |
37. SAFFAT / 44-45-46-47 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Mütekabil serirler üzre,
• pınarlarından dolu…
• beyaz...
• şürb edenler için lezzetli...
• onda gavl olmayan... ve ondan nezf olunmayan...
kaseler ile onlara tavaf edilir. Ahiret Ahiret Ahiret
SRR
K:BL
T:VF
KeS
A:YN
BYD:
LZ!Z!
ŞRB
G:VL
NZF
.mid3927.ss37.as44.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiret Ahiretx.ss37.as-45-46-47.x#k:bl-mütekabil#||#srr-serir#||#a:yn-main#||#t:vf-tavaf#||#kes-kes#||#şrb-şürb#||#byd:-beyza#||#lz!z!-lezzet#||#g:vl-gavl#||#nzf-nezf#x#SRR#||#K:BL#||#T:VF#||#KeS#||#A:YN#||#BYD:#||#LZ!Z!#||#ŞRB#||#G:VL#||#NZF#||#k:bl-mütekabil#||#srr-serir#||#a:yn-main#||#t:vf-tavaf#||#kes-kes#||#şrb-şürb#||#byd:-beyza#||#lz!z!-lezzet#||#g:vl-gavl#||#nzf-nezf# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ * يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ * بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ * لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ Alâ sururin mutekâbilîn(mutekâbilîne). * Yutâfu aleyhim bi ke’sin min maîn(maînin). * Beydâe lezzetin liş şâribîn(şâribîne). * Lâ fîhâ gavlun ve lâ hum anhâ yunzefûn(yunzefûne). Main ع ي نA:YN | Pınar. Suyun kaynağı. Gizli olanın izhar olduğu yer. Aynı kökten:Ayn A'yan A'yun Uyûn Aynen Ayniyyet În Main Muayin Muayyin Müteayyin Müteayyinân Taayyün Taayyünat |
beyaz Ebyaz ب ي ضBYD: | Beyaz. / Aklık, beyazlık. Aydınlık. / Ağarmak. / Yumurta akı. / Müsveddenin temize çekilmesi.Dşl.BeyzâAynı kökten:Bayız beyaz Ebyaz Beyzâ |
Gavl غ و لG:VL | Helâk etmek. / Kin tutmak. / Çok miktar toprak. / Feyizden uzaklık. / yok etmek, yok olmak / beklenmedik veya habersiz olarak birini almak. / ölüm veya ölüm emri; atmak, düşmeye neden olmak; / Yolların görünmez olduğu ve bu yüzden insanların yoldan çıkmasına neden olan bir yer; / hızlanma; durum veya görünümde değişme; şüpheli, kafası karışmış; uzak ölçüde, ekstremiteler; sıkıntı, sıkıntı, taciz; sadakatsizlik; insanları yok eden bir tür cin veya şeytan; kötü veya ahlaksız davranış, kötülük, yaramazlık. Çğl.GavâyilAynı kökten:Gavl Gavâyil Migvel Megavil |
mütekabil ق ب لK:BL | Karşılıklı olarak birbirini kabul etme. / Birbirine denk olma, denkliği kabul etme. / Karşılıklı, biri diğerinin karşısında. Aynı kökten:ikbal istikbal kabala Kabil kabila kabile kabail kabiliyet Kabl Kablî Kablî kabul kıble kibla Kubul makbul Makbule Mukabbel mukabele mukabil Mukbil Mukbilan Mukbilîn müstakbel Müstakbil Müstakbilîn mütekabil Tekabbel tekabül |
Ke's ك ا سKeS | İçerisinde içecek bir şey varken bardak. Bazen içeceğin kendisine, örneğin şaraba atıfta bulunabilir. Bazen her türlü nahoş / nefret dolu / kötü şeyi ifade etmek için kullanılır. Çanak. Kadeh. Dolu kadeh. Kulpsuz kase. |
Lezzet ل ذ ذLZ!Z! | Tad, çeşni. Hoş ve güzel olan şey. Çğl.LezzâtÇğl.LezaizAynı kökten:İltizaz İltizazat İstilzaz Leziz Lezize Lezz Lezzet Lezzât Lezaiz Müstelezz Müstelezzât Müstelizz Mütelezziz Mütelezziz Telezzüz Telziz |
Nezf ن ز فNZF | Kuyunun suyunu tamamen boşaltma. / Aklı gitme, sarhoş olma. Zevâle gitme. / entelektüel olanaklardan mahrum bırakmak. |
Serir س ر رSRR | Taht. Yatacak yer.Çğl.SürurAynı kökten:İsrar Serire Serâir Sırr Sır Serair Meserret Mesarr Meserrat Mesrur Mesruriyet Sarr Serra Sirr Esrar Esirre Sürur Tesrir Tesrirât Serir Sürur Surre Surer |
Tavf tavâf ط و فT:VF | Dönmek. Ziyaret maksadı ile etrafında dolaşmak. Hacıların Kabe etrafında yedi defa dolaşmaları. Fırat Nehri gibi sularda üstüne binilen vasıta.Aynı kökten:Mataf Matâif Metaf Mutaf Mutatavvif Taif Taife Tatvif Tavf tavâf Tavvaf Tayfun Tetavvuf Tufan |
şürb ش ر بŞRB | İçme, içirilme. Bir şeyi durumu dolaylı olarak ortaya koyma. Huy, ahlak (sahibi olma).Aynı kökten:İstişrab İşrab Meşreb Meşarib Meşrub Meşrubat Meşrube Müşarebe şarab Eşribe Şarib Şerbe şerbet Şerib Şirb Şirrib şurub şürb Teşerrüb Tişrab |
Diyanet Meali: Koltuklar üzerinde karşılıklı olarak otururlar.
Onların etrafında cennet pınarından doldurulmuş, berrak ve içenlere lezzet veren kadehler dolaştırılır.
Onda baş döndürme özelliği yoktur. Onlar, onu içmekle sarhoş da olmazlar. |
37. SAFFAT / 48-49 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onların indinde...
• muhakkak kenn edilmiş beyza gibi olan…
• güzel gözlerle tarfını kasr edenler...
vardır. Ahiret Ahiret
A:ND
K:S:R
T:RF
A:YN
BYD:
KNN
.mid3928.ss37.as48.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as-49.x#a:nd-ind#||#a:yn-in#||#t:rf-tarf#||#k:s:r-kasr#||#knn-kenn#||#byd:-beyaz#x#A:ND#||#K:S:R#||#T:RF#||#A:YN#||#BYD:#||#KNN#||#a:nd-ind#||#a:yn-in#||#t:rf-tarf#||#k:s:r-kasr#||#knn-kenn#||#byd:-beyaz# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ * كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ Ve indehum kâsırâtut tarfı în(înun). * Ke enne hunne beydun meknûn(meknûnun). ind inde ع ن دA:ND | Arapçada zaman veya mekân ismi yerine kullanılır. Nezd, huzur, yan, vakt, taraf gibi mânâlara gelir. (huzur içerir).Aynı kökten:Anîd Anede Anûd İnad ind inde İsti'nad Muanede Muanid Muannid Müteannid Müteannidin Taannüd Taannüdât |
În ع ي نA:YN | İri ve güzel gözlüler.Aynı kökten:Ayn A'yan A'yun Uyûn Aynen Ayniyyet În Main Muayin Muayyin Müteayyin Müteayyinân Taayyün Taayyünat |
beyaz Ebyaz ب ي ضBYD: | Beyaz. / Aklık, beyazlık. Aydınlık. / Ağarmak. / Yumurta akı. / Müsveddenin temize çekilmesi.Dşl.BeyzâAynı kökten:Bayız beyaz Ebyaz Beyzâ |
Kasr ق ص رK:S:R | Kısa olmak. Kısa kesmek. Birisini bir hususa, bir işe tahsis etmek. Bir işte tembellik etmek. Akşamlamak. Hapseylemek. Yekpare taş. Beyazlatmak. Gevşetmek. Noksanlaştırmak. Köşk. Yüksek ve ferah bina. Taştan veya kârgir küçük saray.Çğl.KusurAynı kökten:İktisar İstıksar Kasır Kasîr Kısar Kasr Kusur Kusur Kusure Maksur Maksur Mukassır Mütekasır Mütekasirîn Takasur Taksir Taksirat |
Kenn ك ن نKNN | Örtülüp gizlenme.Aynı kökten:İknan İstiknan Kânun Kanunulevvel Kanunussani Kenane kinâne Kenâyin Kenâin Kenin Kenn Kinan Eknan Ekinne Kinn Meknun Müstekinn Müstekinne Tekennüs |
Tarf ط ر فT:RF | Göz, bakış, nazar. Göz ucu. Göz kapaklarını yummak veya oynatmak. Göze bir şey dokundurmakla yaşartmak. Soyu temiz kimse. Her şeyin nihayeti, sonu. Çğl.AtrafAynı kökten:Taraf Atraf Etraf Tarf Atraf Tarfe Tatarruf |
Diyanet Meali: Yanlarında bakışlarını yalnızca kendilerine çevirmiş iri gözlü eşler vardır.
Sanki onlar (beyazlıklarıyla), saklanmış (gün yüzü görmemiş) yumurtalardır. |
37. SAFFAT / 50-51-52-53 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 446 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından, bazıları bazılarına ikbal eder, sual ederler.
Onlardan konuşan birisi der ki:
"Muhakkak bana karin olan (birisi) vardı. (Bana)...
** "Sen gerçekten musaddık olanlardan mısın?... Mevt olduğumuzda ve turab ve kemik olduğumuzda… biz medin mi olacak mışız!?"
derdi." Ahiret Ahiret Ahiret Ahiret
K:BL
BA:D:
BA:D:
SeL
K:VL
K:VL
KVN
K:RN
K:VL
S:DK:
MVT
KVN
TRB
A:Z:M
DYN
.mid3929.ss37.as50.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf446.sure.37.xxxAhiret Ahiret Ahiret Ahiretx.ss37.as-51-52-53.x#k:bl-ikbal#||#ba:d:-bazı#||#sel-sual#||#kvn-kane#||#k:rn-karin#||#s:dk:-musaddık#||#a:z:m-azm#||#dyn-medin#||#mvt-mevt#||#trb-turab#||#k:vl-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#K:BL#||#BA:D:#||#BA:D:#||#SeL#||#K:VL#||#K:VL#||#KVN#||#K:RN#||#K:VL#||#S:DK:#||#MVT#||#KVN#||#TRB#||#A:Z:M#||#DYN#||#k:bl-ikbal#||#ba:d:-bazı#||#sel-sual#||#kvn-kane#||#k:rn-karin#||#s:dk:-musaddık#||#a:z:m-azm#||#dyn-medin#||#mvt-mevt#||#trb-turab#||#k:vl-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ * قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ * يَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِينَ * أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِينُونَ Fe akbele ba’duhum alâ ba’dın yetesâelûn(yetesâelûne). * Kâle kâilun minhum innî kâne lî karîn(karînun). * Yekûlu e inneke le minel musaddikîn(musaddikîne). * E izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve izâmen e innâ le medînûn(medînûne). azm ع ظ مA:Z:M | Kemik.Çğl.izamÇğl.izamenAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
Ba'z Bazı ب ع ضBA:D: | Bir şeyin bir kısmı. Bir parça. Bâzısı. Biraz. Diğer. Aynı kökten:Baûda Baûza Ba'z Bazı Ba'ziyet |
Medîn د ي نDYN | Borçlu. Köle.Aynı kökten:Âdine din Edyan diyanet Ladinî mütedeyyin Deyn Düyun İdane İstidane Medîn Müstedîn Tedeyyün |
ikbal ق ب لK:BL | Bir şeye yönelmek. Teveccüh etmek. Reddetmeyip kabul etmek. Bir şeyi birinin önüne götürmek. Baht açıklığı. Talih. Refah. İstemek.Aynı kökten:ikbal istikbal kabala Kabil kabila kabile kabail kabiliyet Kabl Kablî Kablî kabul kıble kibla Kubul makbul Makbule Mukabbel mukabele mukabil Mukbil Mukbilan Mukbilîn müstakbel Müstakbil Müstakbilîn mütekabil Tekabbel tekabül |
Karn Karin ق ر نK:RN | Yakın. Bağlılığı olan. Bir şeyi elde eden, nail olan. Bir şeye ulaştıran iz, bağ. Birbirlerine derece, sınıf, liyakat ciheti ile benzeyen. Emsal. Yakınlık. Asır. Devir. Çağ. Zaman, devre. Bir insanın ortalama ömrü olan altmış sene. Yüz yıllık zaman. Asır. Boynuz. Hayvanda başın boynuz yerleri, boynuz yerinden sarkan saç. Çğl.AkranÇğl.KurunAynı kökten:Hz. Zü-l Karneyn Hz. Zülkarneyn İktiran karine Karn Karin Akran Kurun Karun mukarin Mukarren Mukarrin Mukrin Mukterin mütekarin takrin tekarün |
mevt م و تMVT | Dünya yaşantısının yüklediği görevlerden paydos olma hali.Aynı kökten:İmate memat Memut Men'a Men'at Menaî Menie Meniyye Mevat mevt meyyit Meyt mevta emvat muvat Müvat mümit Temavüt |
musaddık ص د قS:DK: | Sadakatli. Tasdik eden. İmzalayan. Doğruluğunu kabul eden. Aynı kökten:Esdak Masadak Masduk Mısdak Musadakat Musaddak musaddık Mutasaddık Mutasaddıkîn sadaka Sadakat sadık sadıka Asdika Saduk Saduka Sadukat sıddık sıdk Asdak Tasadduk tasdik Tasdikat |
sual س ا لSeL | Sormak. İstemek. Dilenmek.Çğl.SualâtÇğl.Es'ileAynı kökten:İstis'al Mes'ul Mesule Mesulât Mes'uliyet sail Saile Seele sual Sualât Es'ile tesaül tese'ül |
Türâb Turab ت ر بTRB | Toprak. Toz.Çğl.TirbanÇğl.EtribeÇğl.TürbanAynı kökten:İtrab Terb Terba Terbab Teribe Teraib Teribe Teterrüb Tetrib Tırbal Tarâbil Tirb Tırb Tirâb Etrâb Türâb Turab Tirban Etribe Türban Türbe Atrab Itrab İstıtrab İstitrab İstitrabî Mıtrab Mutatarrib Mutatarribin Mutrib Müstatrib Tarab Tatarrub Tatrib Metrebe |
Diyanet Meali: Derken birbirlerine yönelip sorarlar.
İçlerinden biri der ki: “Benim bir arkadaşım vardı.”
“Sen de tekrar dirilmeyi tasdik edenlerden misin?” derdi.
“Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi hesaba çekileceğiz?” |
37. SAFFAT / 54-55 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Der ki:
"Siz muttali ona oldunuz mu?"
Ardından (kendisi de) muttali olur... artık onu seva cahimde görmüştür. Ahiret Ahiret
K:VL
T:LA:
T:LA:
ReY
SVY
CHM
.mid3930.ss37.as54.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiret Ahiretxxcehennemxx.ss37.as-55.x#t:la:-muttali#||#svy-seva#||#chm-cahim#||#t:la:-muttali#||#k:vl-xxoxx#||#rey-xxoxx#x#K:VL#||#T:LA:#||#T:LA:#||#ReY#||#SVY#||#CHM#||#t:la:-muttali#||#svy-seva#||#chm-cahim#||#t:la:-muttali#||#k:vl-xxoxx#||#rey-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ * فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاء الْجَحِيمِ Kâle hel entum muttaliûn(muttaliûne). * Fettalea fe reâhu fî sevâil cahîm(cahîmi). Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
Seva س و يSVY | Beraber olma. Beraberlik. Denk, müsavi.Aynı kökten:istiva Masiva müsavi Mütesavi Mütesevvi Seva Seviyy seviye Seviyye sevva Siva Tesavi tesviye |
Muttali' ط ل عT:LA: | Haberli. Bilgisi olan. Bir yüksek yerden bakarak görüp anlayan. Vâkıf. Derk eden.Aynı kökten:ıstıtla' İstıtlâât ıtla' ıttıla' matla meteali Muttali' müteala Tal' tali' talia talih tulu' tuluat |
Muttali' ط ل عT:LA: | Haberli. Bilgisi olan. Bir yüksek yerden bakarak görüp anlayan. Vâkıf. Derk eden.Aynı kökten:ıstıtla' İstıtlâât ıtla' ıttıla' matla meteali Muttali' müteala Tal' tali' talia talih tulu' tuluat |
Diyanet Meali: Konuşan o kimse, yanındakilere, “Bakar mısınız, hâli ne oldu?” der.
Kendisi de bakar ve onu cehennemin ortasında görür. |
37. SAFFAT / 56-57-58-59 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Der ki:
"ALLAH'a yemin olsun!... Neredeyse beni redi edecektin!
Şayet Rabbimin nimeti olmasaydı... elbette, ben de muhdar olanlardan olmuştum.
Artık nasıl!… ilk mevt oluşumuz dışında biz meyyit değil miymişiz!?... Biz azab görecek olanlar değil miymişiz!? Ahiret Ahiret Ahiret AhiretYemin
K:VL
KVD
RDY
NA:M
RBB
KVN
HD:R
MVT
MVT
eVL
A:Z!B
.mid3931.ss37.as56.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiret Ahiret Ahiret AhiretxYeminx.ss37.as-57-58-59.x#kvd-kade#||#rdy-redi#||#rbb-rabb#||#hd:r-muhdar#||#na:m-nimet#||#mvt-meyyit#||#evl-ula#||#a:z!b-muazzeb#||#mvt-mevt#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#K:VL#||#KVD#||#RDY#||#NA:M#||#RBB#||#KVN#||#HD:R#||#MVT#||#MVT#||#eVL#||#A:Z!B#||#kvd-kade#||#rdy-redi#||#rbb-rabb#||#hd:r-muhdar#||#na:m-nimet#||#mvt-meyyit#||#evl-ula#||#a:z!b-muazzeb#||#mvt-mevt#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِينِ * وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ * أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ * إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ Kâle tallâhi in kidte le turdîn(turdîne). * Ve lev lâ ni’metu rabbî le kuntu minel muhdarîn(muhdarîne). * E fe mâ nahnu bi meyyitîn(meyyitîne). * İllâ mevtetenel ûlâ ve mâ nahnu bi muazzebîn(muazzebîne). Muazzeb ع ذ بA:Z!B | Eziyet çeken, azab içinde bulunan. Sıkıntıda kalan.Aynı kökten:azab Azb Iztırab Muazzeb Muazzib Mu'zib Ta'zib |
Ula ا و لeVL | Birinci, ilk, evvel. Eskiden vezirlikten sonra gelen sivil rütbe. Şanlı, şerefli kimse.Aynı kökten:alet Evvel Evvelîn Evvela Evvelen Evveliyat Evveliyet Muli' Müevvel Müevvil Te'vil Evl Te'vilât Ula Uli |
Muhdar Muhzar ح ض رHD:R | İhzar edilmiş. / Hazır olmaya zorlanmış. / Rızasıyla gelmeyipte, zorla huzura getirilen. / Amellerinin sâhifelerini müşâhede etmiş olarak. Aynı kökten:Hadaret Hazır Hazirîn Huzzâr Hazırûn Hazret Hızır huzur İhtizar İhtidar İhzar İhzarat İhzarî İstihzar Mâhazar Mahzar Mahazır Muhazara Muhazarât Muhdar Muhzar Muhtazar Muhzır Müstahzar Müstahzır Mütehazzır Tahazzur |
kade ك و دKVD | Neredeyse. Gr: Yardımcı fiillerdendir. Cümlede ifade edilen hükmün yaklaştığını bildirmek için söylenir. Mübtedâ ile haberin başına gelerek, birincisini isim adı ile merfu' kılar, haberini de mansub eder. Bu gibi fiillerin haberi muzâri olur. |
mevt م و تMVT | Dünya yaşantısının yüklediği görevlerden paydos olma hali.Aynı kökten:İmate memat Memut Men'a Men'at Menaî Menie Meniyye Mevat mevt meyyit Meyt mevta emvat muvat Müvat mümit Temavüt |
meyyit Meyt م و تMVT | Ölü. Cansız. Ölmüş. Cenaze.Çğl.mevtaÇğl.emvatAynı kökten:İmate memat Memut Men'a Men'at Menaî Menie Meniyye Mevat mevt meyyit Meyt mevta emvat muvat Müvat mümit Temavüt |
Ni'met ن ع مNA:M | Nimet. İyi hal. Güzel hayat, maddi ve manevi imkanlar. Hoş, güzel hal. İyilik, lütuf, ihsan. Saadet. Hidayet. Giyecek şeyler. Yiyecek faydalı şey, rızık. / Rahatlık. Refaha sebep olan şey. Çğl.Neama'Çğl.En'ümÇğl.NiamAynı kökten:En'am En'amte İn'am İn'amat İname Min'am Müna'am Mün'am Mün'im Mütena'im Mütena'imîn Naim Naime Na'ma Na'me Nami Namiye Neam Niam Nu'man Neame Neamât Nemat Enmut Nimât Ne'me Nağme Nağamât Nı'me Niam Ni'me Ni'met Neama' En'üm Niam Nu’ame Nu'm Nu'man Nuumet Tan'im Ten'im |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
Redi ر د يRDY | Fenâ, kötü, bayağı.Dşl.RediyeAynı kökten:Mütereddi Mütereddiye Reddet Redi Rediye Tereddi |
Diyanet Meali: Ona şöyle der: “Allah’a andolsun, neredeyse beni de helâk edecektin.”
“Rabbimin nimeti olmasaydı, mutlaka ben de cehenneme konulanlardan olmuştum.”
“Nasıl, ilk ölümümüzden başka ölmeyecek miymişiz? Bize azap edilmeyecek miymiş?” |
37. SAFFAT / 60 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak bu... elbette bu, azim fevzdir. Ahiret
FVZ
A:Z:M
.mid3932.ss37.as60.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretx#a:z:m-azim#||#fvz-fevz#x#FVZ#||#A:Z:M#||#a:z:m-azim#||#fvz-fevz# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ İnne hâzâ le huvel fevzul azîm(azîmu). Azîm ع ظ مA:Z:M | Azimet eden. Gidici. // Büyük. Yüce. Çok ileri. Ç: İzam, Uzema'
El Azim : Mutlakiyet, mutlak yapmak, olmak fiili. Biz de azmimizde ALLAH'ın azmi ile beraberiz. Bazen duymayız, gafil oluruz. Daima hassas olmak icab eder. AZAMETLİ OLANAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
fevz ف و زFVZ | Amaca ulaşmak. Kurtuluş. Zafer. Necat. Muvaffakiyet. Selamet.Aynı kökten:faiz faizun fevz İfaze Mefaz |
Diyanet Meali: Şüphesiz bu (cennetteki nimetlere ulaşmak) büyük bir başarıdır. |
37. SAFFAT / 61 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık amel edenler, bunun misli için amel etsinler! Ahiret
MS!L
A:ML
A:ML
.mid3933.ss37.as61.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretxxxemirxxyasakxxx#a:ml-amil#||#ms!l-misl#x#MS!L#||#A:ML#||#A:ML#||#a:ml-amil#||#ms!l-misl# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ Li misli hâzâ fel ya’melil âmilûn(âmilûne). Âmil ع م لA:ML | Amel edenler. Irgat, işçi. Yapan. İşleyen. Sebep. Vergi tahsiline memur kimse. Mütevelli. Vâli.Çğl.ameleAynı kökten:amel Ameliyyat A'mal Âmil amele amile Avâmil İsti'mal Ma'mul mamul muamele Muâmelât Muamil Taammül |
misl misil م ث لMS!L | Benzer. Eş. Nazır. Tıpkısı. Aynısı kadar. Bire-bir. Çğl.EmselAynı kökten:İmtisal İstimsal mesel Emsal Emsile Mesela Meselen Mesil Mesulat misal Müsül Emsal misl misil Emsel Mümessel mümessil Temessül temsil Temsilât Timsal Temasil Ümsüle |
Diyanet Meali: Çalışanlar böylesi için çalışsınlar! |
37. SAFFAT / 62-63-64-65 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Nüzul olarak, bu mu hayrdır... yoksa zakkum şeceresi mi?
• Muhakkak onu zalimler için fitne kıldık.
• Muhakkak o, cahimin aslında ihrac olan şeceredir.
• Onun talları şeytanın reisleri gibidir. Ahiret Ahiret AhiretŞeytan
H:YR
NZL
ŞCR
ZK:M
CA:L
FTN
Z:LM
ŞCR
H:RC
eS:L
CHM
T:LA:
ReS
ŞT:N
.mid3934.ss37.as62.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiret Ahiret AhiretxŞeytanxxcehennemxxxŞeytanxx.ss37.as-63-64-65.x#h:yr-hayr#||#şcr-şecere#||#nzl-nüzul#||#zk:m-zakkum#||#z:lm-zalim#||#ftn-fitne#||#şcr-şecere#||#chm-cahim#||#es:l-asl#||#h:rc-ihrac#||#t:la:-tal#||#res-reis#||#ca:l-xxoxx#x#H:YR#||#NZL#||#ŞCR#||#ZK:M#||#CA:L#||#FTN#||#Z:LM#||#ŞCR#||#H:RC#||#eS:L#||#CHM#||#T:LA:#||#ReS#||#ŞT:N#||#h:yr-hayr#||#şcr-şecere#||#nzl-nüzul#||#zk:m-zakkum#||#z:lm-zalim#||#ftn-fitne#||#şcr-şecere#||#chm-cahim#||#es:l-asl#||#h:rc-ihrac#||#t:la:-tal#||#res-reis#||#ca:l-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ * إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ * إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ * طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ E zâlike hayrun nuzulen em şeceretuz zakkûm(zakkûmi). * İnnâ cealnâhâ fitneten liz zâlimîn(zâlimîne). * İnnehâ şeceretun tahrucu fî aslil cahîm(cahîmi). * Tal’uhâ ke ennehu ruûsuş şeyâtîn(şeyâtîni). Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
Asl Asıl ا ص لeS:L | Temel, esas, kök. Bidâyet. Mebde', dip, hakikat. Hâlis, sâfi. Haseb ve neseb. Soy sop. Zâten, en ziyâde.Aynı kökten:Asil Asile Asâil Asl Asıl Asla |
fitne ف ت نFTN | Akıl ve kalbi saptıracak şey. Muharebe. Azdırma. Karışıklık. Ara bozmak. Dedikodu. Küfr. Delilik. Potada altın ve gümüşü eritmek. İmtihan ve tecrübe etmek. Çğl.fitenAynı kökten:fatin fettan fitne fiten iftitan meftun Müfettin teftin |
ihrac خ ر جH:RC | Çıkmak. Çıkarmak. Dışarı atmak. Fazla malı başka memlekete göndermek. İstifade için meydana koymak.Çğl.ihracatAynı kökten:harc Hâric Hırrîc huruc ihrac ihracat İstihrac İstihracat Maharic Mahrec muhrec Muhrice Müstahrec Müstahric Taharrüc tahric Muharric |
hayr hayır خ ي رH:YR | Hayy olana rücu etmek. Emre amede ve itaatkar olmak. Meşru davranış. En iyi, seçkin. Seçmek.Çğl.HayratÇğl.HıyarÇğl.AhyarAynı kökten:hayr hayır Hayrat Hıyar Ahyar Hayre Hayrât hayri Hayriye Hayriyet Hıyar Hıyârât Hıyere ihtiyar ihtiyari İstihare Lâhayr Muhayyer Muhtar Tahayyür |
nüzul ن ز لNZL | İniş, inmek, aşağı inmek, konaklamak. / Nüzül, felç hastalığı. / Hacıların Mina'ya gelip konaklamaları. /Misafir gelir-gelmez önüne konuan ikram. Aynı kökten:enzele inzal menzil Menazil münezzil Münzil mütenezzil nazil nazile nezle nüzul tenezzül Tenezzülât tenzil Tenzilat |
Re's Reis ر ا سReS | Baş, kafa. Tepe. Uç. Başlangıç. Reis. Başkan. Sermaye.Çğl.RüesaAynı kökten:Re's Reis Rüesa |
Tal' ط ل عT:LA: | Tomurcuk. Miktar. Kadar. Çiçeklerin üremelerine sebep olan sarı tozları.Aynı kökten:ıstıtla' İstıtlâât ıtla' ıttıla' matla meteali Muttali' müteala Tal' tali' talia talih tulu' tuluat |
zalim ظ ل مZ:LM | Zulmeden, haksızlık eden.Dşl.ZâlimeÇğl.ZalemeÇğl.ZâlimînAynı kökten:mazlum Mazlumîn mezalim munzalim Mutazallim Mutazallimîn Muzlim Tazlim Tezalüm zalim Zâlime Zaleme Zâlimîn Zallam Zalûm Zıllîm zulmet Zulümat zulüm Zulm |
Zakkum ز ق مZK:M | Cehennem'de bir ağacın ismi, / cehennemliklerin yiyeceği. / Gösterişi güzel, çiçekli ve zehirli meyvesi olan yâsemine benzeyen bir bitki ismi. / Lokma. / Yutmak, çabuk yemek / veba, salgın hastalık, / herhangi bir öldürücü yiyecek, / küçük yaprakları kokan ve acı, toz renkli bir ağaç / keskin koku.Aynı kökten:Mütezakkım Mütezakkımîn Tezakkum Zakkum Zıkkım Zıkkî Zukk |
Şecer Şecere ش ج رŞCR | Ağaç. Kütük. Saplı nebat. Soy. Sülale. Bir soyun bütün fertlerini gösterir cetvel. Dallı budaklı şey. Çetrefilli işler. Çğl.ŞecerâtÇğl.EşcarAynı kökten:İşcar Meşcer Meşcere Müşeccer Şecer Şecere Şecerât Eşcar Şecir Şecr Şücur Teşacür teşcir teşeccür |
Şecer Şecere ش ج رŞCR | Ağaç. Kütük. Saplı nebat. Soy. Sülale. Bir soyun bütün fertlerini gösterir cetvel. Dallı budaklı şey. Çetrefilli işler. Çğl.ŞecerâtÇğl.EşcarAynı kökten:İşcar Meşcer Meşcere Müşeccer Şecer Şecere Şecerât Eşcar Şecir Şecr Şücur Teşacür teşcir teşeccür |
Diyanet Meali: Ziyafet olarak bu mu daha hayırlı, yoksa zakkum ağacı mı?
Şüphesiz biz onu zalimler için bir imtihan aracı kıldık.
O, cehennemin dibinde biten bir ağaçtır.
Onun meyveleri sanki şeytanların kafalarıdır. |
37. SAFFAT / 66 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık muhakkak onlar, elbette ondan yerler ve ardından batınlarını ondan melaa ederler. Ahiret
eKL
MLe
BT:N
.mid3935.ss37.as66.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretx#ekl-ekl#||#mle-melaa#||#bt:n-batn#x#eKL#||#MLe#||#BT:N#||#ekl-ekl#||#mle-melaa#||#bt:n-batn# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ Fe innehum le âkilûne minhâ fe mâliûne min hel butûn(butûni). batn batın ب ط نBT:N | Karın. İç. Soy, nesil. İç yüz. Sır, esrar.Çğl.ButunÇğl.BütunAynı kökten:Bâtın Bevatın batn batın Butun Bütun Bitan Bitane Betâyin İstibtan Mebtun Mubattın Mubattıne Müstebtın Tebattun |
ekl ا ك لeKL | Yemek yemeAynı kökten:Âkil Âkile Ekile ekl Ekul Me'kel Me'kul Teekkül Ükl Ükül Ükle Ükel |
MELA'Â م ل اMLe | Meşveret. Cemaat. Güruh. Bir kavmin ileri gelen mes'uliyetli şahısları. Huy, ahlâk. Doldurmak.Aynı kökten:Mela Emlâ MELA'Â Mele' Emlâ Mil'e |
Diyanet Meali: Cehennemlikler ondan yiyecekler ve onunla karınlarını dolduracaklardır. |
37. SAFFAT / 67 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Sonra muhakkak onlar için… üzerine elbette hamimden şevb edilir. Ahiret
ŞVB
HMM
.mid3936.ss37.as67.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretx#hmm-hamim#||#şvb-şevb#x#ŞVB#||#HMM#||#hmm-hamim#||#şvb-şevb# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ Summe inne lehum aleyhâ le şevben min hamîm(hamîmin). Hamim ح م مHMM | Çok sıcak ve çok kızgın nesne (bilhassa su). / Çok yüksek enerjili madde yada ışınım. / Yakın hısım, soy sop. / Samimi arkadaş. / Kâmus'ta anlatıldığı üzere "soğuk su" mânâsına da gelir. Bu kelime, iki zıt mânâyı ifade eden kelimelerdendir. Zira soğuk kaynak suyu sıcakta buğulanır. Aynı kökten:Hamam Hamem Hamim Hamm Hamme Humm Humma Muhammat Müstehamm Yahmum Yahâmîm |
Şevb ش و بŞVB | İçilecek olan şeye katılıp karıştırılan şey. / Karıştırmak. Karmaşık. |
Diyanet Meali: Sonra onlar için bunun üstüne kaynar sudan karışık bir içecek vardır. |
37. SAFFAT / 68 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Sonra muhakkak onların mercileri elbette cahimedir. Ahiret
RCA:
CHM
.mid3937.ss37.as68.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretxxcehennemxx#chm-cahim#||#rca:-merci#x#RCA:#||#CHM#||#chm-cahim#||#rca:-merci# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ Summe inne merciahum le ilel cahîm(cahîmi). Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
Merci' ر ج عRCA: | Merkez. Kaynak. Baş vurulacak yer. Müracaat edilecek yer. Dönülecek yer. Sığınılacak yer. Söylenen sözün kendine fayda verdiği kimse.Aynı kökten:İrca' İrtica İstirca' Merci' Mercu' müracaat mürteci raci' Rec'a Ric'at rücu teracu terci' |
Diyanet Meali: Sonra onların dönüşleri mutlaka cehennemedir. |
37. SAFFAT / 69-70 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak onlar, ata-babalarını dalalette lafi oldular… ve ardından onlar, onların eserleri üzre hera ediyorlar. Ahiret Ahiret
LFV
eBV
D:LL
eS!R
H!RA:
.mid3938.ss37.as69.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as-70.x#ebv-eb#||#d:ll-dalalet#||#lfv-lafi#||#es!r-eser#x#LFV#||#eBV#||#D:LL#||#eS!R#||#H!RA:#||#ebv-eb#||#d:ll-dalalet#||#lfv-lafi#||#es!r-eser# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّينَ * فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ İnnehum elfev âbâehum dâllîne. * Fe hum alâ âsârihim yuhreûn(yuhreûne). dalalet ض ل لD:LL | Kendine özüne geri dönüş yolunda kaybolmak. Yoldan çıkma. Sapma. Azma. Şaşırma. Şaşkınlık. İman ve İslâmiyetten ayrılmak. Aynı kökten:Adall Edall Dalal dalalet Dall Dallîn Dâllûn dalle İstidlal madalle Tadlil |
eb Ebu ا ب وeBV | (Ebâ, Ebu, Ebi) Baba. Ata. |
eser ا ث رeS!R | Ayak izi. İşaret. İz. Nişan. Abide. Yapı. Birinin meydana getirdiği şey. Bir şeyin varlığına delâlet eden te'sir. Meydana getirilen kitap. Kitap te'lifi. Öç alma, intikam. Âdet.Çğl.ÂsârAynı kökten:eser Âsâr İsr Me'sere Meâsir Müessir Müessire Müteessir Teessür Teessürât Te'sir |
lafi ل ف وLFV | Bulmak. Karşılaşmak.Aynı kökten:lafi Mütelafi Telafi |
Diyanet Meali: Çünkü onlar babalarını sapık kimseler olarak buldular.
Kendileri de onların izinden koşa koşa gitmektedirler. |
37. SAFFAT / 71-72 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Kendilerinden önce, evvelkilerin pek çoğu dall olmuşlardı… ve BİZ onlara, inzar edenler irsal etmiştik. Ahiret Ahiret
D:LL
K:BL
KS!R
eVL
RSL
NZ!R
.mid3939.ss37.as71.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiret Ahiretx.ss37.as-72.x#k:bl-kabl#||#evl-evvel#||#ks!r-ekser#||#d:ll-dall#||#rsl-irsal#||#nz!r-inzar#x#D:LL#||#K:BL#||#KS!R#||#eVL#||#RSL#||#NZ!R#||#k:bl-kabl#||#evl-evvel#||#ks!r-ekser#||#d:ll-dall#||#rsl-irsal#||#nz!r-inzar# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ * وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ Ve lekad dalle kablehum ekserul evvelîn(evvelîne). * Ve lekad erselnâ fî him munzirîn(munzirîne). Dall ض ل لD:LL | Kendine özüne geri dönüş yolunda kaybolan. Kur'ân ve imân yolundan sapan. Sapkın. Şaşkın. Azan. Azıcı, azdırıcı. Dalalette olan.Çğl.DallînÇğl.DâllûnAynı kökten:Adall Edall Dalal dalalet Dall Dallîn Dâllûn dalle İstidlal madalle Tadlil |
Evvel ا و لeVL | İlk. Birinci.
El Evvel : Evveli, başlangıcı olmayan. İbtidası olmayıp, herşey üzerine sabık olan. Çğl.EvvelînAynı kökten:alet Evvel Evvelîn Evvela Evvelen Evveliyat Evveliyet Muli' Müevvel Müevvil Te'vil Evl Te'vilât Ula Uli |
Kabl Kablî ق ب لK:BL | Ön. Önce. Evvel. / Öndeki. İlerideki. Evvelki. (hem mekan hem de zaman olarak kullanılır.) // Hiç bir tecrübeye dayanmayan… sadece akıl yoluyla. Aynı kökten:ikbal istikbal kabala Kabil kabila kabile kabail kabiliyet Kabl Kablî Kablî kabul kıble kibla Kubul makbul Makbule Mukabbel mukabele mukabil Mukbil Mukbilan Mukbilîn müstakbel Müstakbil Müstakbilîn mütekabil Tekabbel tekabül |
Ekser ك ث رKS!R | Pek fazla. Daha çok. Kesrette olan. En çok.Aynı kökten:Ekser iksar İstiksar Kâsir Kesir küsur küsurat kesr kesir kesret kevser Meksur Mükesser Müksir Müsteksir Mütekasir Mütekessir Mütekessir Tekâsür tekasür Teksir |
inzar ن ذ رNZ!R | Neticenin kötü olacağını bildirerek fenalıktan sakındırmak. Azab ve ceza va'detmek.Çğl.İnzârâtAynı kökten:İntizar inzar İnzârât münzir nezr nezir nüzera Nuzur Nüzur |
irsal ر س لRSL | Taşımak. / Göndermek, gönderilmek, yollamak, getirmek, götürmek. / Havale kılma. Elçi gönderme. / Salıvermek. Kendi haline koymak. / Sürü sahibi olmak. Çğl.İrsalatAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
Diyanet Meali: Andolsun, onlardan önce, evvelkilerin çoğu da sapmıştı.
Andolsun, biz onlara da uyarıcılar göndermiştik. |
37. SAFFAT / 73-74 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık nazar bakalım!... ALLAH'a muhles olarak abd olanlar dışında... inzar edilenlerin akibetleri nasıl oluyormuş! Ahiret
NZ:R
KYF
KVN
A:K:B
NZ!R
A:BD
H:LS:
.mid3940.ss37.as73.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxAhiretx.ss37.as74.x#kvn-kane#||#kyf-keyfe#||#a:bd-ibad#||#nz!r-inzar#||#nz:r-nazar#||#a:k:b-akibet#||#h:ls:-muhles#x#NZ:R#||#KYF#||#KVN#||#A:K:B#||#NZ!R#||#A:BD#||#H:LS:#||#kvn-kane#||#kyf-keyfe#||#a:bd-ibad#||#nz!r-inzar#||#nz:r-nazar#||#a:k:b-akibet#||#h:ls:-muhles# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ * إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ Fanzur keyfe kâne âkibetul munzerîn(munzerîne). * İllâ ibâdallâhil muhlasîn(muhlasîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Âkibe Âkibet ع ق بA:K:B | Bir şeyin sonu. Nihayet. Netice, sonuç.Aynı kökten:Akab A'kab Akabe Akabât akabinde Akib Âkibe Âkibet Hz. Yakub İkab Muakabe Muakkab Muakkib Muakkibîn Müteakıb müteakib Ta'kib Ta'kibât Teakub ukba Ukbe |
Muhles خ ل صH:LS: | İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.Aynı kökten:halas Hâlis Hâlise Halesa Hulus Hulusi Hulusiyyet İhlas İstihlas mahlas Muhaleset Muhallis Muhles muhlis Müstahlas Müstahlis Mütehallis Tahallüs Tahlis |
keyfe ك ي فKYF | Nasıl? Sağlık, afiyet. Memnuniyet.Aynı kökten:keyf keyif keyfe keyfiyyet mükeyyif Mükeyyifât |
inzar ن ذ رNZ!R | Neticenin kötü olacağını bildirerek fenalıktan sakındırmak. Azab ve ceza va'detmek.Çğl.İnzârâtAynı kökten:İntizar inzar İnzârât münzir nezr nezir nüzera Nuzur Nüzur |
nazar ن ظ رNZ:R | Göz atmak. Beklemek, izlemek. Ertelemek. Düşünmek, ibret almak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek. Gözdeğmesi. İltifat. İtibar.Aynı kökten:İntizar İnzar Manzara Menazır Minzar Münazara Münazarat Münazır Münazırîn Mütenazır nazar Nazaran Nazarî nazariye Nazariyyât Nazır Nüzzâr Nazıra Nazre Tenazzur unzur |
Diyanet Meali: Bak, uyarılanların sonu nasıl oldu!
Ancak Allah’ın ihlâslı kulları başka. |
| Ayn Secavendi .mid3941.ss37.as.ssSAFFAT.ns.ny.cs.syf.sure.37.xxxxx |
37. SAFFAT / 75 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Nuh bize nida etmişti.
Artık, mucib elbette naimdir! Nuh Kıssası.08
NDV
NA:M
NVH
VCB
.mid3942.ss37.as75.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xkissa.109x#ndv-nida#||#vcb-mucib#||#nvh-hz. nuh#||#vcb-mucib#x#NDV#||#NA:M#||#NVH#||#VCB#||#ndv-nida#||#vcb-mucib#||#nvh-hz. nuh#||#vcb-mucib# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ Ve lekad nâdânâ nûhun fe le ni’mel mucîbûn(mucîbûne). Nida' ن د وNDV | Seslenmek, çağırmak, haykırmak, bağırmak. Ses vermek.Aynı kökten:Münada Münadi Mütenadi Nadi Nevadi Nida' Tenadi Tenad |
Hz. Nuh ن و حNVH | Sarkmak, sallanarak bir yandan bir yana hareketlenmek; / Bir şeyi değerli bir suya (mesela altın suyuna) batırarak süslemek, kıymetini yükseltmek; / Sulanmak, ağlamak; / Nağmeli şekilde ötmek, feryad etmek, gıcırdamak / Süryanice, “sakin” manasına; İbranice, "sakin, teselli eden" manalarına gelmektedir.Aynı kökten:Hz. Nuh Münaveha Mütenevvih Nevh nevha Envah Nevha Nevvah Nevvahe Nuhat Nüvah Tenevvüh Tenvih |
Mucib و ج بVCB | İcâb eden, lâzım gelen. / Bir şeyin peydâ olmasına vesile ve sebep olan. / Gereken. Gerektiren, lâzım gelen.Dşl.MucibeAynı kökten:Evceb icab İcabat İsticab Mevacib Mevacibât Mevcub Mucib Mucibe Müstevcib Müvecceb Tevcib Vacib Vacibe Vâcibât Vecibe Vücub |
Mucib و ج بVCB | İcâb eden, lâzım gelen. / Bir şeyin peydâ olmasına vesile ve sebep olan. / Gereken. Gerektiren, lâzım gelen.Dşl.MucibeAynı kökten:Evceb icab İcabat İsticab Mevacib Mevacibât Mevcub Mucib Mucibe Müstevcib Müvecceb Tevcib Vacib Vacibe Vâcibât Vecibe Vücub |
Diyanet Meali: Andolsun, Nûh bize dua edip seslenmişti. Biz ne güzel cevap vereniz! |
37. SAFFAT / 76-77-78 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 447 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onu ve ehlini, azim kerbeden necat ettik. Onun zürriyetini… onları bakilerden kıldık... ve onu geleceğe tereke ettik. Nuh Kıssası.08
NCV
eH!L
KRB
A:Z:M
CA:L
Z!RR
BK:Y
TRK
eH:R
.mid3943.ss37.as76.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf447.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xkissa.109x.ss37.as77.ss37.as78.x#eh:r-ahir#||#z!rr-zürriyet#||#eh!l-ehil#||#trk-terk#||#a:z:m-azim#||#ncv-necat#||#bk:y-baki#||#krb-kerbe#||#ca:l-xxoxx#x#NCV#||#eH!L#||#KRB#||#A:Z:M#||#CA:L#||#Z!RR#||#BK:Y#||#TRK#||#eH:R#||#eh:r-ahir#||#z!rr-zürriyet#||#eh!l-ehil#||#trk-terk#||#a:z:m-azim#||#ncv-necat#||#bk:y-baki#||#krb-kerbe#||#ca:l-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ * وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ * وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ Ve necceynâhu ve ehlehu minel kerbil azîm(azîmi). * Ve cealnâ zurriyyetehu humul bâkîn(bâkîne). * Ve tereknâ aleyhi fîl âhirîn(âhirîne). Azîm ع ظ مA:Z:M | Azimet eden. Gidici. // Büyük. Yüce. Çok ileri. Ç: İzam, Uzema'
El Azim : Mutlakiyet, mutlak yapmak, olmak fiili. Biz de azmimizde ALLAH'ın azmi ile beraberiz. Bazen duymayız, gafil oluruz. Daima hassas olmak icab eder. AZAMETLİ OLANAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
Baki ب ق يBK:Y | Ebedi, daimi. Sonu gelmez. Ölmez. Sonsuz. Artan. Geri kalan. Bundan başka.
El Baki : ALLAH'ın bekaya (geleceğe) intikal eden fiili. Çğl.BâkiyâtÇğl.BevakiAynı kökten:Baki Bâkiyât Bevaki bakiye Bakiyye Bevaki beka İbka İstibka Mabaki mütebaki |
ehl ehil ا ه لeH!L | Yabancı olmayan, alışık olduğumuz. Dost, sahip, mensup. Evlâd, iyal. Kavm, müteallikat. Usta, muktedir ve becerikli. Halk, umum, nâs. Bir memleketin yerlileri, bir memlekette oturanlar, yaşayanlar.Çğl.AhaliAynı kökten:ehl ehil Ahali Ehliyyet ehliyet Müste'hil |
Ahir ا خ رeH:R | Sonra gelen. Sonraki. Son, en son.
El Ahir : Sonu olmayan. Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
Kerbe kürbe ك ر بKRB | Gam, tasa, endişe.Aynı kökten:Kerb Kurub Küreb Kerbe kürbe Kürbet |
necat ن ج وNCV | Kurtuluş, selâmet. Hırs ve hased. Yüksek mekân. Ağaç budağı. Mantar.Aynı kökten:İnca' İstincad Mencat Münacat Münci Naci Naciye necat necati Tenciye Necv Necva Nicâ Necve |
Terk ت ر كTRK | Bırakma, salıverme, vazgeçme. Bakmama. İhmal etme.Aynı kökten:metruk Metruke Metrukiyyet Tereke Terike Terekat Terk |
zürriyet ذ ر رZ!RR | Soy, nesil, döl, kuşak.Çğl.ZürriyatAynı kökten:Tezerruk zerr zerre Zirr Zürre zürriyet Zürriyat |
Diyanet Meali: Onu ve ailesini o büyük sıkıntıdan kurtardık.
Onun neslini yeryüzünde kalanlar kıldık.
Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık. |
37. SAFFAT / 79 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Alemler içinde… Nuh üzre selam olsun! Nuh Kıssası.08
SLM
NVH
A:LM
.mid3944.ss37.as79.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xkissa.109x#a:lm-alem#||#slm-selam#||#nvh-hz. nuh#x#SLM#||#NVH#||#A:LM#||#a:lm-alem#||#slm-selam#||#nvh-hz. nuh# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ Selâmun alâ nûhın fîl âlemîn(âlemîne). alem ع ل مA:LM | Kümülatif ilmin, halıktan mahluka ikramında, cüzlere, parçalara evrilmeden önce ki külliyeti. / Cihan, kâinat. Dünya. Her şey. / Cemaat. Halk. Cemiyet. / Dehr. / Hususi hal ve keyfiyet. / Bir güneş ile ona tabi olan ve etrafında devreden seyyarelerin teşkil ettiği daire. Çğl.AleminAynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
Hz. Nuh ن و حNVH | Sarkmak, sallanarak bir yandan bir yana hareketlenmek; / Bir şeyi değerli bir suya (mesela altın suyuna) batırarak süslemek, kıymetini yükseltmek; / Sulanmak, ağlamak; / Nağmeli şekilde ötmek, feryad etmek, gıcırdamak / Süryanice, “sakin” manasına; İbranice, "sakin, teselli eden" manalarına gelmektedir.Aynı kökten:Hz. Nuh Münaveha Mütenevvih Nevh nevha Envah Nevha Nevvah Nevvahe Nuhat Nüvah Tenevvüh Tenvih |
selam س ل مSLM | Selamet. Emniyet. Barış. Huzur. Esenlik. Rahatlık. Bütün korktuklarından emin olma. Salim olma. / Gelip geçici olmama. / Aşina, bilindik. / Söz veya işaretle nezaket gösterme, esenlik dileme, merhaba. / Selam Allah'tandır.
Es Selam : Herşeyinde bir selam, bir rahatlık, bir esenlik var demektir.
Kuddüsüs Selam; takdis edildiği zaman rahatlık temin edilir. Hastalığın arkasından hissedilen rahatlık gibi. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Diyanet Meali: Âlemler içinde Nûh’a selâm olsun! |
37. SAFFAT / 80 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak ki BİZ, muhsinleri böyle cezalandırırız. Nuh Kıssası.08
CZY
HSN
.mid3945.ss37.as80.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xkissa.109x#czy-ceza#||#hsn-muhsin#x#CZY#||#HSN#||#czy-ceza#||#hsn-muhsin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ İnnâ kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Diyanet Meali: İşte biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız. |
37. SAFFAT / 81 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak o BİZ'e ibadet eden mü'minlerdendir. Nuh Kıssası.08
A:BD
eMN
.mid3946.ss37.as81.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xximanxxkissa.109x#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-ibadet#x#A:BD#||#eMN#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-ibadet# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ İnnehu min ibâdinel mû’minîn(mû’minîne). ibadet ع ب دA:BD | Aldığı emir üzere yaşamak. Emre itaat etmek. Kendi benliğini ve varlığını bırakmak, vaz geçmek. Çğl.İbadatAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
mü'min ا م نeMN | İman eden. Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. Allah'a, ahirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse. Emniyete kavuşan. Korkulardan emniyet veren.
El Mu'min : İnanış, inanma, inanıp öylece mutmain olma. ALLAH herşeyi bilerek inanarak yaratır ve bizimle beraber öylece inanır. Çğl.Mü'mininAynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
Diyanet Meali: Çünkü o, bizim mü’min kullarımızdandı. |
37. SAFFAT / 82 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Sonra diğerlerini gark ettik. Nuh Kıssası.08
G:RK:
eH:R
.mid3947.ss37.as82.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxNuh Kıssası.08xkissa.109x#eh:r-ahar#||#g:rk:-gark#x#G:RK:#||#eH:R#||#eh:r-ahar#||#g:rk:-gark# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ Summe agraknel âharîn(âharîne). Ahar Aher ا خ رeH:R | Gayrı, başkası. Diğeri.Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
gark غ ر قG:RK: | Garkolmak. Batmak, suda boğulmak.Aynı kökten:gark igtirak istigrak magruk mugrak tagrik |
Diyanet Meali: Sonra biz, diğerlerini suda boğduk. |
37. SAFFAT / 83 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak, elbette İbrahim de onun şiasındandır. İbrahim Kıssası.12
ŞYA:
BRH!M
.mid3948.ss37.as83.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#rhm-rahim#||#şya:-şia#||#brh!m-hz. ibrahim#x#ŞYA:#||#BRH!M#||#rhm-rahim#||#şya:-şia#||#brh!m-hz. ibrahim# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ Ve inne min şîatihî le ibrâhîm(ibrâhîme). Hz. İbrahim BRH!M | İbranicede, "Baba, yüksek ve yüce"; Süryanicede "merhametli baba" demektir.
Arapçada, "tüm dikkatini vererek ve incelemek, gözlemlemek maksadı ile gözünü kıpırdatmadan bir şeye bakıp durmak" / rahmet ile, rahmete, merhamete; / rahmetin başladığı yer, rahimiyete giriş yeri; / kişinin rahmaniyete ulaşıverdiği an.Aynı kökten:Berheme Hz. İbrahim |
Rahim ر ح مRHM | Rahmet edici, acıyan, merhamet eden. Döl yatağı, rahim. Yakın hısım, akraba.
Er Rahim : ALLAH'ın halk ettiği şeyin şekillenmesine denir. Şah damarımızdan yakın oluşunun ispatıdır. Teşekkül ettirici, yoktan var etme, zahiren yok iken var olmak. Varedilen, var olan noktadaki feyl-i ilahi.Çğl.ErhamAynı kökten:Erham Erhamur Rahimin istirham İstirhamat merhamet merhum merhume Müsterham müsterhim müterahhim Rahim Erham rahm rahman erham Rahman-ir Rahim rahmaniyet rahmet |
Şia ش ي عŞYA: | Birisine taraftar olmak, ardına düşmek. Bölük, bölüm, kısım, nevi, tabaka, cins, çeşit. Bölünmek. Cemaat, cemiyet, topluluk. Yardımcı. Alevilik, Şiilik. ?yaymak, çoğaltmakÇğl.Eşyâ'Aynı kökten:Şia Eşyâ' Şiî Teşeyyu' Veşia |
Diyanet Meali: Şüphesiz İbrahim de O’nun taraftarlarından idi. |
37. SAFFAT / 84 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Rabbine, selim kalb ile gelmişti. İbrahim Kıssası.12
CYe
RBB
K:LB
SLM
.mid3949.ss37.as84.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#k:lb-kalb#||#rbb-rabb#||#slm-selim#||#cye-xxoxx#x#CYe#||#RBB#||#K:LB#||#SLM#||#k:lb-kalb#||#rbb-rabb#||#slm-selim#||#cye-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ İz câe rabbehu bi kalbin selîm(selîmin). kalb ق ل بK:LB | İman merkezi. Gönül. Herşeyin ortası. Bir halden diğer bir hale çevirme. Değiştirme. Bir şeyin içini dışına ve dışını içine çevirmek. Vücudun kan dolaşımı merkezi. Yürek.Çğl.KulubAynı kökten:İnkılâb İnkılâbât kalb Kulub Kallab kalpazan maklub mukallib Munkaleb Münkaleb Munkalib Münkalib takallüb Tekallüb Taklib Taklibât |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
selim س ل مSLM | Selam olanı fark edebilme kabiliyeti. / Sağlam, kusursuz olan. / Refah ve selamet üzere bulunan. Dşl.SelimeAynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Diyanet Meali: Hani o, Rabbine temiz bir kalple gelmişti. |
37. SAFFAT / 85-86-87 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Babasına ve kavmine demişti ki:
"Nedir bu abd olduklarınız?
İfk ederek ALLAH'ın gayrısından ilahlar mı irade ediyorsunuz?
Siz, Rabb-il alemini ne zann ediyorsunuz!?" İbrahim Kıssası.12
K:VL
eBV
K:VM
A:BD
eFK
eLH!
DVN
RVD
Z:NN
RBB
A:LM
.mid3950.ss37.as85.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x.ss37.as86.ss37.as87.x#k:vm-kavim#||#rvd-irade#||#elh!-ilah#||#ebv-eb#||#dvn-dun#||#a:lm-alem#||#rbb-rabb#||#a:bd-abd#||#efk-ifk#||#z:nn-zann#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#eBV#||#K:VM#||#A:BD#||#eFK#||#eLH!#||#DVN#||#RVD#||#Z:NN#||#RBB#||#A:LM#||#k:vm-kavim#||#rvd-irade#||#elh!-ilah#||#ebv-eb#||#dvn-dun#||#a:lm-alem#||#rbb-rabb#||#a:bd-abd#||#efk-ifk#||#z:nn-zann#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ * أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ * فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ İz kâle li ebîhi ve kavmihî mâzâ ta’budûn(ta’budûne). * E ifken âliheten dûnallâhi turîdûn(turîdûne). * Fe mâ zannukum bi rabbil âlemîn(âlemîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
alem ع ل مA:LM | Kümülatif ilmin, halıktan mahluka ikramında, cüzlere, parçalara evrilmeden önce ki külliyeti. / Cihan, kâinat. Dünya. Her şey. / Cemaat. Halk. Cemiyet. / Dehr. / Hususi hal ve keyfiyet. / Bir güneş ile ona tabi olan ve etrafında devreden seyyarelerin teşkil ettiği daire. Çğl.AleminAynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
Dûn د و نDVN | Başka. Gayrı, diğer, maadâ. |
eb Ebu ا ب وeBV | (Ebâ, Ebu, Ebi) Baba. Ata. |
İfk ا ف كeFK | Bühtan. Bir suçu birisine yüklemek. İftira.Aynı kökten:Effak efk üfuk İfk Mü'tefik Mü'tefike Mü'tefikat Te'fik Te'fikât Üfkuhe |
ilah ا ل هeLH! | Güvenilen şey. Değer verilen şey. Tapınılan. Put. Dşl.ilaheÇğl.aliheAynı kökten:ilah ilahe alihe ilahi ilahiyat İlahiyyun |
Kavm Kavim ق و مK:VM | Cemaat. Topluluk. Millet. / Kadınlar olmaksızın erkekler topluluğu. / Bir işe başlamak. / Pazar kurmak. Müşteri ile anlaşmak. // Doğru, dik, ayakta. Dürüst. İsabetli. Boyu düzgün ve güzel. Çğl.akvamAynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
irade ر و دRVD | İstek, arzu, talep. Dilemek. Emir. Ferman. Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.Çğl.iradatAynı kökten:irade iradat iradet Murad mürid rivad |
Zann ظ ن نZ:NN | Bir önermede, ihtimallerden birinin akıl yolu ile ağır basması ve bunun tercih edilmesi. Sübjektif kanaat. / Şüphe. / Zannetmek, sanmak. / Sezme. / Farkına varma. Çğl.ZununAynı kökten:Mazanne Mazınne Maznun Mutazanni Mutazannin Tazannün Zann Zunun Zânn Zannî |
Diyanet Meali: Hani babasına ve kavmine şöyle demişti: “Siz neye tapıyorsunuz?”
“Allah’ı bırakıp da birtakım uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz?”
“O hâlde, âlemlerin Rabbi hakkında görüşünüz nedir?” |
37. SAFFAT / 88-89-90 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Necmlere nazar ederek nazar etmişti… ve ardından demişti ki:
"Muhakkak ben sakimim."
Bunun üzerine, ona müdbir olup tevella etmişlerdi. İbrahim Kıssası.12
NZ:R
NZ:R
NCM
K:VL
SK:M
VLY
DBR
.mid3951.ss37.as88.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x.ss37.as89.ss37.as90.x#ncm-necm#||#nz:r-nazar#||#sk:m-sakim#||#dbr-müdbir#||#vly-tevella#||#k:vl-xxoxx#x#NZ:R#||#NZ:R#||#NCM#||#K:VL#||#SK:M#||#VLY#||#DBR#||#ncm-necm#||#nz:r-nazar#||#sk:m-sakim#||#dbr-müdbir#||#vly-tevella#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ * فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ * فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ Fe nazara nazraten fîn nucûm(nucûmi). * Fe kâle innî sakîm(sakîmun). * Fe tevellev anhu mudbirîn(mudbirîne). Müdbir د ب رDBR | Tâlihsiz, düşkün.Aynı kökten:Dabir Deber Debre Deberât Dibâr Edbür Debr Dübur Dübr Dübür Edbar İdbar İstidbar Müdabere Müdbir Müdebber Müdebbire Müdebbir Müdebbirât Müdebbirîn Müstedbir Mütedebbir Tedbir Tedabir |
necm necim ن ج مNCM | Yıldız. Kabak ve hıyar gibi yayvan (sapsız) nebat. Kur'an-ı Kerim'in her defa inzal edildiği kısım. Ceste ceste, kısım kısım oluş. Kur'an-ı Kerim'in her defa inzal edildiği kısım. Belirli olan vakit. Belirli vakitte yapılan vazife. Huk: Bir borcun taksitlerini ödemek için hulül eden muayyen borç.Çğl.EncümÇğl.NücumAynı kökten:necm necim Encüm Nücum Tencim |
nazar ن ظ رNZ:R | Göz atmak. Beklemek, izlemek. Ertelemek. Düşünmek, ibret almak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek. Gözdeğmesi. İltifat. İtibar.Aynı kökten:İntizar İnzar Manzara Menazır Minzar Münazara Münazarat Münazır Münazırîn Mütenazır nazar Nazaran Nazarî nazariye Nazariyyât Nazır Nüzzâr Nazıra Nazre Tenazzur unzur |
Sakim س ق مSK:M | Hasta, keyifsiz, sağlam olmayan. Yanlış.Aynı kökten:Sakam Sekam Sakim Sukm Eskâm |
tevelli Tevella و ل يVLY | Birisini dost edinme. Bir işi üzerine alma. Dönme, yönelme, i'raz etme. Ehl-i Beyt'e tam sevgi. Akrabalık. Karabet. Yakınlık beslemek.Aynı kökten:evla Evali istila mevla Mevalî müstevli Müstevliye mütevelli Müvella tevelli Tevella vali velayet veli veliy Evliya Veliyy Veliyye Evliyâ Velâyâ vilayet |
Diyanet Meali: İbrahim, yıldızlara baktı ve “Ben hastayım” dedi.
Bunun üzerine arkalarını dönüp ondan uzaklaştılar. |
37. SAFFAT / 91-92 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından… ilahlarına revg etti. Onlara dedi ki:
"Yemek yemez misiniz?
Siz neden intak etmiyorsunuz?" İbrahim Kıssası.12
RVG:
eLH!
K:VL
eKL
NT:K:
.mid3952.ss37.as91.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x.ss37.as92.x#elh!-ilah#||#ekl-ekl#||#rvg:-revg#||#nt:k:-intak#||#k:vl-xxoxx#x#RVG:#||#eLH!#||#K:VL#||#eKL#||#NT:K:#||#elh!-ilah#||#ekl-ekl#||#rvg:-revg#||#nt:k:-intak#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ * مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ Ferâga ilâ âlihetihim fe kâle e lâ te’kulûn(te’kulûne). * Mâ lekum lâ tentıkûn(tentıkûne). ekl ا ك لeKL | Yemek yemeAynı kökten:Âkil Âkile Ekile ekl Ekul Me'kel Me'kul Teekkül Ükl Ükül Ükle Ükel |
ilah ا ل هeLH! | Güvenilen şey. Değer verilen şey. Tapınılan. Put. Dşl.ilaheÇğl.aliheAynı kökten:ilah ilahe alihe ilahi ilahiyat İlahiyyun |
İntak ن ط قNT:K: | Söylemeğe kabiliyeti olmayanı söyletmek. Onun nâmına konuşmak. Nutka getirmek, söyletilmek. Dile getirmekAynı kökten:Entak İntak İstintak Mantık Mantıkî Mantıkiyyun Mantuk Natıka Natuk Nutk Nutuk |
Revg ر و غRVG: | Talep etmek, istemek. / Yönelmek, eğilmek, meyletmek. // Dönmek, gitmek. Sokulmak. (gizlilik içerir) |
Diyanet Meali: İbrahim, onların putlarının tarafına gizlice gitti ve şöyle dedi: “Yemez misiniz?”
“Ne diye konuşmuyorsunuz?” |
37. SAFFAT / 93-94 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından yemin ile onları darb ederek revg etti.
Ardından tezfif ederek ona ikbal ettiler. İbrahim Kıssası.12
RVG:
D:RB
YMN
K:BL
ZFF
.mid3953.ss37.as93.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x.ss37.as94.x#ymn-yemin#||#rvg:-revg#||#d:rb-darb#||#k:bl-ikbal#||#zff-tezfif#x#RVG:#||#D:RB#||#YMN#||#K:BL#||#ZFF#||#ymn-yemin#||#rvg:-revg#||#d:rb-darb#||#k:bl-ikbal#||#zff-tezfif# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ * فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ Ferâga aleyhim darben bil yemîn(yemîni). * Fe akbelû ileyhi yeziffûn(yeziffûne). darb ض ر بD:RB | Vurmak, vuruş, çarpmak. Beyan etmek. Seyretmek. Nev, cins. Benzer, nazir. Eti hafif olan. Çğl.DurubÇğl.EdrubAynı kökten:darb Durub Edrub darbe Darabât İdrab Madreb madrıb Madarib Mızrab Medârib Mudarebe Mudarib Muztarib Muzdarib Mütedarib Tedarub |
ikbal ق ب لK:BL | Bir şeye yönelmek. Teveccüh etmek. Reddetmeyip kabul etmek. Bir şeyi birinin önüne götürmek. Baht açıklığı. Talih. Refah. İstemek.Aynı kökten:ikbal istikbal kabala Kabil kabila kabile kabail kabiliyet Kabl Kablî Kablî kabul kıble kibla Kubul makbul Makbule Mukabbel mukabele mukabil Mukbil Mukbilan Mukbilîn müstakbel Müstakbil Müstakbilîn mütekabil Tekabbel tekabül |
Revg ر و غRVG: | Talep etmek, istemek. / Yönelmek, eğilmek, meyletmek. // Dönmek, gitmek. Sokulmak. (gizlilik içerir) |
yemin ي م نYMN | Kasem. Yemin, and. Mübarek. Sağ, sağ taraf, sağ el. Sözü Allah'ı zikrederek kuvvetlendirmek. El tutuşarak, Allah'a bağlılıklarını bildirerek, Allah'a ve birbirlerine söz vererek ahitleşmek. Fık: Zevcesi ölmüş er.Çğl.EymanÇğl.EymünAynı kökten:Eymen Eyamin Meymene Müsteymin Müteyemmen yemen yemin Eyman Eymün Yümn Yümün Yümna Yümnî |
Tezfif ز ف فZFF | Hazırlamak. Katli sür'atlendirmek.Aynı kökten:İzfaf Mizeffe Tezfif Zeff Zefif Zifaf |
Diyanet Meali: Derken üzerlerine yürüyüp onlara güçlü bir darbe indirdi.
Kavmi (telaş içinde) koşarak ona doğru geldi. |
37. SAFFAT / 95-96 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Dedi ki:
"Naht ettiğiniz şeylere mi abd oluyorsunuz?... Sizi ve amel ettiğiniz şeyleri halk eden, ALLAH'tır." İbrahim Kıssası.12Doğa/Yaşam
K:VL
A:BD
NHT
H:LK:
A:ML
.mid3954.ss37.as95.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xx*1xİbrahim Kıssası.12xDoğa/Yaşamxkissa.110x.ss37.as96.x#a:bd-abd#||#nht-naht#||#a:ml-amel#||#h:lk:-halk#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#A:BD#||#NHT#||#H:LK:#||#A:ML#||#a:bd-abd#||#nht-naht#||#a:ml-amel#||#h:lk:-halk#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ * وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ Kâle e ta’budûne mâ tenhıtûn(tenhıtûne). * Vallâhu halakakum ve mâ ta’melûn(ta’melûne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
amel ع م لA:ML | İş. Çalışma. Bir emri veya vazifeyi yerine getirme. Bir bilginin iş olarak tatbiki. Kar, iş işleme. Çğl.AmeliyyatÇğl.A'malAynı kökten:amel Ameliyyat A'mal Âmil amele amile Avâmil İsti'mal Ma'mul mamul muamele Muâmelât Muamil Taammül |
halk halak خ ل قH:LK: | Yaratmak. İcad. Örneği ve benzeri olmayan bir şeyi yaratmak, ibdâ' eylemek. Bir şeyi yumuşatıp düzleştirmek. Halk, toplum. Aynı kökten:Halak Halık Halıkıyyet halkiyet halk halak Hallak Haluk hilkat Hulk Ahlak Ihtilak Tahlik |
Naht Neht ن ح تNHT | Ağacı yontmak suretiyle kabartma şekiller yapma san'atı. Yontma, oyma. Yontmak. Oymak.Aynı kökten:Menhut Nahhat Nahhat Naht Neht |
Diyanet Meali: İbrahim, şöyle dedi: “Yonttuğunuz putlara mı tapıyorsunuz?”
“Oysa Allah sizi de, yaptığınız şeyleri de yaratmıştır.” |
37. SAFFAT / 97 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Dediler ki:
"Ona bir bina, bina edin... ve ardından onu, cahime ilka edin!" İbrahim Kıssası.12
K:VL
BNY
BNY
LK:Y
CHM
.mid3955.ss37.as97.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xxcehennemxxkissa.110x#bny-bünyan#||#chm-cahim#||#lk:y-ilka#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#BNY#||#BNY#||#LK:Y#||#CHM#||#bny-bünyan#||#chm-cahim#||#lk:y-ilka#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ Kâlûbnû lehu bunyânen fe elkûhu fîl cahîm(cahîmi). bünyan ب ن يBNY | Yapı. Bina. Duvar. / Esas. / Yapı yapmak. / Boy, pos, bünye.Aynı kökten:bani beni benin benün benna bin Bina' bina Ebniye binaen binaenaleyh bint Bunni bünyan bünye ibn ibne benin benün ebna İbtina' Tebniye |
Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
İlka' ل ق يLK:Y | Koymak, bırakmak. Terk etmek. Öne atmak.Çğl.İlkaatAynı kökten:İlka' İlkaat İltika İstilka' lika mülaki mülteki Mütelaki Mütelakki Telak telaki Telakki Telakkiyât Tilka' |
Diyanet Meali: Kavmi, “Onun için bir bina yapın, (içinde ateş yakın) ve onu ateşe atın” dedi. |
37. SAFFAT / 98 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından ona, keyd irade ettiler.
Ardından onları en sefil kıldık. İbrahim Kıssası.12
RVD
KYD
CA:L
SFL
.mid3956.ss37.as98.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#rvd-irade#||#kyd-keyd#||#sfl-sefil#||#ca:l-xxoxx#x#RVD#||#KYD#||#CA:L#||#SFL#||#rvd-irade#||#kyd-keyd#||#sfl-sefil#||#ca:l-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ Fe erâdû bihî keyden fe cealnâ humul esfelîn(esfelîne). Keyd ك ي دKYD | Tuzak. Hile. Tuzak kurmak, plan yapmak. Kötülük. Men'etmek. Kusmak. Çakmağın tezce ateşi çıkmayıp geçmek. Cenk etmek, dövüşmek. Karganın ötmesi.Aynı kökten:Keyd Mükâyede Tekâyüd Tekâyüdât |
irade ر و دRVD | İstek, arzu, talep. Dilemek. Emir. Ferman. Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.Çğl.iradatAynı kökten:irade iradat iradet Murad mürid rivad |
Sefil س ف لSFL | Sefalet çeken, muhtaçlık içinde olan. Çok sıkıntıda bulunan. Uslu huy sahibi. Aşağı kesim, bir bölgenin aşağı kısmı.Çğl.SüfelaAynı kökten:Esfel Müteseffil Müteseffilîn Safil Sefil Süfela Sifle Süfla Süflî Süfliyyet Teseffül Tesfil Tesfilât |
Diyanet Meali: Böylece ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de onları en alçak kimseler kıldık. |
37. SAFFAT / 99-100 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Dedi ki:
"Muhakkak ben, Rabbime zehab oldum. O beni ihda edecektir.
Rabbim!
Bana salih olanlardan vehb eyle!" İbrahim Kıssası.12Dua
K:VL
Z!H!B
RBB
H!DY
RBB
VH!B
S:LH
.mid3957.ss37.as99.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xDuaxkissa.110x.ss37.as-100.x#rbb-rabb#||#z!h!b-zehab#||#h!dy-ihda#||#rbb-rabb#||#vh!b-vehb#||#s:lh-salih#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#Z!H!B#||#RBB#||#H!DY#||#RBB#||#VH!B#||#S:LH#||#rbb-rabb#||#z!h!b-zehab#||#h!dy-ihda#||#rbb-rabb#||#vh!b-vehb#||#s:lh-salih#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ * رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ Ve kâle innî zâhibun ilâ rabbî seyehdîn(seyehdîni). * Rabbi heb lî mines sâlihîn(sâlihîne). İhda ه د يH!DY | İman ve İslâmiyet yolunu göstermek. Hidayete eriştirmek. Doğru yola götürmek. Allah rızasına uyan yola girmesine vesile olmak. Hediye etmek. Armağan yollamak.Aynı kökten:Hâdî Hadiy Hüdat Hevadî Hidat hediye Hedaya Hedy Hidayet Huda Hüda İhda İhdaiyye İhtida İstihda' Mehdi Mihda Mühdî Mühtedî Müstehdî Temehdi |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
salih ص ل حS:LH | İşe yarar, elverişli, uygun, iyi. / Haklı olan, itikatlı, dindar, dinî emirlere uyan. Faziletli, ehl-i takva olan. / Safi gümüş. Dşl.SalihaÇğl.SulehaAynı kökten:Aslah Eslah Hz. Salih ıslah Islahat Istılah Istılahat İstıslah Munsalih Musalaha Musalahat Musalih Muslih Muslihîn Müsalaha Mütesalih salah Salahat salahiyet salih Saliha Suleha salih amel sulh |
vehb و ه بVH!B | Hibe. Bağış. Vergi. Karşılıksız vermek.Aynı kökten:heb Hibe Mevhibe mevhub Mevâhib vehb vehbi vehhab vahhab vehub |
zehab ذ ه بZ!H!B | Gitmek. Zihnen bir yola sapmak. Yanlış düşünce. Bir fikre uymak. Zan. Gidermek, ortadan kaldırmak.Aynı kökten:İzhab mezheb tezhib Zahib zehab zeheb |
Diyanet Meali: İbrahim, şöyle dedi: “Ben Rabbime (O’nun emrettiği yere) gideceğim. O, bana yol gösterecektir.”
“Ey Rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla.” |
37. SAFFAT / 101 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından onu halim gılme ile ibşar ettik. İbrahim Kıssası.12
BŞR
G:LM
HLM
.mid3958.ss37.as101.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#bşr-ibşar#||#hlm-halim#||#g:lm-gılme#x#BŞR#||#G:LM#||#HLM#||#bşr-ibşar#||#hlm-halim#||#g:lm-gılme# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ Fe beşşernâhu bi gulâmin halîm(halîmin). İbşar ب ش رBŞR | Müjdeleme, tebşir etme, sevinçli bir haber bildirme.Çğl.İbşarâtAynı kökten:Başir Beşaret Bişârettir Beşarat beşir Bişr Büşra İbşar İbşarât İstibşar Mübaşeret Mübaşir Mübeşşer mübeşşir Mübeşşirîn Mübeşşirat Mübşer Mübşir Müstebşir Tebaşir Tebşir Tebşirât Beşare Beşâir Beşer Beşere Beşerî Beşeriyyet Fevkalbeşer Fevk-al beşer Mebşure |
Gulam Gılme غ ل مG:LM | Genç, delikanlı. Bıyığı henüz bitmemiş genç. Esir, hizmetçi, köle. Cima arzusu.Çğl.GılmanAynı kökten:Gulam Gılme Gılman |
Halîm ح ل مHLM | Yumuşak huylu. Hoş muamele yapan.
El Halim : Yumuşak muamele. YUMUŞAKLIK SAHİBİ. Suçluların cezalarını derhal vermek iktidarında olduğu halde sonraya bırakan ve yumuşak muamele edenDşl.HalîmeAynı kökten:Halîm Halîme Halme Hilm Hilmiyyet Hulm Hulüm Ahlam Mütehallim Tahlim |
Diyanet Meali: Biz de ona uysal bir oğul müjdeledik. |
37. SAFFAT / 102 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 448 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Beraber say edecek baliğe geldiğinde dedi ki:
"Oğulcuğum!
Ben menamımda kendimi... seni zebh ediyorken gördüm. Sen de nazar et… sen ne görüyorsun?"
Dedi ki:
"Ey Babacığım!
Emir olunduğun şeyi ifa et. İnşALLAH beni sabır edenlerden bulacaksın." İslam kaynaklarına göre; Hz. İbrahim, bu rüyayı, Zilhicce'nin sekizinci, dokuzuncu, onuncu yani terviye, arefe, nahir geceleri sıra ile üç gece görmüştü. İbrahim Kıssası.12Hacc ve Kurban
BLG:
SA:Y
K:VL
BNY
ReY
NVM
Z!BH
NZ:R
ReY
K:VL
eBV
FA:L
eMR
VCD
ŞYe
S:BR
.mid3959.ss37.as102.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf448.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xHacc ve Kurbanxkissa.110x#şye-inşallah#||#bny-beni#||#ebv-eb#||#emr-emir#||#s:br-sabr#||#vcd-vecd#||#sa:y-say#||#nz:r-nazar#||#z!bh-zebh#||#blg:-baliğ#||#nvm-menam#||#fa:l-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#rey-xxoxx#x#BLG:#||#SA:Y#||#K:VL#||#BNY#||#ReY#||#NVM#||#Z!BH#||#NZ:R#||#ReY#||#K:VL#||#eBV#||#FA:L#||#eMR#||#VCD#||#ŞYe#||#S:BR#||#şye-inşallah#||#bny-beni#||#ebv-eb#||#emr-emir#||#s:br-sabr#||#vcd-vecd#||#sa:y-say#||#nz:r-nazar#||#z!bh-zebh#||#blg:-baliğ#||#nvm-menam#||#fa:l-xxoxx#||#k:vl-xxoxx#||#rey-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ Fe lemmâ belega meahus sa’ye kâle yâ buneyye innî erâ fîl menâmi ennî ezbehuke fanzur mâzâ terâ, kâle yâ ebetif’al mâ tû’meru setecidunî inşâallâhu mines sâbirîn(sâbirîne). Bâliğ Bâliğa ب ل غBLG: | Yetişmiş. Olgun yaşına gelmiş. Aklı kemal bulmuş, erişmiş, varmış.Aynı kökten:Bâliğ Bâliğa Belâg belağ belağat beliğ Bülega Bülga Bülgat büluğ eblağ İblağ meblağ Mebaliğ Mübalaga Mübalağa Mübalagat Mübellag Mübellig Tebellüğ tebliğ Tebligat |
beni ب ن يBNY | Oğullar, evlâtlar, çocuklar. (Aslı: Benûn-Benîn)Aynı kökten:bani beni benin benün benna bin Bina' bina Ebniye binaen binaenaleyh bint Bunni bünyan bünye ibn ibne benin benün ebna İbtina' Tebniye |
eb Ebu ا ب وeBV | (Ebâ, Ebu, Ebi) Baba. Ata. |
emir ا م رeMR | Emredici olan. Seyyid. Şerif. Yüksek rütbeli zabit. Bir memleketin, bir aşiretin veya kabilenin reisi. Büyük ve meşhur bir soydan gelen. Hz.Peygamber'in (A.S.M.) soyundan gelen. Zengin.Çğl.ÜmeraAynı kökten:Âmir amir Âmire Emaret emir Ümera emr emir Evamir Umur imra Me'mur memur Teemmür Te'mir |
Menam ن و مNVM | Uyku zamanı. Uyunacak yer, yatak odası. / Rüya. Düş. Aynı kökten:İstiname Menam Mename Menamen Münaveme Münevvem Münevvim Müstenîm Mütenavim Mütenavimîn Mütenevvim Naim Naimîn Niyam Nevm Tenevvüm Tenvim Tenvimât |
nazar ن ظ رNZ:R | Göz atmak. Beklemek, izlemek. Ertelemek. Düşünmek, ibret almak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek. Gözdeğmesi. İltifat. İtibar.Aynı kökten:İntizar İnzar Manzara Menazır Minzar Münazara Münazarat Münazır Münazırîn Mütenazır nazar Nazaran Nazarî nazariye Nazariyyât Nazır Nüzzâr Nazıra Nazre Tenazzur unzur |
Sabr Sabır ص ب رS:BR | Acıya ve zorluğa katlanmak. Bir musibet ve belâya uğrayanın telâş ve feryad etmeyip sonunu bekleyip tahammül ile katlanması. Muharebede şecaat gösterme. Bir kimseyi bir şeyden alıkoymak. Öğrendiği bir şeyi başkasının da öğrenmesi için tâkat getirmek. Aynı kökten:Musaberet Mustabır sabbar Sabr Sabır sabur tasabbur |
Sa'y س ع يSA:Y | Çalışma, Çalışıp çabalama. Gayret sarfetme. Bir maksadın meydana gelmesi için elden geleni yapma. Hızlı yürüme. Cür'et etme. Ziyaret etme. Gammazlık yapma. Ist: Hac veya Umre'de Safâ ile Merve arasında usulüne göre yedi defa gelip gitmektir.Aynı kökten:Mes'a Mesâi Mesai Sa'y |
vecd و ج دVCD | Bulma, karşılaşma. Mevcud olma durumu. Aşk, muhabbet. Kendinden geçecek, unutacak kadar İlâhî bir aşk hali. Yüksek heyecan. İştiyakın galebesi.Çğl.MevacidAynı kökten:Mevacid mevcud Mevcudat Mevcudîn Mevcudiyet Mütevacid Müteveccid Tevacüd Teveccüd vacid Vacide vecd Mevacid Vicdan vücud |
zebh ذ ب حZ!BH | Kesmek. BoğazlamakAynı kökten:Mezbaha Mezabih Mezbuh Mizbah Tezbih Zâbih zebh zebih zebiha Zibh |
inşallah ش ي اŞYe | "Eğer Allah dilerse"Aynı kökten:inşallah maşallah meşaet şae şey Eşya teşyie uşeyya |
Diyanet Meali: Çocuk kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona, “Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?” dedi. O da, “Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın” dedi. |
37. SAFFAT / 103 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından ikisi de silm oldular… ve onu cebinine tell etti. İbrahim Kıssası.12Hacc ve Kurban
SLM
TLL
CBN
.mid3960.ss37.as103.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xHacc ve Kurbanxxislamxxkissa.110x#slm-silm#||#cbn-cebin#||#tll-tell#x#SLM#||#TLL#||#CBN#||#slm-silm#||#cbn-cebin#||#tll-tell# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ Fe lemmâ eslemâ ve tellehu lil cebîn(cebîni). Cebin Cebân ج ب نCBN | Korkak. Cesaretsiz. / Alnın yan tarafı, şakak. Çğl.CübünAynı kökten:Cebin Cebân Cübün |
Silm Selm س ل مSLM | Barış, sulh, barışıklık. Barışmak. // Huzur ve sükuneti bozacak hallerden kaçınarak, barışın tesisinden yana olma. Ortaya, tartışma yaratacak mevzular çıkarmama. İçinden olunan duruma razı olma ve sorun yaratmama. (Bunun ilerisinde "her olanın hakk olduğu" bilinci doğar.) / (selm:) Tek kulplu kova. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Tell ت ل لTLL | Tepe, yığın, küme. Düz yer üstüne yatırmak.Çğl.TilâlAynı kökten:Tell Tilâl |
Diyanet Meali: 103,104. Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: “Ey İbrahim!” |
37. SAFFAT / 104-105 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ona nida ettik:
"Ey İbrahim!
Sen rüyaya sadakat göstermiş oldun.
Muhakkak ki BİZ, muhsinleri böyle cezalandırırız." İbrahim Kıssası.12Hacc ve Kurban
NDV
BRH!M
S:DK:
ReY
CZY
HSN
.mid3961.ss37.as104.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xHacc ve Kurbanxxsadakaxxkissa.110x.ss37.as105.x#czy-ceza#||#rhm-rahim#||#ndv-nida#||#hsn-muhsin#||#s:dk:-sadakat#||#brh!m-hz. ibrahim#||#rey-xxoxx#x#NDV#||#BRH!M#||#S:DK:#||#ReY#||#CZY#||#HSN#||#czy-ceza#||#rhm-rahim#||#ndv-nida#||#hsn-muhsin#||#s:dk:-sadakat#||#brh!m-hz. ibrahim#||#rey-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ * قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ Ve nâdeynâhu en yâ ibrâhîm(ibrâhîmu). * Kad saddakter ru’yâ, innâ kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). Hz. İbrahim BRH!M | İbranicede, "Baba, yüksek ve yüce"; Süryanicede "merhametli baba" demektir.
Arapçada, "tüm dikkatini vererek ve incelemek, gözlemlemek maksadı ile gözünü kıpırdatmadan bir şeye bakıp durmak" / rahmet ile, rahmete, merhamete; / rahmetin başladığı yer, rahimiyete giriş yeri; / kişinin rahmaniyete ulaşıverdiği an.Aynı kökten:Berheme Hz. İbrahim |
ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Nida' ن د وNDV | Seslenmek, çağırmak, haykırmak, bağırmak. Ses vermek.Aynı kökten:Münada Münadi Mütenadi Nadi Nevadi Nida' Tenadi Tenad |
Rahim ر ح مRHM | Rahmet edici, acıyan, merhamet eden. Döl yatağı, rahim. Yakın hısım, akraba.
Er Rahim : ALLAH'ın halk ettiği şeyin şekillenmesine denir. Şah damarımızdan yakın oluşunun ispatıdır. Teşekkül ettirici, yoktan var etme, zahiren yok iken var olmak. Varedilen, var olan noktadaki feyl-i ilahi.Çğl.ErhamAynı kökten:Erham Erhamur Rahimin istirham İstirhamat merhamet merhum merhume Müsterham müsterhim müterahhim Rahim Erham rahm rahman erham Rahman-ir Rahim rahmaniyet rahmet |
sadaka ص د قS:DK: | Dostluk. Doğruluk. Bir kimseye kalbden bağlılık. Dostlukta sebat, vefadarlık. Allah için, elde olandan ihtiyacı olana dostluk etmek. Herkese karşı doğru olmak. Çğl.SadakatAynı kökten:Esdak Masadak Masduk Mısdak Musadakat Musaddak musaddık Mutasaddık Mutasaddıkîn sadaka Sadakat sadık sadıka Asdika Saduk Saduka Sadukat sıddık sıdk Asdak Tasadduk tasdik Tasdikat |
Diyanet Meali: “Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.” |
37. SAFFAT / 106-107-108 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak bu… elbette bu… mübin belv idi… ve BİZ, azim zibh ile onu fidyelendirdik… ve ahirde onların üzerine terk ettik. İbrahim Kıssası.12Hacc ve Kurban
BLV
BYN
FDY
Z!BH
A:Z:M
TRK
eH:R
.mid3962.ss37.as106.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xHacc ve Kurbanxkissa.110x.ss37.as107.ss37.as108.x#byn-mübin#||#blv-belv#||#fdy-fidye#||#a:z:m-azim#||#z!bh-zibh#||#eh:r-ahir#||#trk-terk#x#BLV#||#BYN#||#FDY#||#Z!BH#||#A:Z:M#||#TRK#||#eH:R#||#byn-mübin#||#blv-belv#||#fdy-fidye#||#a:z:m-azim#||#z!bh-zibh#||#eh:r-ahir#||#trk-terk# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ * وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ * وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ İnne hâzâ le huvel belâul mubîn(mubînu). * Ve fedeynâhu bi zibhın azîm(azîmin). * Ve tereknâ aleyhi fîl âhirîn(âhirîne). Azîm ع ظ مA:Z:M | Azimet eden. Gidici. // Büyük. Yüce. Çok ileri. Ç: İzam, Uzema'
El Azim : Mutlakiyet, mutlak yapmak, olmak fiili. Biz de azmimizde ALLAH'ın azmi ile beraberiz. Bazen duymayız, gafil oluruz. Daima hassas olmak icab eder. AZAMETLİ OLANAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
Belv Belva ب ل وBLV | Dert, çile. Musibet. Zahmet. İmtihan, tecrübe.Aynı kökten:Belâ Belâyâ Belv Belva Belve Bilv Mübtelâ |
mübin ب ي نBYN | Açık, aşikar. Ayan kılan, beyan ve izah eden. Dilediğine doğru yolu gösteren. Hak ile batılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
Ahir ا خ رeH:R | Sonra gelen. Sonraki. Son, en son.
El Ahir : Sonu olmayan. Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
Fidye ف د يFDY | Esir veya kölelikten kurtulmak için verilen para. Fık: Fakirin sabahlı akşamlı bir günlük yiyeceği.Çğl.İftida'Aynı kökten:Feda' Fedaî Fida Fidye İftida' İftida' Müfadat Tefadi Tefdiye |
Terk ت ر كTRK | Bırakma, salıverme, vazgeçme. Bakmama. İhmal etme.Aynı kökten:metruk Metruke Metrukiyyet Tereke Terike Terekat Terk |
Zibh ذ ب حZ!BH | Kesik. Kesilmiş olan. Aynı kökten:Mezbaha Mezabih Mezbuh Mizbah Tezbih Zâbih zebh zebih zebiha Zibh |
Diyanet Meali: “Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır.”
Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık.
Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık. |
37. SAFFAT / 109 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | İbrahim üzre selam olsun. İbrahim Kıssası.12
SLM
BRH!M
.mid3963.ss37.as109.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#rhm-rahim#||#slm-selam#||#brh!m-hz. ibrahim#x#SLM#||#BRH!M#||#rhm-rahim#||#slm-selam#||#brh!m-hz. ibrahim# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ Selâmun alâ ibrâhîm(ibrâhîme). Hz. İbrahim BRH!M | İbranicede, "Baba, yüksek ve yüce"; Süryanicede "merhametli baba" demektir.
Arapçada, "tüm dikkatini vererek ve incelemek, gözlemlemek maksadı ile gözünü kıpırdatmadan bir şeye bakıp durmak" / rahmet ile, rahmete, merhamete; / rahmetin başladığı yer, rahimiyete giriş yeri; / kişinin rahmaniyete ulaşıverdiği an.Aynı kökten:Berheme Hz. İbrahim |
Rahim ر ح مRHM | Rahmet edici, acıyan, merhamet eden. Döl yatağı, rahim. Yakın hısım, akraba.
Er Rahim : ALLAH'ın halk ettiği şeyin şekillenmesine denir. Şah damarımızdan yakın oluşunun ispatıdır. Teşekkül ettirici, yoktan var etme, zahiren yok iken var olmak. Varedilen, var olan noktadaki feyl-i ilahi.Çğl.ErhamAynı kökten:Erham Erhamur Rahimin istirham İstirhamat merhamet merhum merhume Müsterham müsterhim müterahhim Rahim Erham rahm rahman erham Rahman-ir Rahim rahmaniyet rahmet |
selam س ل مSLM | Selamet. Emniyet. Barış. Huzur. Esenlik. Rahatlık. Bütün korktuklarından emin olma. Salim olma. / Gelip geçici olmama. / Aşina, bilindik. / Söz veya işaretle nezaket gösterme, esenlik dileme, merhaba. / Selam Allah'tandır.
Es Selam : Herşeyinde bir selam, bir rahatlık, bir esenlik var demektir.
Kuddüsüs Selam; takdis edildiği zaman rahatlık temin edilir. Hastalığın arkasından hissedilen rahatlık gibi. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Diyanet Meali: İbrahim’e selâm olsun. |
37. SAFFAT / 110 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Böyledir!...
Muhsinleri cezalandırırız! İbrahim Kıssası.12
CZY
HSN
.mid3964.ss37.as110.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#czy-ceza#||#hsn-muhsin#x#CZY#||#HSN#||#czy-ceza#||#hsn-muhsin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ Kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Diyanet Meali: İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız. |
37. SAFFAT / 111 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak o, BİZ'e ibadet eden mü'minlerdendir. İbrahim Kıssası.12
A:BD
eMN
.mid3965.ss37.as111.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xximanxxkissa.110x#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd#x#A:BD#||#eMN#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ İnnehu min ibâdinel mû’minîn(mû’minîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
mü'min ا م نeMN | İman eden. Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. Allah'a, ahirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse. Emniyete kavuşan. Korkulardan emniyet veren.
El Mu'min : İnanış, inanma, inanıp öylece mutmain olma. ALLAH herşeyi bilerek inanarak yaratır ve bizimle beraber öylece inanır. Çğl.Mü'mininAynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
Diyanet Meali: Çünkü o mü’min kullarımızdandı. |
37. SAFFAT / 112 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onu, salihlerden bir nebi olan İshak ile ibşar ettik. İbrahim Kıssası.12
BŞR
SHK:
NBe
S:LH
.mid3966.ss37.as112.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xxnebixxkissa.110x#nbe-nebi#||#bşr-ibşar#||#s:lh-salih#||#shk:-hz. ishak#x#BŞR#||#SHK:#||#NBe#||#S:LH#||#nbe-nebi#||#bşr-ibşar#||#s:lh-salih#||#shk:-hz. ishak# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ Ve beşşernâhu bi ishâka nebiyyen mines sâlihîn(sâlihîne). İbşar ب ش رBŞR | Müjdeleme, tebşir etme, sevinçli bir haber bildirme.Çğl.İbşarâtAynı kökten:Başir Beşaret Bişârettir Beşarat beşir Bişr Büşra İbşar İbşarât İstibşar Mübaşeret Mübaşir Mübeşşer mübeşşir Mübeşşirîn Mübeşşirat Mübşer Mübşir Müstebşir Tebaşir Tebşir Tebşirât Beşare Beşâir Beşer Beşere Beşerî Beşeriyyet Fevkalbeşer Fevk-al beşer Mebşure |
nebi ن ب اNBe | Haberci. Yeni haber getiren. Yeni bir din ve düzen getiren ve yerleştiren Allah elçisi. Çğl.enbiyaAynı kökten:nebe' nebevi nebi enbiya nübüvvet |
salih ص ل حS:LH | İşe yarar, elverişli, uygun, iyi. / Haklı olan, itikatlı, dindar, dinî emirlere uyan. Faziletli, ehl-i takva olan. / Safi gümüş. Dşl.SalihaÇğl.SulehaAynı kökten:Aslah Eslah Hz. Salih ıslah Islahat Istılah Istılahat İstıslah Munsalih Musalaha Musalahat Musalih Muslih Muslihîn Müsalaha Mütesalih salah Salahat salahiyet salih Saliha Suleha salih amel sulh |
Hz. İshak س ح قSHK: | İbranicede “gülen gülümseyen” anlamına gelmektedir. Arapça olarak; kendini uzaklaştırmak, uzaklaşmak, / mahrumiyet içine girmek, / belirsiz olmak. Aynı kökten:Hz. İshak Meshuk Sahik Sahik Sahk Suhk Teshik |
Diyanet Meali: Biz onu salihlerden bir peygamber olarak İshak ile de müjdeledik. |
37. SAFFAT / 113 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ona ve İshak'a barek ettik.
O ikisinin zürriyetinden, muhsinler ve de kendi nefsleri için mübin zalimler var. İbrahim Kıssası.12
BRK
SHK:
Z!RR
HSN
Z:LM
NFS
BYN
.mid3967.ss37.as113.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİbrahim Kıssası.12xkissa.110x#z!rr-zürriyet#||#z:lm-zalim#||#nfs-nefs#||#byn-mübin#||#hsn-muhsin#||#brk-barek#||#shk:-hz. ishak#x#BRK#||#SHK:#||#Z!RR#||#HSN#||#Z:LM#||#NFS#||#BYN#||#z!rr-zürriyet#||#z:lm-zalim#||#nfs-nefs#||#byn-mübin#||#hsn-muhsin#||#brk-barek#||#shk:-hz. ishak# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ Ve bâreknâ aleyhi ve alâ ishâk(ishâka), ve min zurriyyetihimâ muhsinun ve zâlimun li nefsihi mubîn(mubînun). barek ب ر كBRK | Bolluk, çoğalma, artma. Bereket. Mubarek.Aynı kökten:barek Barekte bereket Berekât Ebrek mübarek mubarek Mübarekât Müteberrik Müteberrike tebarek teberrük Teberrüken tebrik Tebrikât |
mübin ب ي نBYN | Açık, aşikar. Ayan kılan, beyan ve izah eden. Dilediğine doğru yolu gösteren. Hak ile batılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Nefs Nefis ن ف سNFS | Can, kişi, kendi, öz varlık. Bir şeyin zatı olan, kendisi. Göz. Şehvet ve gadabın mebdei olan kuvve-i nefsaniye. Fıtri meyil, bedenin hissi istekleri. Ruh, hayat, asıl. Maya. Hamiyet. Çğl.NüfusÇğl.EnfüsAynı kökten:enfes Enafis Enfüsî Nefs Nefis Nüfus Enfüs Nefsani Nefsi Neseme Nesme Nüsüm Münafese Münafesat Mütenafis nefaset Nefsaniyet Nesis Tenafüs Tenâfüsât menfes Müneffis Müteneffis Nafis nefes Enfas Nesem teneffüs Teneffüsât Tenfis Tenfisât Nefsa Nefsâvât Nifâs Nevâfis |
Hz. İshak س ح قSHK: | İbranicede “gülen gülümseyen” anlamına gelmektedir. Arapça olarak; kendini uzaklaştırmak, uzaklaşmak, / mahrumiyet içine girmek, / belirsiz olmak. Aynı kökten:Hz. İshak Meshuk Sahik Sahik Sahk Suhk Teshik |
zürriyet ذ ر رZ!RR | Soy, nesil, döl, kuşak.Çğl.ZürriyatAynı kökten:Tezerruk zerr zerre Zirr Zürre zürriyet Zürriyat |
zalim ظ ل مZ:LM | Zulmeden, haksızlık eden.Dşl.ZâlimeÇğl.ZalemeÇğl.ZâlimînAynı kökten:mazlum Mazlumîn mezalim munzalim Mutazallim Mutazallimîn Muzlim Tazlim Tezalüm zalim Zâlime Zaleme Zâlimîn Zallam Zalûm Zıllîm zulmet Zulümat zulüm Zulm |
Diyanet Meali: Onu da İshak’ı da uğurlu kıldık. Her ikisinin nesillerinden iyilik yapanlar da vardı, kendine apaçık zulmedenler de. |
| Ayn Secavendi .mid3968.ss37.as.ssSAFFAT.ns.ny.cs.syf.sure.37.xxxxx |
37. SAFFAT / 114 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Musa ve Harun üzre menn etmiştik. Musa Kıssası.25
MNN
MVS
HRN
.mid3969.ss37.as114.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111x#mnn-menn#||#mvs-hz. musa#||#hrn-hz. harun#x#MNN#||#MVS#||#HRN#||#mnn-menn#||#mvs-hz. musa#||#hrn-hz. harun# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ Ve lekad menennâ alâ mûsâ ve hârûn(hârûne). Hz. Harun HRN | İlerlemeyi reddeden, geri geri giden, / itaatten beri duran. Aynı kökten:Harun Harunî Hiran Hz. Harun |
Menn menne م ن نMNN | Nimet vermek. İyilik etmek, iyilikler. Minnet. Rıza. Esiri fidye almadan, ücretsiz salıvermek. Kesmek. Zayıf etmek. Ettiği iyiliği başa kakmak. İki batman ağırlık. Kudret helvası.Aynı kökten:İmtinan İstimnan Memnun Memnunen Memnuniyyet Menn menne Mennan Mennane Menun Minnet Temenna |
Hz. Musa م و سMVS | Suyla gelen ikram, suyun getirdiği hazine, suyun koruduğu, sakladığı değer. Aynı kökten:Hz. Musa Mevs Mevs |
Diyanet Meali: Andolsun, biz Mûsâ’ya ve Hârûn’a da lütufta bulunduk. |
37. SAFFAT / 115 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | O ikisini ve onların kavmini azim kerbeden necat ettik. Musa Kıssası.25
NCV
K:VM
KRB
A:Z:M
.mid3970.ss37.as115.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111x#k:vm-kavim#||#a:z:m-azim#||#ncv-necat#||#krb-kerbe#x#NCV#||#K:VM#||#KRB#||#A:Z:M#||#k:vm-kavim#||#a:z:m-azim#||#ncv-necat#||#krb-kerbe# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ Ve necceynâ humâ ve kavme humâ minel kerbil azîm(azîmi). Azîm ع ظ مA:Z:M | Azimet eden. Gidici. // Büyük. Yüce. Çok ileri. Ç: İzam, Uzema'
El Azim : Mutlakiyet, mutlak yapmak, olmak fiili. Biz de azmimizde ALLAH'ın azmi ile beraberiz. Bazen duymayız, gafil oluruz. Daima hassas olmak icab eder. AZAMETLİ OLANAynı kökten:A'zam Uzma azamet A'zami Azamût Azîm Azime Azâim Âzime azm izam izamen İzz muazzam muazzamat Müteazzım Taazzum Taazzumat Ta'zim Ta'zimat Uzm |
Kavm Kavim ق و مK:VM | Cemaat. Topluluk. Millet. / Kadınlar olmaksızın erkekler topluluğu. / Bir işe başlamak. / Pazar kurmak. Müşteri ile anlaşmak. // Doğru, dik, ayakta. Dürüst. İsabetli. Boyu düzgün ve güzel. Çğl.akvamAynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
Kerbe kürbe ك ر بKRB | Gam, tasa, endişe.Aynı kökten:Kerb Kurub Küreb Kerbe kürbe Kürbet |
necat ن ج وNCV | Kurtuluş, selâmet. Hırs ve hased. Yüksek mekân. Ağaç budağı. Mantar.Aynı kökten:İnca' İstincad Mencat Münacat Münci Naci Naciye necat necati Tenciye Necv Necva Nicâ Necve |
Diyanet Meali: Onları ve kavimlerini o büyük sıkıntıdan kurtardık. |
37. SAFFAT / 116 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onlara nasr ettik ve ardından onlar galip geldiler. Musa Kıssası.25
NS:R
KVN
G:LB
.mid3971.ss37.as116.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111x#ns:r-nasr#||#g:lb-galib#||#kvn-xxoxx#x#NS:R#||#KVN#||#G:LB#||#ns:r-nasr#||#g:lb-galib#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ Ve nasarnâhum fe kânû humul gâlibîn(gâlibîne). Galib غ ل بG:LB | Üstün. Yenen. Mağlub eden. Ekser.Aynı kökten:Agleb Ağlebâ Galba Gulb Galeb Galb Galebe Galebe Çalmak Galib Galiba Galibiyyet Gılab İstiglab Magalıb Maglub Mağlub Maglubiyyet Mugalebe Mugalleb Mütegalibe Mütegallib Mütegallibe Mütegallibîn Tagallüb Tegallüb Tagallübât Tegalüb |
nasr ن ص رNS:R | Yardım. Yenme. Zafer. Başarı. Yağmurun her yeri sulaması.Aynı kökten:İntisar istinsar mensur mansur Minsar minsir Münasara Müstansır Mütenasır nasır Nasırîn Nussar ensar nasr nusret Nusrat Tenasur mütenassır nasrani Nasara Tansir Tenassur |
Diyanet Meali: Onlara yardım ettik de onlar galip gelenler oldular. |
37. SAFFAT / 117 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onlara müstebin kitab verdik. Musa Kıssası.25
eTY
KTB
BYN
.mid3972.ss37.as117.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111xxxkitabxxx#ktb-kitab#||#byn-müstebin#||#ety-xxoxx#x#eTY#||#KTB#||#BYN#||#ktb-kitab#||#byn-müstebin#||#ety-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ Ve âteynâ humel kitâbel mustebîn(mustebîne). Müstebin ب ي نBYN | Açık ve meydanda olan. Zâhir, âşikâr.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
kitab ك ت بKTB | Ketb edilmiş olan. Çğl.KütübAynı kökten:iktab İktab İstiktab katib Ketebe Ketb kitab Kütüb kitabe kitabet Kitbe mekteb Mekâtib mektub Mekâtîb Mektubat Mukteb Mekâtib Mükâtebe Mükâtib |
Diyanet Meali: Biz onlara (hükümlerimizi) açıklayan Kitab’ı (Tevrat’ı) verdik. |
37. SAFFAT / 118-119 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | O ikisini, sırat-ı mustakime hidayet ettik... ve onları geleceğe tereke ettik. Musa Kıssası.25
H!DY
S:RT:
K:VM
TRK
eH:R
.mid3973.ss37.as118.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xxsırat-ı mustakimxxkissa.111x.ss37.as119.x#k:vm-mustakim#||#eh:r-ahir#||#s:rt:-sırat#||#trk-terk#||#h!dy-hidayet#x#H!DY#||#S:RT:#||#K:VM#||#TRK#||#eH:R#||#k:vm-mustakim#||#eh:r-ahir#||#s:rt:-sırat#||#trk-terk#||#h!dy-hidayet# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ * وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ Ve hedeynâ humes sırâtal mustekîm(mustekîme). * Ve tereknâ aleyhimâ fîl âhirîn(âhirîne). Ahir ا خ رeH:R | Sonra gelen. Sonraki. Son, en son.
El Ahir : Sonu olmayan. Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
Hidayet ه د يH!DY | Yakışan şeyi hediye etmek. Doğruluk. Hakkı hak, bâtılı da bâtıl olarak görüp doğru yola girmek.Aynı kökten:Hâdî Hadiy Hüdat Hevadî Hidat hediye Hedaya Hedy Hidayet Huda Hüda İhda İhdaiyye İhtida İstihda' Mehdi Mihda Mühdî Mühtedî Müstehdî Temehdi |
mustakim ق و مK:VM | Doğru, istikametli. Eğri olmayan, düz, dik. Hilesiz, temiz.Aynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
Sırat ص ر طS:RT: | Yan sınırları belirli olan geniş ve işlek cadde. Yol.Aynı kökten:Sırat Sırat-ı Mustakim |
Terk ت ر كTRK | Bırakma, salıverme, vazgeçme. Bakmama. İhmal etme.Aynı kökten:metruk Metruke Metrukiyyet Tereke Terike Terekat Terk |
Diyanet Meali: Onları doğru yola ilettik.
Sonradan gelenler arasında onlara güzel birer ad bıraktık. |
37. SAFFAT / 120 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Musa ve Harun üzre selam olsun. Musa Kıssası.25
SLM
MVS
HRN
.mid3974.ss37.as120.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111x#slm-selam#||#mvs-hz. musa#||#hrn-hz. harun#x#SLM#||#MVS#||#HRN#||#slm-selam#||#mvs-hz. musa#||#hrn-hz. harun# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ Selâmun alâ mûsâ ve hârûn(hârûne). Hz. Harun HRN | İlerlemeyi reddeden, geri geri giden, / itaatten beri duran. Aynı kökten:Harun Harunî Hiran Hz. Harun |
Hz. Musa م و سMVS | Suyla gelen ikram, suyun getirdiği hazine, suyun koruduğu, sakladığı değer. Aynı kökten:Hz. Musa Mevs Mevs |
selam س ل مSLM | Selamet. Emniyet. Barış. Huzur. Esenlik. Rahatlık. Bütün korktuklarından emin olma. Salim olma. / Gelip geçici olmama. / Aşina, bilindik. / Söz veya işaretle nezaket gösterme, esenlik dileme, merhaba. / Selam Allah'tandır.
Es Selam : Herşeyinde bir selam, bir rahatlık, bir esenlik var demektir.
Kuddüsüs Selam; takdis edildiği zaman rahatlık temin edilir. Hastalığın arkasından hissedilen rahatlık gibi. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Diyanet Meali: Mûsâ’ya ve Hârûn’a selâm olsun. |
37. SAFFAT / 121 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak ki BİZ, muhsinleri böyle cezalandırırız. Musa Kıssası.25
CZY
HSN
.mid3975.ss37.as121.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xkissa.111x#czy-ceza#||#hsn-muhsin#x#CZY#||#HSN#||#czy-ceza#||#hsn-muhsin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ İnnâ kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Diyanet Meali: Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız. |
37. SAFFAT / 122 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak o ikisi, BİZ'e abd olan mü'minlerdendir. Musa Kıssası.25
A:BD
eMN
.mid3976.ss37.as122.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxMusa Kıssası.25xximanxxkissa.111x#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd#x#A:BD#||#eMN#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ İnne humâ min ibâdinel mû’minîn(mû’minîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
mü'min ا م نeMN | İman eden. Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. Allah'a, ahirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse. Emniyete kavuşan. Korkulardan emniyet veren.
El Mu'min : İnanış, inanma, inanıp öylece mutmain olma. ALLAH herşeyi bilerek inanarak yaratır ve bizimle beraber öylece inanır. Çğl.Mü'mininAynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
Diyanet Meali: Çünkü onlar mü’min kullarımızdan idiler. |
37. SAFFAT / 123 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak İlyas, elbette mürsellerdendir. İlyas Kıssası
LYS
RSL
.mid3977.ss37.as123.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxxrasulxxkissa.112x#rsl-mürsel#||#lys-hz. ilyas#x#LYS#||#RSL#||#rsl-mürsel#||#lys-hz. ilyas# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ Ve inne ilyâse le minel murselîn(murselîne). Hz. İlyas ل ي سLYS | Mutlak Hiçlik.Aynı kökten:Elest Elleys Eys Hz. İlyas leys layese Leyse |
mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
Diyanet Meali: Şüphesiz İlyas da peygamberlerden idi. |
37. SAFFAT / 124-125-126 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 449 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Kavmine demişti ki:
"Siz ittika etmeyecek misiniz?
Halıkların ahsenini vezr ediyorsunuz ve de Ba'l (putun adı)'ı mı davet ediyorsunuz?
ALLAH sizin de Rabbinizdir... Evvelde ki ata-babalarınızın da Rabbidir." İlyas Kıssası
K:VL
K:VM
VK:Y
DA:V
BA:L
VZ!R
HSN
H:LK:
RBB
RBB
eBV
eVL
.mid3978.ss37.as124.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf449.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxkissa.112x.ss37.as125.ss37.as126.x#da:v-davet#||#k:vm-kavim#||#evl-evvel#||#ebv-eb#||#rbb-rabb#||#h:lk:-halık#||#vk:y-ittika#||#hsn-ahsen#||#vz!r-vezr#||#ba:l-bal#||#k:vl-xxoxx#x#K:VL#||#K:VM#||#VK:Y#||#DA:V#||#BA:L#||#VZ!R#||#HSN#||#H:LK:#||#RBB#||#RBB#||#eBV#||#eVL#||#da:v-davet#||#k:vm-kavim#||#evl-evvel#||#ebv-eb#||#rbb-rabb#||#h:lk:-halık#||#vk:y-ittika#||#hsn-ahsen#||#vz!r-vezr#||#ba:l-bal#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ * أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ * وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ İz kâle li kavmihî e lâ tettekûn(tettekûne). * Eted’ûne ba’len ve tezerûne ahsenel hâlikîn(hâlikîne). * Allâhe rabbekum ve rabbe âbâikumul evvelîn(evvelîne). Ba'l ب ع لBA:L | Cahiliyet devrine mahsus bir put. Güneş Tanrısı. Karı ve kocadan herbiri. Yılda bir kez yağmur yağan yüksek yer. Hayret. Zaaf, zayıflık.Dşl.Ba'leÇğl.BuûlAynı kökten:Ba'l Ba'le Buûl Buule Buulet |
Da'vet Dıayet د ع وDA:V | Çağırma. / Ziyafet. / Bir fikri kabul ettirmek için deliller söylemek.Aynı kökten:Bedduâ dai Duat Dâiye Da'vâ Deavi Da'vet Dıayet davetiye Dı've Dua duae Da'vat Ed'iye dua İddia İstid'a Med'uv Med'î Med'uvvîn Med'uvven Müddeâ Müddeayat Müddeî Tedaî |
eb Ebu ا ب وeBV | (Ebâ, Ebu, Ebi) Baba. Ata. |
Evvel ا و لeVL | İlk. Birinci.
El Evvel : Evveli, başlangıcı olmayan. İbtidası olmayıp, herşey üzerine sabık olan. Çğl.EvvelînAynı kökten:alet Evvel Evvelîn Evvela Evvelen Evveliyat Evveliyet Muli' Müevvel Müevvil Te'vil Evl Te'vilât Ula Uli |
Halık خ ل قH:LK: | Yoktan yaratan. Yaratıcı.
El Halık : Halkediciliği. var olmaya başlamak, var olma niyeti gibi...
Her varlığın ALLAH'ın tecellisi ile bir halik tarafı vardır; ana karnında, insan gönlünde, toprakta ALLAH'ın halik fiili tezahür eder. Aynı kökten:Halak Halık Halıkıyyet halkiyet halk halak Hallak Haluk hilkat Hulk Ahlak Ihtilak Tahlik |
ahsen ح س نHSN | En güzel. Çok güzel. İyi zan. Pek güzel. İyi amel ve haslet. Daha iyi.Dşl.hüsnaAynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Kavm Kavim ق و مK:VM | Cemaat. Topluluk. Millet. / Kadınlar olmaksızın erkekler topluluğu. / Bir işe başlamak. / Pazar kurmak. Müşteri ile anlaşmak. // Doğru, dik, ayakta. Dürüst. İsabetli. Boyu düzgün ve güzel. Çğl.akvamAynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
İttika و ق يVK:Y | Takva sahibi olmak. Kendisini Takva sahibi yapmak. Aynı kökten:Etka İttika Muttaki Müttakîn Takıyye Takke Taki Takva Tevkıye Tukat Kı Ku Vâkî Vaky Vıky Vika Veka Vikaye Taka Tevakki Tukye |
vezr و ذ رVZ!R | Bırakmak. Geriye bırakmak. Ortaya bırakmak. Terk etmek. Vazgeçmek. |
Diyanet Meali: Hani kavmine şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?”
125,126. “Yaratıcıların en güzelini, sizin ve geçmiş atalarınızın Rabbi olan Allah’ı bırakarak “Ba’l’e mi tapıyorsunuz?” |
37. SAFFAT / 127-128 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından onu kizb ettiler.
Artık muhakkak onlar… ALLAH'a muhles olarak abd olanlar dışında... elbette, muhdardırlar. İlyas Kıssası
KZ!B
HD:R
A:BD
H:LS:
.mid3979.ss37.as127.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxkissa.112x.ss37.as-128.x#hd:r-muhdar#||#kz!b-kizb#||#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles#x#KZ!B#||#HD:R#||#A:BD#||#H:LS:#||#hd:r-muhdar#||#kz!b-kizb#||#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ * إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ Fe kezzebûhu fe inne hum le muhdarûn(muhdarûne). * İllâ ibâdallâhil muhlasîn(muhlasîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Muhles خ ل صH:LS: | İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.Aynı kökten:halas Hâlis Hâlise Halesa Hulus Hulusi Hulusiyyet İhlas İstihlas mahlas Muhaleset Muhallis Muhles muhlis Müstahlas Müstahlis Mütehallis Tahallüs Tahlis |
Muhdar Muhzar ح ض رHD:R | İhzar edilmiş. / Hazır olmaya zorlanmış. / Rızasıyla gelmeyipte, zorla huzura getirilen. / Amellerinin sâhifelerini müşâhede etmiş olarak. Aynı kökten:Hadaret Hazır Hazirîn Huzzâr Hazırûn Hazret Hızır huzur İhtizar İhtidar İhzar İhzarat İhzarî İstihzar Mâhazar Mahzar Mahazır Muhazara Muhazarât Muhdar Muhzar Muhtazar Muhzır Müstahzar Müstahzır Mütehazzır Tahazzur |
kizb ك ذ بKZ!B | Yalan. Yalan söyleme. Uydurma söz, asılsız kelam.Çğl.EkazibAynı kökten:Ekzeb Kâzib Kâzibe kezub Kezeb kezzab kizb Ekazib Mekzebe Mekzube Mükâzebe Mükezzib Tekâzüb tekzib Ükzube |
Diyanet Meali: Onu yalanladılar. Bu sebeple onlar (cehenneme) götürüleceklerdir.
Ancak Allah’ın ihlâslı kulları başka. |
37. SAFFAT / 129 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onu ahirlerde tereke ettik. İlyas Kıssası
TRK
eH:R
.mid3980.ss37.as129.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxkissa.112x#eh:r-ahir#||#trk-terk#x#TRK#||#eH:R#||#eh:r-ahir#||#trk-terk# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ Ve tereknâ aleyhi fîl âhirîn(âhirîne). Ahir ا خ رeH:R | Sonra gelen. Sonraki. Son, en son.
El Ahir : Sonu olmayan. Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
Terk ت ر كTRK | Bırakma, salıverme, vazgeçme. Bakmama. İhmal etme.Aynı kökten:metruk Metruke Metrukiyyet Tereke Terike Terekat Terk |
Diyanet Meali: Sonradan gelenler içerisinde ona güzel bir ad bıraktık. |
37. SAFFAT / 130 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | İlyas üzre selam olsun. İlyas Kıssası
SLM
LYS
.mid3981.ss37.as130.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxkissa.112x#slm-selam#||#lys-hz. ilyas#x#SLM#||#LYS#||#slm-selam#||#lys-hz. ilyas# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ Selâmun alâ ilyâsîn(ilyâsîne). Hz. İlyas ل ي سLYS | Mutlak Hiçlik.Aynı kökten:Elest Elleys Eys Hz. İlyas leys layese Leyse |
selam س ل مSLM | Selamet. Emniyet. Barış. Huzur. Esenlik. Rahatlık. Bütün korktuklarından emin olma. Salim olma. / Gelip geçici olmama. / Aşina, bilindik. / Söz veya işaretle nezaket gösterme, esenlik dileme, merhaba. / Selam Allah'tandır.
Es Selam : Herşeyinde bir selam, bir rahatlık, bir esenlik var demektir.
Kuddüsüs Selam; takdis edildiği zaman rahatlık temin edilir. Hastalığın arkasından hissedilen rahatlık gibi. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Diyanet Meali: İlyas’a selâm olsun. |
37. SAFFAT / 131 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak ki BİZ, muhsinleri böyle cezalandırırız. İlyas Kıssası
CZY
HSN
.mid3982.ss37.as131.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxkissa.112x#czy-ceza#||#hsn-muhsin#x#CZY#||#HSN#||#czy-ceza#||#hsn-muhsin# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ İnnâ kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). ceza ج ز يCZY | Karşılık, mukabil.Aynı kökten:ceza Cizye Mücazat Tecziye |
muhsin ح س نHSN | İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.Aynı kökten:ahsen hüsna hasan Hasen hasene Hasenat Hasna Hüsn Hüsün Hüsniyyat ihsan İhsanat İstihsan Mahasin Mehâsin muhsin Müstahsen Müstahsin tahsin Tahsinat |
Diyanet Meali: Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız. |
37. SAFFAT / 132 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak o, BİZ'e ibadet eden mü'minlerdendir. İlyas Kıssası
A:BD
eMN
.mid3983.ss37.as132.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxİlyas Kıssasıxximanxxkissa.112x#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd#x#A:BD#||#eMN#||#emn-mümin#||#emn-iman#||#a:bd-abd# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ İnnehu min ibâdinel mû’minîn(mû’minîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
mü'min ا م نeMN | İman eden. Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. Allah'a, ahirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse. Emniyete kavuşan. Korkulardan emniyet veren.
El Mu'min : İnanış, inanma, inanıp öylece mutmain olma. ALLAH herşeyi bilerek inanarak yaratır ve bizimle beraber öylece inanır. Çğl.Mü'mininAynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
Diyanet Meali: Çünkü o bizim mü’min kullarımızdandı. |
37. SAFFAT / 133 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak Lut, elbette mürsellerdendir. Lut Kavmi Kıssası.7
LVT:
RSL
.mid3984.ss37.as133.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxLut Kavmi Kıssası.7xxrasulxxkissa.113x#rsl-mürsel#||#lvt:-hz. lut#x#LVT:#||#RSL#||#rsl-mürsel#||#lvt:-hz. lut# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ Ve inne lûtan le minel murselîn(murselîne). Hz. Lut LVT: | xoxoxAynı kökten:Hz. Lut Lat' Levt Livata Melavet Milat Milvat |
mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
Diyanet Meali: Şüphesiz Lût da peygamberlerdendi. |
37. SAFFAT / 134-135-136 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ona ve ehline, gabir olanların içinde aciz bir kadın dışında cemian necat etmiştik. Sonra diğerlerini demar ettik. 26/171 Lut Kavmi Kıssası.7
NCV
eH!L
CMA:
A:CZ
G:BR
DMR
eH:R
.mid3985.ss37.as134.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxLut Kavmi Kıssası.7xkissa.113x.ss37.as135.ss37.as136.x#eh:r-ahar#||#eh!l-ehil#||#cma:-ecmain#||#ncv-necat#||#a:cz-aciz#||#g:br-gabir#||#dmr-demar#x#NCV#||#eH!L#||#CMA:#||#A:CZ#||#G:BR#||#DMR#||#eH:R#||#eh:r-ahar#||#eh!l-ehil#||#cma:-ecmain#||#ncv-necat#||#a:cz-aciz#||#g:br-gabir#||#dmr-demar# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ * إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ * ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ İz necceynâhu ve ehlehû ecmaîn(ecmaîne). * İllâ acûzen fîl gâbirîn(gâbirîne). * Summe demmernel âharîn(âharîne). Âciz ع ج زA:CZ | Beceriksiz. Eli ermez. Kabiliyetsiz. Gücü yetmez olan. Düşkün. Zayıf.Çğl.acezeAynı kökten:Âciz aceze Âciziyyet acz acziyet İ'caz Ma'cez Mu'ciz Mu'cize Mu'cizat Ta'ciz Ta'cizât |
demar د م رDMR | Tamamen yok olmak. Yok etmek. Helak, mahv, telef, ölüm, mevt.Aynı kökten:demar Dumr Dumur müdemmir tedmir |
ehl ehil ا ه لeH!L | Yabancı olmayan, alışık olduğumuz. Dost, sahip, mensup. Evlâd, iyal. Kavm, müteallikat. Usta, muktedir ve becerikli. Halk, umum, nâs. Bir memleketin yerlileri, bir memlekette oturanlar, yaşayanlar.Çğl.AhaliAynı kökten:ehl ehil Ahali Ehliyyet ehliyet Müste'hil |
Ahar Aher ا خ رeH:R | Gayrı, başkası. Diğeri.Aynı kökten:Ahar Aher Ahir ahir yevm ahiret bilahere Bi-l-ahire İlâ-âhir İstihar Mateahhar Mâ-teahhar Muahharen Muahhir muahhar Müste'hir Müste'hire Müteahhir Müteahhirîn Teehhür Te'hir Te'hirât uhra |
Gabir غ ب رG:BR | İstikbal. / Kalan. Geleceğe kalan. / Geride kalan. Bırakılan. / Geride kalıp eskiyen, çürüyen, tozlanan. / Gr: Gelecek zaman. Aynı kökten:Gaber Gabere Gabir Gabr |
necat ن ج وNCV | Kurtuluş, selâmet. Hırs ve hased. Yüksek mekân. Ağaç budağı. Mantar.Aynı kökten:İnca' İstincad Mencat Münacat Münci Naci Naciye necat necati Tenciye Necv Necva Nicâ Necve |
Diyanet Meali: 134,135. Hani biz onu ve geride kalanlar arasındaki yaşlı bir kadın (kâfir olan eşi) dışında bütün ailesini kurtarmıştık.
Sonra da diğerlerini yok ettik. |
37. SAFFAT / 137-138 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak siz, sabah vaktinde ve gecede elbette onlara merr ediyorsunuz.
Hala akıl etmez misiniz!? Mekke'den Şam'a giden tircaret yolları Lut Kavminin yaşadığı yerden geçmektedir.
MRR
S:BH
LYL
A:K:L
.mid3986.ss37.as137.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxx.ss37.as138.x#lyl-leyl#||#a:k:l-akıl#||#s:bh-sabah#||#mrr-merr#x#MRR#||#S:BH#||#LYL#||#A:K:L#||#lyl-leyl#||#a:k:l-akıl#||#s:bh-sabah#||#mrr-merr# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ * وَبِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ Ve innekum le temurrûne aleyhim musbihîn(musbihîne). * Ve bil leyl(leyli), e fe lâ ta’kılûn(ta’kılûne). akıl ع ق لA:K:L | İmsak ve imtisak. Men'etmek. Sığınacak yer. Diyet. Düşünme ve anlama kabiliyeti. İlim, zihinde hâsıl olan sûret. İnsan zihninin sıfatı. Kalbde Hak ve bâtılı ayırdedebilen bir nur. Huk: Bir cinayetten dolayı, icab eden diyeti vermektir. Kırmızı mihfe örtüsü. Çğl.UkulÇğl.UkalaAynı kökten:akıl Ukul Ukala Aklî Lâyu'kal makul Ma'kulat taakkul ukala |
Leyl Leyle ل ي لLYL | Gece.Çğl.LeyalÇğl.LeyailAynı kökten:Leyl Leyle Leyal Leyail Leyla Leyle-nehara |
Merr م ر رMRR | Geçmek. Mürur etmek. İp. Bel dedikleri âlet. Demir külünk. Bir hareketin bir defa olması.Aynı kökten:Emerr İmrar Merr Merre Merrat Mirre Mürur Müruriye Müstemirr Müstemirre Mütemerrin |
Sabah ص ب حS:BH | Gün doğmasına yakın vakitten, öğle vaktine kadar olan zaman.Aynı kökten:Isbah Masbah Misbah Mısbah Mesabih Sabah Sabahat Sabih Sabiha Subh Asbah Subha Sübha Tasabbuh |
Diyanet Meali: 137,138. Şüphesiz sizler (yolculuklarınız sırasında) sabah akşam onların (harap olmuş) yurtlarına uğrayıp duruyorsunuz. Hâlâ düşünmeyecek misiniz? |
| Ayn Secavendi .mid3987.ss37.as.ssSAFFAT.ns.ny.cs.syf.sure.37.xxxxx |
37. SAFFAT / 139 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak Yunus, elbette mürsellerdendir. Yunus Kıssası.2
eNS
RSL
.mid3988.ss37.as139.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xxrasulxxkissa.114x#rsl-mürsel#||ens-hz. yunus#x#eNS#||#RSL#||#rsl-mürsel#||ens-hz. yunus# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ Ve inne yûnuse le minel murselîn(murselîne). mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
Hz. Yunus ا ن سeNS | Ünsiyet sahibi. / Ünsiyet kabiliyeti olan. Aynı kökten:ins Ünas insan Enasi Enasiye Enes Enis Enise İnas İstinas Me'nus Me'nusiyet Muvaneset Muvanis Müanese Müste'nis Te'nis Üns Ünsî ünsiye ünsiyet Hz. Yunus |
Diyanet Meali: Şüphesiz Yûnus da peygamberlerdendi. |
37. SAFFAT / 140-141 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Meşhun gemiye ibak ettiğinde… ardından sehem etmiş ve idhad etmişti. Yunus Kıssası.2
eBK:
FLK
ŞHN
SH!M
KVN
DHD:
.mid3989.ss37.as140.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xkissa.114x.ss37.as-141.x#flk-fulk#||#ebk:-ibak#||#şhn-meşhun#||#kvn-kane#||#sh!m-sehem#||#dhd:-idhad#x#eBK:#||#FLK#||#ŞHN#||#SH!M#||#KVN#||#DHD:#||#flk-fulk#||#ebk:-ibak#||#şhn-meşhun#||#kvn-kane#||#sh!m-sehem#||#dhd:-idhad# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ * فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ İz ebeka ilel fulkil meşhûn(meşhûni). * Fe sâheme fe kâne minel mudhadîn(mudhadîne). İdhad د ح ضDHD: | İptal etmek, hükümsüz bırakmak. Yalanlamak. Çürütmek. |
İbak ا ب قeBK: | Bir esirin, bir köle veya câriyenin sebepsiz olarak, sahibini bırakıp kaçması. |
Sehem س ه مSH!M | Ok. Nâsib. Kur'a, çekiliş.Çğl.SihâmÇğl.EshümÇğl.SehmânAynı kökten:Sehem Sihâm Eshüm Sehmân Sehim Sehm Sehme Sühme Teshim |
Meşhun ش ح نŞHN | Doldurulmuş. Dolu. Dopdolu. |
Diyanet Meali: Hani o kaçıp yüklü gemiye binmişti.
Gemidekilerle kur’a çekmiş ve kaybedenlerden olmuştu. |
37. SAFFAT / 142 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından onu, hut (balık) iltikam etmişti ve o kendini levm etmişti. Yunus Kıssası.2
LK:M
HVT
LVM
.mid3990.ss37.as142.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xkissa.114x#lvm-levm#||#hvt-hut#||#lk:m-iltikam#x#LK:M#||#HVT#||#LVM#||#lvm-levm#||#hvt-hut#||#lk:m-iltikam# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ Feltekamehul hûtu ve huve mulîm(mulîmun). Hut ح و تHVT | Balık. Büyük balık. Şubat ayı içinde güneşin girdiği ve semanın cenub yarısındaki burcun ismi.Çğl.HitanAynı kökten:Hut Hitan |
İltikam ل ق مLK:M | Lokma etme, yutma.Aynı kökten:Hz. Lokman İlkam İltikam Lakm Lokma Lukme Telkim |
Levm ل و مLVM | Çekiştirmek. Birisinin yüzüne karşı kötü söz söylemek. Zemmetmek. Paylamak. Başa kakmak.Aynı kökten:Leim Levm Levma Levâyim Levme Levvam Levvâme Melum Mülîm Müstelîm Telavüm Telvim Telvimât |
Diyanet Meali: Böylece, Yûnus kendini kınayıp dururken balık onu yuttu. |
37. SAFFAT / 143-144 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından eğer o, sebbih edenlerden olmasaydı... baas olunacak yevme kadar elbette onun batnında lebs olurdu. Yunus Kıssası.2
KVN
SBH
LBS!
BT:N
YVM
BA:S!
.mid3991.ss37.as143.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xxyevmxxkissa.114x.ss37.as144.x#kvn-kane#||#yvm-yevm#||#sbh-sebbih#||#bt:n-batn#||#lbs!-lebs#||#ba:s!-baas#x#KVN#||#SBH#||#LBS!#||#BT:N#||#YVM#||#BA:S!#||#kvn-kane#||#yvm-yevm#||#sbh-sebbih#||#bt:n-batn#||#lbs!-lebs#||#ba:s!-baas# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ * لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ Fe lev lâ ennehu kâne minel musebbihîn(musebbihîne). * Le lebise fî batnihî ila yevmi yub’asûn(yub’asûne). Ba's Bais ب ع ثBA:S! | Köklü bir değişimle yeniden başlatma. / Yeniden hayatlandırma, diriltme. İhya. / Uykudan uyandırma. / Diriliş. / Gönderme, gönderilme. / Rönesans.
El Bais : Beraberliğinde, birleşmesinde ortak, sebep. Karışma, herşey birbirine karışıktır. Mevtten sonra hayy eden. Köklü değişimler için Nebi irsal eden. Dşl.baasAynı kökten:Ba's Bais baas ib'as meb'as Mebâis |
batn batın ب ط نBT:N | Karın. İç. Soy, nesil. İç yüz. Sır, esrar.Çğl.ButunÇğl.BütunAynı kökten:Bâtın Bevatın batn batın Butun Bütun Bitan Bitane Betâyin İstibtan Mebtun Mubattın Mubattıne Müstebtın Tebattun |
Lebs ل ب ثLBS! | Bir yerde eğlenip durma. Vakit geçirme. Kalma.Aynı kökten:İlbas İstilbas Lebs |
Sebbih س ب حSBH | İdrak hali ile açıkça ve net olarak beyan etmek. / Noksansızlığına... Yerli yerindeliğine (evvelde ve ahirde ve zahirde ve batında)… Tam olması gerektiği gibi olduğuna… inanmak ve ikna olmak. Bunların idrakinde olmak ve beyan etmek. (Kavramsal olarak Allah'a özgüdür!) Aynı kökten:fesübhanallah Müsebbih Müsebbiha Sebbih Sebh Sebhale Sübha sübhan subhan Tesbih İsbah Sâbih Sâbiha Sâbihât Sebbah Sebbahe Sebh Sebuh Sibahat Sebahat Yesbehun Müsebbeh Sebha Sebih Sebiha Tasbih |
Yevm ي و مYVM | Gün. Yirmidört saatlik zaman. Sene. Asır. Devir. Devre. Süreç.Çğl.eyyamAynı kökten:El yevm Eyyam EYYAMÜL USBÜ' Külle yevm Müyaveme Yevm eyyam Yevme-izin Yevmî Yevmiye |
Diyanet Meali: 143,144. Eğer o, Allah’ı tespih edip yüceltenlerden olmasaydı, mutlaka insanların diriltileceği güne kadar balığın karnında kalırdı. |
37. SAFFAT / 145-146 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından onu, araya nebz ettik.
O sakimdi… Üzerine kabak cinsinden bir şecere nebat ettik. Yunus Kıssası.2
NBZ!
A:RY
SK:M
NBT
ŞCR
.mid3992.ss37.as145.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xkissa.114x.ss37.as-146.x#sk:m-sakim#||#nbz!-nebz#||#a:ry-ara#||#xxx-yaktin#||#şcr-şecere#||#nbt-nebat#x#NBZ!#||#A:RY#||#SK:M#||#NBT#||#ŞCR#||#sk:m-sakim#||#nbz!-nebz#||#a:ry-ara#||#xxx-yaktin#||#şcr-şecere#||#nbt-nebat# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ * وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ Fe nebeznâhu bil arâi ve huve sakîm(sakîmun). * Ve enbetnâ aleyhi şecereten min yaktîn(yaktînin). Arâ ع ر يA:RY | Mıntıka, bölge. / Komşuluk. / Avlu. / Çıplaklık. / Geniş, çıplak arazi.Aynı kökten:Arâ Ârî İ'ra Maarî Ma'ra Muarra Mütearri Taarr Tearri Uryan Urye |
Nebat ن ب تNBT | Topraktan yetişen, biten her çeşit şey. Verimli olan, verimi bol olan. Bitki. Yemen diyarında bir kabile adı.Çğl.NebatâtAynı kökten:İnbat Menbit Münbit Nabit Nebat Nebatât Nebatî Nebt Tenebbüt |
Nebz ن ب ذNBZ! | Bırakmak. Atmak. Antlaşmayı feshetmek, tek taraflı çekilmek. Yürürlükten kaldırmak. Az miktar, cüz'i. Aynı kökten:Müntebiz Nebz Nebze |
Sakim س ق مSK:M | Hasta, keyifsiz, sağlam olmayan. Yanlış.Aynı kökten:Sakam Sekam Sakim Sukm Eskâm |
Şecer Şecere ش ج رŞCR | Ağaç. Kütük. Saplı nebat. Soy. Sülale. Bir soyun bütün fertlerini gösterir cetvel. Dallı budaklı şey. Çetrefilli işler. Çğl.ŞecerâtÇğl.EşcarAynı kökten:İşcar Meşcer Meşcere Müşeccer Şecer Şecere Şecerât Eşcar Şecir Şecr Şücur Teşacür teşcir teşeccür |
Diyanet Meali: Derken biz onu hasta bir hâlde sahile attık.
Üzerine geniş yapraklı bir ağaç bitirdik. |
37. SAFFAT / 147 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onu, yüz bine veya ziyadesine irsal ettik. Yunus Kıssası.2
RSL
MeY
eLF
ZYD
.mid3993.ss37.as147.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xxsayıxxkissa.114x#elf-elf#||#zyd-ziyade#||#mey-mie#||#rsl-irsal#x#RSL#||#MeY#||#eLF#||#ZYD#||#elf-elf#||#zyd-ziyade#||#mey-mie#||#rsl-irsal# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ Ve erselnâhu ilâ mieti elfin ev yezîdûn(yezidûne). Elf ا ل فeLF | 1000 Bin sayısının ismi. Bin adet şey vermek. Ünsiyet eylemek.Çğl.AlafÇğl.UlufAynı kökten:Elf Alaf Uluf Elif ilaf Me'lufiyet Mulif Müellef Müellefe Müellefe Müellif Müellifîn Müteehhil Müteellif Mü'telif Teehhi Teehhül Te'lif Uluf Ülfet |
Mie م ا يMeY | Yüz. Yüz sayısı. İki yüz. (200): MieteynÇğl.MiatAynı kökten:Mie Miat |
irsal ر س لRSL | Taşımak. / Göndermek, gönderilmek, yollamak, getirmek, götürmek. / Havale kılma. Elçi gönderme. / Salıvermek. Kendi haline koymak. / Sürü sahibi olmak. Çğl.İrsalatAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
ziyade ز ي دZYD | Artan, fazla kalan. Çok bol. Fazladan. Artma, çoğalma.Aynı kökten:Ezyed İstizade Mezîd Müstezad Müzad müzayede Tezayüd Zad Zade Zaid Zide Zidet ziyade |
Diyanet Meali: Biz onu yüz bin, yahut daha fazla insana peygamber olarak gönderdik. |
37. SAFFAT / 148 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Ardından onlar iman ettiler.
Ardından onları bir hiyne kadar metalandırdık. Yunus Kıssası.2
eMN
MTA:
HYN
.mid3994.ss37.as148.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxYunus Kıssası.2xximanxxkissa.114x#mta:-meta#||#emn-iman#||#hyn-hine#x#eMN#||#MTA:#||#HYN#||#mta:-meta#||#emn-iman#||#hyn-hine# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ Fe âmenû fe metta’nâhum ilâ hîn(hînin). iman ا م نeMN | Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.Aynı kökten:amenna amentü amin eman emanet emin emniyet iman istiman i'timan me'men me'mun mü'min Mü'minin müste'min ümman Ümena |
hine hiyn ح ي نHYN | Vakit. Bir süre. Sırasında. Aynı sırada. Esnasında, sürerken. O zamanda. |
meta' meta م ت عMTA: | Fayda. Menfaat. Kıymetli eşya. Dünya geçimliği. Tüccar malı.Çğl.EmtiaAynı kökten:meta' meta Emtia Temettu' Temettuât |
Diyanet Meali: Nihayet onlar iman ettiler. Biz de onları bir süreye kadar geçindirdik. |
37. SAFFAT / 149 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Şimdi onlardan fetva iste bakalım:
"Kız çocukları senin Rabbinin de... erkek çocukları kendilerinin miymiş!?" Arap müşrikleri; "Melekler Allah'ın kızlarıdır" diyorlardı. Halbuki kendilerinin kız evlatları olsa istemiyorlardı.
FTY
RBB
BNY
BNY
.mid3995.ss37.as149.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxx#bny-beni#||#rbb-rabb#||#fty-fetva#x#FTY#||#RBB#||#BNY#||#BNY#||#bny-beni#||#rbb-rabb#||#fty-fetva# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ Festeftihim e li rabbikel benâtu ve lehumul benûn(benûne). beni ب ن يBNY | Oğullar, evlâtlar, çocuklar. (Aslı: Benûn-Benîn)Aynı kökten:bani beni benin benün benna bin Bina' bina Ebniye binaen binaenaleyh bint Bunni bünyan bünye ibn ibne benin benün ebna İbtina' Tebniye |
fetva ف ت يFTY | Bir hadise, bir muamele hakkındaki hükm-ü şer'îyi ehli olanın haber vermesi ve o hükme dair verilen malumat, bilgi.Çğl.fetevaAynı kökten:feta fitye fityan fetva feteva ifta efta istifta müfti müstefti |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
Diyanet Meali: Ey Muhammed! Onlara sor: Kız çocukları Rabbinin de, erkek çocukları onların mı? |
37. SAFFAT / 150 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | "Yada BİZ melekleri dişiler olarak halk etmişiz de... onlar da buna mı şahid olmuşlar!?"
H:LK:
MLK
eNS!
ŞH!D
.mid3996.ss37.as150.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxx#h:lk:-halk#||#şh!d-şahid#||#mlk-melek#||#ens!-ünsa#x#H:LK:#||#MLK#||#eNS!#||#ŞH!D#||#h:lk:-halk#||#şh!d-şahid#||#mlk-melek#||#ens!-ünsa# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ Em halaknel melâikete inâsen ve hum şâhidûn(şâhidûne). Ünsa ا ن ثeNS! | Dişi. Çğl.İnasAynı kökten:Inas Mi'nas Ünsa İnas Ünuset |
halk halak خ ل قH:LK: | Yaratmak. İcad. Örneği ve benzeri olmayan bir şeyi yaratmak, ibdâ' eylemek. Bir şeyi yumuşatıp düzleştirmek. Halk, toplum. Aynı kökten:Halak Halık Halıkıyyet halkiyet halk halak Hallak Haluk hilkat Hulk Ahlak Ihtilak Tahlik |
melek Meleke م ل كMLK | Yetenek, kabiliyet, tasarruf etme gücü. / Tekrar tekrar yapılan bir iş veya tecrübeden sonra hasıl olan bilgi ve mehâret. Meleke. / Madde ile mananın kesiştiği yer. / İnsan duyuları tarafından algılanamayan, nurdan yaratılmış, fıtratları sâfi, masum mahluk. / Güzel huylu ve güzel olan kimse. / "ülûk" mastarından "elçi, sefir" anlamı olduğu da iddia edilmiştir. Çğl.MelekâtÇğl.MelaikeAynı kökten:İmlak İstimlak malik Malik-ül Mülk melek Meleke Melekât Melaike melekut melik melike Mülûk Melk Memleket Memâlik Memluk mülk milk Emlak Mülket Mülkiye Mülkiyet Mümellek Müstemlek Müstemleke Mütemalik Mütemellik Temellük Temlik |
şahid ش ه دŞH!D | Şahitlik yapan. Bilen, tanıyan. Senet yerine geçecek kadar mâkul ve mu'teber sayılan. Gören. Hazır. Veled yatağı denilen ve çocuk ile birlikte çıkan deri.Dşl.ŞahideÇğl.ŞühedaÇğl.ŞevâhidÇğl.ŞühudAynı kökten:istişhad İstişhadat işhad meşhed Meşahid meşhud Meşhudat Meşhudiyyet Müsteşhed Müsteşhedât Müşahed Müşahedat müşahede müşahid Müşahidin şahadet Şehâdet şahid Şahide Şüheda Şevâhid Şühud şehid Şüheda |
Diyanet Meali: Yoksa biz melekleri dişi olarak yaratmışız da onlar şahid mi bulunuyorlarmış? |
37. SAFFAT / 151-152 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Değil mi ki… muhakkak onlar, elbette kendi ifklerinden söylüyorlar:
"ALLAH doğurdu!"
Muhakkak onlar, elbette kazibdirler!
eFK
K:VL
VLD
KZ!B
.mid3997.ss37.as151.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxx.ss37.as-152.x#efk-ifk#||#vld-xoxox#||#kz!b-kazib#||#k:vl-xxoxx#x#eFK#||#K:VL#||#VLD#||#KZ!B#||#efk-ifk#||#vld-xoxox#||#kz!b-kazib#||#k:vl-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ * وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ E lâ innehum min ifkihim le yekûlûn(yekûlûne). * Veledallâhu ve innehum le kâzibûn(kâzibûne). İfk ا ف كeFK | Bühtan. Bir suçu birisine yüklemek. İftira.Aynı kökten:Effak efk üfuk İfk Mü'tefik Mü'tefike Mü'tefikat Te'fik Te'fikât Üfkuhe |
Kâzib ك ذ بKZ!B | Yalancı. Yalan söyleyen.Dşl.KâzibeAynı kökten:Ekzeb Kâzib Kâzibe kezub Kezeb kezzab kizb Ekazib Mekzebe Mekzube Mükâzebe Mükezzib Tekâzüb tekzib Ükzube |
Diyanet Meali: 151,152. İyi bilin ki onlar kendi uydurmaları olarak, “Allah çocuk sahibi oldu” diyorlar. Onlar elbette yalan söylüyorlar. |
37. SAFFAT / 153 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 450 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Kız evladları, erkek evladlara ıstıfa mı etmiş!?
S:FV
BNY
BNY
.mid3998.ss37.as153.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf450.sure.37.xxxx#bny-beni#||#s:fv-ıstıfa#x#S:FV#||#BNY#||#BNY#||#bny-beni#||#s:fv-ıstıfa# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ Astafel benâti alel benîn(benîne). beni ب ن يBNY | Oğullar, evlâtlar, çocuklar. (Aslı: Benûn-Benîn)Aynı kökten:bani beni benin benün benna bin Bina' bina Ebniye binaen binaenaleyh bint Bunni bünyan bünye ibn ibne benin benün ebna İbtina' Tebniye |
ıstıfa ص ف وS:FV | Bir şeyin iyisini seçip ayıklamak. Bir şeyi ıslah edip safileştirmek. Seçmek. Ayıklamak.Aynı kökten:esfa ıstıfa Musafat Musaffa mustafa saf safa safi safiyy Safiye Safiyet Safvâ Safvan safve safvet |
Diyanet Meali: Yoksa Allah kızları erkeklere tercih mi etti? |
37. SAFFAT / 154 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Neler oluyor size! Nasıl hüküm veriyorsunuz!
KYF
HKM
.mid3999.ss37.as154.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx#kyf-keyfe#||#hkm-hüküm#x#KYF#||#HKM#||#kyf-keyfe#||#hkm-hüküm# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ Mâ lekum, keyfe tahkumûn(tahkumûne). hükm hüküm ح ك مHKM | Karar. Emir. Kuvvet. Hakimlik. Amirlik. İrade. Kumanda. Nüfuz. Kadılık etmek. Tesir. Cari olmak. Makam. Bir davanın veya bir meselenin tedkik edilmesinden sonra varılan karar. Man: Fikirler ve tasavvurlar arasındaki rabıtayı tasdik veya inkar etmek.Çğl.AhkâmAynı kökten:hakem hakim Hâkim Hâkime Hükkâm Hâkimiyyet hekim Hükemâ hikmet hikem hükm hüküm Ahkâm hükümet Hükûmat Hükümlü Hükümran İhkâm istihkam İstihkâmat mahkeme Mahakim mahkum muhakeme Muhakemât muhkem Muhkemat Müstahkem Müstahkim Tahakküm Tahkim |
keyfe ك ي فKYF | Nasıl? Sağlık, afiyet. Memnuniyet.Aynı kökten:keyf keyif keyfe keyfiyyet mükeyyif Mükeyyifât |
Diyanet Meali: Neyiniz var? Nasıl hüküm veriyorsunuz! |
37. SAFFAT / 155-156 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Hiç mi tezekkür etmiyorsunuz!?
Yada sizin mübin sultanınız mı var?
Z!KR
SLT:
BYN
.mid4000.ss37.as155.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as156.x#byn-mübin#||#z!kr-tezekkür#||#slt:-sultan#x#Z!KR#||#SLT:#||#BYN#||#byn-mübin#||#z!kr-tezekkür#||#slt:-sultan# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ * أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ E fe lâ tezekkerûn(tezekkerûne). * Em lekum sultânun mubîn(mubînun). mübin ب ي نBYN | Açık, aşikar. Ayan kılan, beyan ve izah eden. Dilediğine doğru yolu gösteren. Hak ile batılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
sultan س ل طSLT: | Hakimiyet sahibi. Kuvvet ve kudret sahibi. / Baskı ve otorite kuran. / Hüccet ve delil. / İslam Hükümdarı. Padişah. / Hükümdar ailesinden olan anne, kız gibi kadınlardan her biri. / Kahr ve tegallüb manasında masdar. Çğl.SelatinAynı kökten:Musallat Musallit Mütesallit Mütesallitîn Saltanat Sulta sultan Selatin Tasallut Taslit |
tezekkür ذ ك رZ!KR | Unuttuktan sonra hatıra getirmek. Zikretmek. Bir şeyi ders gibi tekrar ile ezbere almak. Birkaç kişi toplanıp iş üzerine görüşmek.Çğl.TezekkürâtAynı kökten:İstizkâr Mezkûr mezkur Müstezkir Mütezekkir müzakere Müzakerat müzekker müzekkere Müzekkire Müzekkir Müztekir Müddekir tezekkür Tezekkürât tezkere Tezkire Tezakir Tezkir Zâkir zakir Zâkirûn Zâkire zeker Zükrân Zükur Zikâre Zekir zikr zikir ezkar zikra Zükr Zükre |
Diyanet Meali: Hiç düşünmüyor musunuz?
Yoksa sizin apaçık bir deliliniz mi var? |
37. SAFFAT / 157 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık... eğer sadıksanız... getirin kitabınızı!
eTY
KTB
KVN
S:DK:
.mid4001.ss37.as157.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxxxxkitabxxx#ktb-kitab#||#s:dk:-sadık#||#ety-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#eTY#||#KTB#||#KVN#||#S:DK:#||#ktb-kitab#||#s:dk:-sadık#||#ety-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ Fe’tû bi kitâbikum in kuntum sâdikîn(sâdikîne). kitab ك ت بKTB | Ketb edilmiş olan. Çğl.KütübAynı kökten:iktab İktab İstiktab katib Ketebe Ketb kitab Kütüb kitabe kitabet Kitbe mekteb Mekâtib mektub Mekâtîb Mektubat Mukteb Mekâtib Mükâtebe Mükâtib |
sadık ص د قS:DK: | Doğru, hakikatli, sadakatlı, dürüst.Dşl.sadıkaÇğl.AsdikaAynı kökten:Esdak Masadak Masduk Mısdak Musadakat Musaddak musaddık Mutasaddık Mutasaddıkîn sadaka Sadakat sadık sadıka Asdika Saduk Saduka Sadukat sıddık sıdk Asdak Tasadduk tasdik Tasdikat |
Diyanet Meali: Eğer doğru söyleyen kimseler iseniz getirin (bu delili içeren) kitabınızı! |
37. SAFFAT / 158 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | O'nunla cinnler arasında neseb uydurdular.
Cinler alim olmuşlardı.
Muhakkak onlar, elbette muhdar olanlardır.
CA:L
BYN
BYN
CNN
NSB
A:LM
CNN
HD:R
.mid4002.ss37.as158.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx#a:lm-alim#||#hd:r-muhdar#||#byn-beyn#||#cnn-cinn#||#nsb-neseb#||#ca:l-xxoxx#x#CA:L#||#BYN#||#BYN#||#CNN#||#NSB#||#A:LM#||#CNN#||#HD:R#||#a:lm-alim#||#hd:r-muhdar#||#byn-beyn#||#cnn-cinn#||#nsb-neseb#||#ca:l-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ Ve cealû beynehu ve beynel cinneti nesebâ(neseben), ve lekad alimetil cinnetu innehum le muhdarûn(muhdarûne). alim ع ل مA:LM | İlim sahibi. Bilen, bilgili. / Çok bilen.
El Alim : İlim, bilme fiili. İnsanda tabii ilim vardır. Bunu, etkiler yüzünden kaybeder. Sonra bu tabii ilmine ulaşmak için, dışarıdan aşılama ilimler alır. Öğrenme denir ismine. Bunların hepsi ALLAH'ın alim fiilidir.Aynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
beyn beyne ب ي نBYN | Arası, arasında, aralık. İki şeyin arası. İkisinin ortası. Firkat. Ayrılık. Beyan. Burnu ve ayakları uzun karga.Aynı kökten:bayin beyan Beyanat beyanname beyn beyne beyyine İstibane mabeyn mübeyyen mübeyyin mübin Müstebin Tebeyyün tibyan |
Cinnî ج ن نCNN | Gece karanlığı. / Gizleme, saklama, örtme. / Gizli varlık. Duyulardan gizlenmiş, saklanmış olan rûhânî varlıklardır (melekler şeytanlar dahil). / Bir şeyi hisseden. / Bir cins ateşten yaratılmış olup, dünyanın insandan sonra en mühim sekenesidir. Akıl ve şuur sâhibi olup pekçok şer ve isyan yapabildikleri gibi "Peygamberlerin ve semâvî kitabların irşadlarıyla" insana yetişememekle beraber terakki edip yüksek kemâlatlara çıkabilen mahluktur. Cinlerin, kötülüğe sevkedenlerine şeytan-ı cinnî de denilir. Çğl.CinnÇğl.CinnetAynı kökten:Can Canan Cann Cenan Cenin Ecinne Cenn Cünün Cennân Cennet Cennât Cinan Cinnet Cünun Cinnî Cinn Cinnet Cünnet Cünun Mecane Mecenne Micenn Mecnun Mecanin Mütecenni Mütecennin Tecanün Tecennün |
Muhdar Muhzar ح ض رHD:R | İhzar edilmiş. / Hazır olmaya zorlanmış. / Rızasıyla gelmeyipte, zorla huzura getirilen. / Amellerinin sâhifelerini müşâhede etmiş olarak. Aynı kökten:Hadaret Hazır Hazirîn Huzzâr Hazırûn Hazret Hızır huzur İhtizar İhtidar İhzar İhzarat İhzarî İstihzar Mâhazar Mahzar Mahazır Muhazara Muhazarât Muhdar Muhzar Muhtazar Muhzır Müstahzar Müstahzır Mütehazzır Tahazzur |
Neseb ن س بNSB | Sülâle, hısımlık, karabet, soy. Baba soyu, atalar zinciri. / Vuslat. / soyağacını vermek veya sormak, akrabalık, ilişkinin soyağacını veya soyağacını sormak.Çğl.EnsabAynı kökten:İstinsab Mensub Münasib Müsned Mesânid Mütenasib Neseb Ensab Nisbet Tenasüb Tensib |
Diyanet Meali: Allah ile cinler arasında da nesep bağı kurdular. Oysa cinler de kendilerinin Allah’ın huzuruna getirileceklerini bilirler. |
37. SAFFAT / 159 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | ALLAH, onların vasf ettikleri şeylerden subhandır. Esma-ül Hüsna
SBH
VS:F
.mid4003.ss37.as159.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxEsma-ül Hüsnax#sbh-subhan#||#vs:f-vasf#x#SBH#||#VS:F#||#sbh-subhan#||#vs:f-vasf# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ Subhânallâhi ammâ yasifûn(yasifûne). sübhan subhan س ب حSBH | Noksansız olan. Yerli yerinde olan (evvelde ve ahirde ve zahirde ve batında). Tam olması gerektiği gibi olan. (Kavramsal olarak Allah'a özgüdür!) Aynı kökten:fesübhanallah Müsebbih Müsebbiha Sebbih Sebh Sebhale Sübha sübhan subhan Tesbih İsbah Sâbih Sâbiha Sâbihât Sebbah Sebbahe Sebh Sebuh Sibahat Sebahat Yesbehun Müsebbeh Sebha Sebih Sebiha Tasbih |
Vasf و ص فVS:F | Sıfat. Bir kimsenin veya şeyin taşıdığı hâl. Tarif etmek, vasıflandırmak, atfetmek.Çğl.EvsâfAynı kökten:Vasf Evsâf Vasıf Vassaf |
Diyanet Meali: Allah, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir. |
37. SAFFAT / 160 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | ALLAH'a muhles olarak abd olanlar müstesna.
A:BD
H:LS:
.mid4004.ss37.as160.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles#x#A:BD#||#H:LS:#||#a:bd-ibad#||#h:ls:-muhles# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ İllâ ibâdallâhil muhlasîn(muhlasîne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Muhles خ ل صH:LS: | İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.Aynı kökten:halas Hâlis Hâlise Halesa Hulus Hulusi Hulusiyyet İhlas İstihlas mahlas Muhaleset Muhallis Muhles muhlis Müstahlas Müstahlis Mütehallis Tahallüs Tahlis |
Diyanet Meali: Ancak Allah’ın ihlâslı kulları bunlar gibi değildir. |
37. SAFFAT / 161-162-163 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık muhakkak siz ve sizin abd olduğunuz şeyler… cahime saly olacak kimse dışında kimseyi fitneye düşüremezsiniz!
A:BD
FTN
S:LY
CHM
.mid4005.ss37.as161.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxxxcehennemxx.ss37.as162.ss37.as163.x#a:bd-abd#||#ftn-fitne#||#chm-cahim#||#s:ly-saly#x#A:BD#||#FTN#||#S:LY#||#CHM#||#a:bd-abd#||#ftn-fitne#||#chm-cahim#||#s:ly-saly# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ * مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ * إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ Fe innekum ve mâ ta’budûn(ta’budûne). * Mâ entum aleyhi bi fâtinîn(fâtinîne). * İllâ men huve sâlil cahîm(cahîmi). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Cahim ج ح مCHM | Çok sıcak yer. Şiddetli ve kat kat birbiri üzerine yanan ateş. Çukur yerde yanan ateş. Cehennem'in bir tabakası.Aynı kökten:Cahim Cahme Ceham Cehamet cühumet Echam Cahmâ İcham |
fitne ف ت نFTN | Akıl ve kalbi saptıracak şey. Muharebe. Azdırma. Karışıklık. Ara bozmak. Dedikodu. Küfr. Delilik. Potada altın ve gümüşü eritmek. İmtihan ve tecrübe etmek. Çğl.fitenAynı kökten:fatin fettan fitne fiten iftitan meftun Müfettin teftin |
Saly ص ل يS:LY | Ateşe girmek. Tutuşturmak. Ateşte pişirmek. Sıkıntı çekerek yanmak. |
Diyanet Meali: (Ey müşrikler!) Ne siz ve ne de taptıklarınız, cehenneme gireceklerden başkasını kandırıp Allah’ın yolundan saptırabilirsiniz. |
37. SAFFAT / 164-165-166 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | "Bizimden... makamı O'na malum olmayan yoktur.
Muhakkak biz… saff saff duranlar elbette biziz.
Muhakkak biz... sebbih edenler de elbette biziz."
K:VM
A:LM
S:FF
SBH
.mid4006.ss37.as164.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as-165-166.x#k:vm-makam#||#a:lm-malum#||#s:ff-saff#||#sbh-sebbih#x#K:VM#||#A:LM#||#S:FF#||#SBH#||#k:vm-makam#||#a:lm-malum#||#s:ff-saff#||#sbh-sebbih# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ * وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ * وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ Ve mâ minnâ illâ lehu makâmun ma’lûm(ma’lûmun). * Ve innâ le nahnus sâffûn(sâffûne). * Ve innâ le nahnul musebbihûn(musebbihûne). Ma'lum ع ل مA:LM | İlm edinilmiş mevzu. / Bilinen, belli olan. / Resul-i Ekrem'in bir nâmıdır. Çğl.Ma'lumatAynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
makam ق و مK:VM | Durulacak yer. Rütbeli yer. Mesned. Mansab. Musikide usul. Tempo. kıyam yapılan yerin ismi, kıyam etmek ve kıyamın zamanı için kullanılır: Kıyam etmek/ ayağa kalkmak, ayakta durulan yer, ayakta durulan zaman. Oturulan yer, durulan yer.Aynı kökten:ikame ikame-i salat ikamet istikamet kaim kaime Kavaim kamet Kavm Kavim akvam Kavvam kaymakam kayyime kayyum kıvam kıyam kıyamet kıymet Kıyem makam mukam mukim mustakim takvim Tekavim |
saff ص ف فS:FF | Sıra, dizi, saf. / Saf haline getirmek. Saf halinde düzen vermek, displin etmek. / İlim ve amel olarak tam bir düzen içinde olmak. / Disiplinden meydana gelen intizam. / Saf olanlar. İntizama gelenler. Çğl.saffatÇğl.AsfafAynı kökten:Mesaff Mesâff Musaffaf saff saffat Asfaf Tasfif Tasfifât |
Sebbih س ب حSBH | İdrak hali ile açıkça ve net olarak beyan etmek. / Noksansızlığına... Yerli yerindeliğine (evvelde ve ahirde ve zahirde ve batında)… Tam olması gerektiği gibi olduğuna… inanmak ve ikna olmak. Bunların idrakinde olmak ve beyan etmek. (Kavramsal olarak Allah'a özgüdür!) Aynı kökten:fesübhanallah Müsebbih Müsebbiha Sebbih Sebh Sebhale Sübha sübhan subhan Tesbih İsbah Sâbih Sâbiha Sâbihât Sebbah Sebbahe Sebh Sebuh Sibahat Sebahat Yesbehun Müsebbeh Sebha Sebih Sebiha Tasbih |
Diyanet Meali: (Melekler derler ki:) “Bizim her birimizin bilinen bir makamı vardır.”
“Şüphesiz biz (orada) saf duranlarız.”
“Şüphesiz biz (Allah’ı) tespih edip yüceltenleriz.” |
37. SAFFAT / 167-168-169-170 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Muhakkak olmuştu... elbette söylerlerdi:
"Şayet indimizde evveldekilerden zikr eden olsaydı… elbette ALLAH'a muhles olarak abd olurduk."
Ardından ona kafir oldular… ve ardından yakında alim olacaklar.
KVN
K:VL
A:ND
Z!KR
eVL
KVN
A:BD
H:LS:
KFR
A:LM
.mid4007.ss37.as167.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as168.ss37.as169.ss37.as170.x#evl-evvel#||#a:nd-ind#||#a:lm-alim#||#kfr-kafir#||#a:bd-ibad#||#z!kr-zikir#||#h:ls:-muhles#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx#x#KVN#||#K:VL#||#A:ND#||#Z!KR#||#eVL#||#KVN#||#A:BD#||#H:LS:#||#KFR#||#A:LM#||#evl-evvel#||#a:nd-ind#||#a:lm-alim#||#kfr-kafir#||#a:bd-ibad#||#z!kr-zikir#||#h:ls:-muhles#||#k:vl-xxoxx#||#kvn-xxoxx# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ * لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِينَ * لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ * فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ Ve in kânû le yekûlûn(yekûlûne). * Lev enne indenâ zikren minel evvelîn(evvelîne). * Le kunnâ ibâdallâhil muhlasîn(muhlasîne). * Fe keferû bih(bihî), fe sevfe ya’lemûn(ya’lemûne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
alim ع ل مA:LM | İlim sahibi. Bilen, bilgili. / Çok bilen.
El Alim : İlim, bilme fiili. İnsanda tabii ilim vardır. Bunu, etkiler yüzünden kaybeder. Sonra bu tabii ilmine ulaşmak için, dışarıdan aşılama ilimler alır. Öğrenme denir ismine. Bunların hepsi ALLAH'ın alim fiilidir.Aynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
ind inde ع ن دA:ND | Arapçada zaman veya mekân ismi yerine kullanılır. Nezd, huzur, yan, vakt, taraf gibi mânâlara gelir. (huzur içerir).Aynı kökten:Anîd Anede Anûd İnad ind inde İsti'nad Muanede Muanid Muannid Müteannid Müteannidin Taannüd Taannüdât |
Evvel ا و لeVL | İlk. Birinci.
El Evvel : Evveli, başlangıcı olmayan. İbtidası olmayıp, herşey üzerine sabık olan. Çğl.EvvelînAynı kökten:alet Evvel Evvelîn Evvela Evvelen Evveliyat Evveliyet Muli' Müevvel Müevvil Te'vil Evl Te'vilât Ula Uli |
Muhles خ ل صH:LS: | İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.Aynı kökten:halas Hâlis Hâlise Halesa Hulus Hulusi Hulusiyyet İhlas İstihlas mahlas Muhaleset Muhallis Muhles muhlis Müstahlas Müstahlis Mütehallis Tahallüs Tahlis |
Kâfir ك ف رKFR | Gerçeklerin üzerini örterek kendisinin ve/veya başkasının, görmesini, incelemesini, tefekkür etmesini, iman etmesini engelleyen. Hakkı görmeyen ve örten. İyilik bilmeyen. Allah'ı inkar eden. Dinsiz. İmanın esaslarına veya bunlardan birine inanmayan. Mülhid. Hayvan tersi.Çğl.KefereÇğl.KüffarÇğl.KâfirûnAynı kökten:ikfar Kâfir Kefere Küffar Kâfirûn Kafur kufur keffar keffare keffaret kefr Küfur Kefur Küfr küfür Küfran Mekfere Mükeffer Mükeffire Tekfir Tekfur |
zikr zikir ذ ك رZ!KR | Anmak, hatırlamak. Yad etmek. Anılmak. Anımsamak, akılda tutmak, aklına getirmek. Hatırlatmak, dile getirmek, adını söylemek. Bir şeyi zihinde hazır etme. Akıldan çıkarmamak, unutmamak. Çğl.ezkarAynı kökten:İstizkâr Mezkûr mezkur Müstezkir Mütezekkir müzakere Müzakerat müzekker müzekkere Müzekkire Müzekkir Müztekir Müddekir tezekkür Tezekkürât tezkere Tezkire Tezakir Tezkir Zâkir zakir Zâkirûn Zâkire zeker Zükrân Zükur Zikâre Zekir zikr zikir ezkar zikra Zükr Zükre |
Diyanet Meali: Müşrikler) şunu da söylüyorlardı: “Eğer yanımızda öncekilere verilen kitaplardan bir kitap olsaydı, elbette biz ihlâslı kullar olurduk.”
Fakat (kitap gelince) onu inkâr ettiler. Yakında (sonlarının ne olacağını) bilecekler. |
37. SAFFAT / 171-172-173 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | BİZ'e abd olan mürsellerimize kelimemiz sebak olmuştu:
"Muhakkak onlar... elbette onlar, nasr edilenlerdir.
Muhakkak BİZ'im ordularımız... elbette onlar galip olanlardır."
SBK:
KLM
A:BD
RSL
NS:R
CND
G:LB
.mid4008.ss37.as171.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxxxrasulxx.ss37.as-172-173.x#a:bd-abd#||#sbk:-sebak#||#rsl-mürsel#||#klm-kelime#||#ns:r-nasr#||#cnd-cünd#||#g:lb-galib#x#SBK:#||#KLM#||#A:BD#||#RSL#||#NS:R#||#CND#||#G:LB#||#a:bd-abd#||#sbk:-sebak#||#rsl-mürsel#||#klm-kelime#||#ns:r-nasr#||#cnd-cünd#||#g:lb-galib# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ * إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ * وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ Ve lekad sebekat kelimetunâ li ibâdinel murselîn(murselîne). * İnnehum le humul mensûrûn(mensûrûne). * Ve inne cundenâ le humul gâlibûn(gâlibûne). abd abid ع ب دA:BD | Emir alan ve aldığı emri yerine getiren. Buna mecbur olan. / Hareketlerini belirleyecek emirleri almak üzere mabuda bağlantılı olmak. / Köle. Dşl.abideÇğl.a'bideÇğl.ibadAynı kökten:abd abid abide a'bide ibad İ'bad ibadet İbadat İsti'bad ma'bed maabid ma'bud ma'bude Ta'bid übeyd |
Cünd ج ن دCND | Er, asker. Ordu. Bir kimsenin yardımcıları. Şehir. Rasullere karşı toplanan gruplar.Çğl.CünudÇğl.EcnadAynı kökten:Cünd Cünud Ecnad Cündî |
Galib غ ل بG:LB | Üstün. Yenen. Mağlub eden. Ekser.Aynı kökten:Agleb Ağlebâ Galba Gulb Galeb Galb Galebe Galebe Çalmak Galib Galiba Galibiyyet Gılab İstiglab Magalıb Maglub Mağlub Maglubiyyet Mugalebe Mugalleb Mütegalibe Mütegallib Mütegallibe Mütegallibîn Tagallüb Tegallüb Tagallübât Tegalüb |
kelime ك ل مKLM | Hal, durum, yaşayış. Çğl.KilemÇğl.KelimatAynı kökten:Kalli Kelâm Kelim kelime Kilem Kelimat makale Mükâleme Mükâlemat Mütekellim Mütekellimîn Tekellüm Tekellümât Teklim |
nasr ن ص رNS:R | Yardım. Yenme. Zafer. Başarı. Yağmurun her yeri sulaması.Aynı kökten:İntisar istinsar mensur mansur Minsar minsir Münasara Müstansır Mütenasır nasır Nasırîn Nussar ensar nasr nusret Nusrat Tenasur mütenassır nasrani Nasara Tansir Tenassur |
mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
Sebak س ب قSBK: | Ders. Yarış. Koşu yapanların aralarında koydukları ödül.Çğl.EsbâkAynı kökten:İstibak Masebak Mesbuk Münsebik Müsabaka Müsabakat Müsabık Müstebık Mütesabık Mütesabıka Sabık sabıka Sâbıkûn Sevabık Sâbıkan Sebak Esbâk Sebbak Sebike sebk Sebkat Sibak Tesabuk Tesbik Tesbikat |
Diyanet Meali: Andolsun, peygamber olarak gönderilen kullarımız hakkında şu sözümüz geçmişti:
“Onlara mutlaka yardım edilecektir.”
“Şüphesiz ordularımız galip gelecektir.” |
37. SAFFAT / 174-175 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Artık, bir hiyne kadar onlardan tevella et... ve onlara basar et. Onlar da yakında basar edecekler.
VLY
HYN
BS:R
BS:R
.mid4009.ss37.as174.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as175.x#vly-tevella#||#hyn-hine#||#bs:r-basar#x#VLY#||#HYN#||#BS:R#||#BS:R#||#vly-tevella#||#hyn-hine#||#bs:r-basar# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ * وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ Fe tevelle anhum hattâ hîn(hînin). * Ve ebsirhum fe sevfe yubsirûn(yubsirûne). basar ب ص رBS:R | Görme duyusu. Gözün görmesi. Kalble hissetme. Kalb gözü. İdrak. Fikir. Gözleme, takib etme. Çğl.EbsârAynı kökten:basar Ebsâr Basir basiret Basair besaret İbsar İbtisar İstibsar Mubasara Mubsır Mubsırât Mütebassır Tabassur Tebsir |
hine hiyn ح ي نHYN | Vakit. Bir süre. Sırasında. Aynı sırada. Esnasında, sürerken. O zamanda. |
tevelli Tevella و ل يVLY | Birisini dost edinme. Bir işi üzerine alma. Dönme, yönelme, i'raz etme. Ehl-i Beyt'e tam sevgi. Akrabalık. Karabet. Yakınlık beslemek.Aynı kökten:evla Evali istila mevla Mevalî müstevli Müstevliye mütevelli Müvella tevelli Tevella vali velayet veli veliy Evliya Veliyy Veliyye Evliyâ Velâyâ vilayet |
Diyanet Meali: O hâlde, bir süreye kadar onlardan yüz çevir
Gözetle onları, yakında onlar da görecekler. |
37. SAFFAT / 176-177 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Onlar bizim azabımıza acele mi ediyorlar?...
Ardından onların sahalarına inzal olduğunda… artık o inzar edilenlerin sabahı ne de suidir!
A:Z!B
A:CL
NZL
SVH
SVe
S:BH
NZ!R
.mid4010.ss37.as176.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as-177.x#a:cl-acele#||#a:z!b-azab#||#sve-sui#||#s:bh-sabah#||#nzl-inzal#||#nz!r-inzar#||#svh-saha#x#A:Z!B#||#A:CL#||#NZL#||#SVH#||#SVe#||#S:BH#||#NZ!R#||#a:cl-acele#||#a:z!b-azab#||#sve-sui#||#s:bh-sabah#||#nzl-inzal#||#nz!r-inzar#||#svh-saha# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ * فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ E fe bi azâbinâ yesta’cilûn(yesta’cilûne). * Fe izâ nezele bisâhatihim fe sâe sabâhul munzerîn(munzerîne). Acele ع ج لA:CL | Çabuk, çabukluk. Bir işi çabuk yapmaya ve çabuk bitirmeye çalışma, ivedilik.Aynı kökten:A'cel Acele Âcil Acul İ'cal İcalet icle İclet Ucul İsti'cal Muaccel Müsta'cel Müsta'celen Müsta'cil Müteaccil Taaccül Taaccülat Ta'cil Ta'cilât |
azab ع ذ بA:Z!B | Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem. Aynı kökten:azab Azb Iztırab Muazzeb Muazzib Mu'zib Ta'zib |
inzar ن ذ رNZ!R | Neticenin kötü olacağını bildirerek fenalıktan sakındırmak. Azab ve ceza va'detmek.Çğl.İnzârâtAynı kökten:İntizar inzar İnzârât münzir nezr nezir nüzera Nuzur Nüzur |
inzal ن ز لNZL | İndirme. İndirilme. Nüzul ettirme. / Birden bire inme. / Tenasül aletinden meninin çıkması.Aynı kökten:enzele inzal menzil Menazil münezzil Münzil mütenezzil nazil nazile nezle nüzul tenezzül Tenezzülât tenzil Tenzilat |
Sabah ص ب حS:BH | Gün doğmasına yakın vakitten, öğle vaktine kadar olan zaman.Aynı kökten:Isbah Masbah Misbah Mısbah Mesabih Sabah Sabahat Sabih Sabiha Subh Asbah Subha Sübha Tasabbuh |
sui س و اSVe | Kötü, kötülük. Fenalık. Suç. Kötü olmak.Çğl.MesaviAynı kökten:seyyi' seyyie seyyiat sui Mesavi |
Saha س و حSVH | Meydan, yer, avlu, geniş yer.Çğl.SahatAynı kökten:Mesaha Saha Sahat Seha Sihâ |
Diyanet Meali: Yoksa onlar azabımızı acele mi istiyorlar?
Fakat azabımız onların yurtlarına indiğinde, o uyarılmış olanların sabahı ne kötü olur! |
37. SAFFAT / 178-179 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Bir hiyne kadar onlardan tevella et... ve onlara basar et. Onlar da yakında basar edecekler.
VLY
HYN
BS:R
BS:R
.mid4011.ss37.as178.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxx.ss37.as179.x#vly-tevella#||#hyn-hine#||#bs:r-basar#x#VLY#||#HYN#||#BS:R#||#BS:R#||#vly-tevella#||#hyn-hine#||#bs:r-basar# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ * وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ Ve tevelle anhum hattâ hîn(hînin). * Ve ebsir fe sevfe yubsirûn(yubsırûne). basar ب ص رBS:R | Görme duyusu. Gözün görmesi. Kalble hissetme. Kalb gözü. İdrak. Fikir. Gözleme, takib etme. Çğl.EbsârAynı kökten:basar Ebsâr Basir basiret Basair besaret İbsar İbtisar İstibsar Mubasara Mubsır Mubsırât Mütebassır Tabassur Tebsir |
hine hiyn ح ي نHYN | Vakit. Bir süre. Sırasında. Aynı sırada. Esnasında, sürerken. O zamanda. |
tevelli Tevella و ل يVLY | Birisini dost edinme. Bir işi üzerine alma. Dönme, yönelme, i'raz etme. Ehl-i Beyt'e tam sevgi. Akrabalık. Karabet. Yakınlık beslemek.Aynı kökten:evla Evali istila mevla Mevalî müstevli Müstevliye mütevelli Müvella tevelli Tevella vali velayet veli veliy Evliya Veliyy Veliyye Evliyâ Velâyâ vilayet |
Diyanet Meali: Ey Muhammed! Bir süreye kadar onlardan yüz çevir.
(Bekle ve) gör. Onlar da yakında görecekler. |
37. SAFFAT / 180-181-182 Surede Ayet: 182 Kitap Sırası: 37 Nüzul Sırası: 56 Sayfa: 451 Cüz: 23 Nüzul Yeri: MEKKE | Senin Rabbin, izzetli Rabb... onların vasf ettikleri şeylerden subhandır. Mürseller üzre selam olsun. Hamd etmek, Rabb-il alemin ALLAH'ındır. Bir hadis-i şerifte, kıyamet günü sevabtan tam olarak ölçeklenmek için bu ayetlerin okunması tavsiye olunmuştur. Bu tavsiye doğrultusunda, okunan aşr ardından bu ayetler okunmaktadır. Tilavet Sonu AyetiEsma-ül Hüsna
SBH
RBB
RBB
A:ZZ
VS:F
SLM
RSL
HMD
RBB
A:LM
.mid4012.ss37.as180.ssSAFFAT.ns56.nyMEKKE.cs23.syf451.sure.37.xxxTilavet Sonu AyetixEsma-ül Hüsnaxxrasulxx.ss37.as181.ss37.as182.x#a:lm-alem#||#rbb-rabb#||#slm-selam#||#a:zz-izzet#||#sbh-subhan#||#rsl-mürsel#||#hmd-hamd#||#vs:f-vasf#x#SBH#||#RBB#||#RBB#||#A:ZZ#||#VS:F#||#SLM#||#RSL#||#HMD#||#RBB#||#A:LM#||#a:lm-alem#||#rbb-rabb#||#slm-selam#||#a:zz-izzet#||#sbh-subhan#||#rsl-mürsel#||#hmd-hamd#||#vs:f-vasf# Orijinal Metin :
Sözlük :
Diğer Meal :
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ * وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ * وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ Subhâne rabbike rabbil izzeti ammâ yasifûn(yasifûne). * Ve selâmun alel murselîn(murselîne). * Vel hamdu lillâhi rabbil âlemîn(âlemîne). alem ع ل مA:LM | Kümülatif ilmin, halıktan mahluka ikramında, cüzlere, parçalara evrilmeden önce ki külliyeti. / Cihan, kâinat. Dünya. Her şey. / Cemaat. Halk. Cemiyet. / Dehr. / Hususi hal ve keyfiyet. / Bir güneş ile ona tabi olan ve etrafında devreden seyyarelerin teşkil ettiği daire. Çğl.AleminAynı kökten:alim ilm ilim Ulum isti'lam Ma'lum Ma'lumat muallim müteallim taallüm talim Tealüm alem Alemin alamet a'lem A'lam ma'lem Maâlim mu'lem |
izzet ع ز زA:ZZ | Bir kimse zelil iken kavi ve kudret sahibi olmak. Ziyadelik ve üstünlük. Değer, kıymet. Kuvvet. Muhterem ve mu'teber olmak. Bulunmaz derecede az olan şey.Aynı kökten:Aziz azize Eizze Azze Eazz İ'tizaz İ'zaz izzet Muazzez Muazzezen Muizz Müteazziz Taazzüz Ta'ziz |
hamd ح م دHMD | Övgü. Övmek.Aynı kökten:ahmed hamd Hamîd Hâmid Hâmidîn Hâmidûn Mahmedet Mahamid mahmud mehmed muhammed Tahmid Tahmidât Tahmidiye |
rabb ر ب بRBB | Yetiştiren, eğiten. Terbiye eden. Vicdan. Çğl.erbabAynı kökten:murabba mürebbi rabb erbab Rabbanî Rabbaniye Rabbaniyyun Rabbaniyyîn Rebib Rebibe Rebâib Rebub ribbiyyun rububiyet terbiye |
mürsel ر س لRSL | İrsal edilmiş. Çğl.MürselatÇğl.MürselinAynı kökten:irsal İrsalat irsaliye mürsel Mürselat Mürselin mürsele Mürsil Rasul Resul Rüsül Rüsela resel Ersâl risale Resail risalet terasül Terasülât |
sübhan subhan س ب حSBH | Noksansız olan. Yerli yerinde olan (evvelde ve ahirde ve zahirde ve batında). Tam olması gerektiği gibi olan. (Kavramsal olarak Allah'a özgüdür!) Aynı kökten:fesübhanallah Müsebbih Müsebbiha Sebbih Sebh Sebhale Sübha sübhan subhan Tesbih İsbah Sâbih Sâbiha Sâbihât Sebbah Sebbahe Sebh Sebuh Sibahat Sebahat Yesbehun Müsebbeh Sebha Sebih Sebiha Tasbih |
selam س ل مSLM | Selamet. Emniyet. Barış. Huzur. Esenlik. Rahatlık. Bütün korktuklarından emin olma. Salim olma. / Gelip geçici olmama. / Aşina, bilindik. / Söz veya işaretle nezaket gösterme, esenlik dileme, merhaba. / Selam Allah'tandır.
Es Selam : Herşeyinde bir selam, bir rahatlık, bir esenlik var demektir.
Kuddüsüs Selam; takdis edildiği zaman rahatlık temin edilir. Hastalığın arkasından hissedilen rahatlık gibi. Aynı kökten:Darus Selam Eslem Hz. Süleyman İslam İstislam Müsaleme Müsellem Müselleme Müsellim Müslim Müslüman Müslime Müslimûn Müsteslim Müsteslimîn Mütesellim salim salime Sâlimîn selam selamet Selamun Aleykum selem Seleme selim Selime Silm Selm Tesalüm Tesellüm Teslim Teslimat Teslimiyet Derece-i Süllem Süllem Selalim |
Vasf و ص فVS:F | Sıfat. Bir kimsenin veya şeyin taşıdığı hâl. Tarif etmek, vasıflandırmak, atfetmek.Çğl.EvsâfAynı kökten:Vasf Evsâf Vasıf Vassaf |
Diyanet Meali: Senin Rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rab, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir.
Peygamberlere selâm olsun.
Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. |