İçeriğe geç
16. NAHL SURESİ Ayet: 124
HKM | hukmلَيَحْكُمُyahkumu
Fiil, 3.ncü, Eril, Tekil, Geniş Zaman


(£..)p(..£)Karar. Emir. Kuvvet. Hakimlik. Amirlik. İrade. Kumanda. Nüfuz. Kadılık etmek. Tesir. Cari olmak. Makam. Bir davanın veya bir meselenin tedkik edilmesinden sonra varılan karar. Man: Fikirler ve tasavvurlar arasındaki rabıtayı tasdik veya inkar etmek.(£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
hakem
hakim Hâkim Hâkime Hukkâm
Hâkimiyyet
hekim Hukemâ
hikmet hikem
hukm hukum Ahkâm
hukumet Hukûmat
Hukumlu
Hukumran
ihkâm
istihkam İstihkâmat
mahkeme Mahakim
mahkum
muhakeme Muhakemât
muhkem Muhkemat
Mustahkem
Mustahkim
Tahakkum
Tahkim