İçeriğe geç
4. NİSA SURESİ Ayet: 127
YTM | yetimيَتَامَىyetâmen
İsim, Çoğul


(£..)p(..£)Babası ölmüş olan çocuk. / Nesebini inkar etmiş kişi. / Gayrı meşru. / Tek, eşsiz, yalnız. (£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
yetim Yutm Yetime Eytam Yetama