Zannedilir ki… Kur’an, arapçaymış…! Belki siz de böyle zannediyorsunuzdur!
Arabiyye… diyor ya… bakalım neymiş?
ARAB KELİMESİ,
hata, arız, kusur ve bulanıklıktan ari olma… saf tertemiz olma… anlamındadır.
Suyun berrağına, aşkın tutkulusuna, yaşamın neşeli haline, kadının kocasına muazzam bir sevgi ile bağlı olanına…
arab denir!
Konuşma ve iletişim hakkında da kullanılan bu kelime;
açıkça anlatma… apaçık beyan etme… öyle bir anlatma ki; anlaşılmaması imkansız olma… sade, yalın, net, kat’i izah… demektir.
Bir anlatımın netliğine, anlaşılırlığına irab denir.
Dilbilgisinde anlam detaylandırmaya da, gramer çözümlemesine de bu kelime kullanılır.
Arabiyye,
öz lisan, anadil anlamındadır! Anlaşılmaması imkansız olan ifade demektir.
Neymiş?
“Kur’an-en arabiyye” imiş….
Yani…
ÖZ LİSANDA… ANADİLDE… ANLAŞILMAMASI İMKANSIZ ANLATIMLA SÖYLENEN KUR’AN İMİŞ!
Peki, bugün “arab” diye bildiğimiz topluma, neden bu ismi vermişler?
Hz. İbrahim’in Kelam’da adı geçen iki oğlu var…
Hz. İshak ve Hz. İsmail.
Hz. İshak’ın oğullarına İshak oğulları… veya Hz. Yakub’dan ötürü İsrail oğulları denir.
Hz. İsmail’in oğullarına ise, İsmail oğulları denmez!… işte onlara Arab denir! Bunun nedeni, Arab kelimesinin anlamındadır! İncelerseniz bu sebebi idrak edersiniz…
Arab olmayanlara ise ACEM denir! Acem, Arabın zıddıdır!
Arab kelimesi, o kavmin adı olduğu için anlam kazanmaz… o kavim, arab kelimesinin anlamından ötürü o isimle isimlendirilir!
Arab deyince… aklımıza gelmesi gereken, bir kavim bir toplum değildir! Ama o kavmin adı da “arab”tır… ve hatta konuştukları dile de arapça/arabiyye denir.
Ancak… biz arabiyye deyince… o kavmin konuştuğu dili anlamayacağız!… kelimenin kendi anlamını anlayacağız!
Kur’an acemiyye değildir…. yani bizim anlamayacağımız dilde değildir.
Kur’an-en arabiyye; anadilimizde Kur’an demektir!
Kur’an arab toplumun dilinde olsaydı… arab dediğimiz toplum, onu hakkıyla anlar ve idrak ederdi!
Öyle olmadığına göre…
Kur’an anadilimizdedir! Anlaşılmaması, anlamamamız imkansızdır!
İsteyene tabi…