İçeriğe geç
13. RAD SURESİ Ayet: 11
A:K:B | muakkibمُعَقِّبَاتٌmuakkıbâtun
İsim, TEF'İL Kalıbı, Etken, Eril, Çoğul


(£..)p(..£)Ardına düşen, takib eden, ardından koşan. Tağyir ve ibtal eden.(£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
Akab A'kab
Akabe Akabât
akabinde
Akib
Âkibe Âkibet
Hz. Yakub
ikab
Muakabe
Muakkab
Muakkib Muakkibîn
Muteakıb muteakib
Ta'kib Ta'kibât
Teakub
ukba
Ukbe