İçeriğe geç
40. MUMİN SURESİ Ayet: 84
eMN | imanاٰمَنَّاâmennâ
Fiil, İF'AL Kalıbı, 1.nci, Çoğul, Geçmiş Zaman


(£..)p(..£)Şahit olunmayan birşeye, bir kaynağa güvenerek itimat etmek.(£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
amenna
amentu
amin
eman
emanet
emin emn
emniyet
iman
istiman
i'timan
me'men
me'mun
mu'min Mu'minin
muste'min
umman umena