İçeriğe geç
37. SAFFAT SURESİ Ayet: 44
K:BL | mutekabilمُتَقَابِل۪ينَmutekâbilîne.
İsim, TEFA'UL Kalıbı, Etken, Eril, Çoğul


(£..)p(..£)Karşılıklı olarak birbirini kabul etme. / Birbirine denk olma, denkliği kabul etme. / Karşılıklı, biri diğerinin karşısında. (£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
xoxox
ikbal
istikbal
kabala
Kabil
kabila
kabile kabail
kabiliyet
Kabl Kablî
Kablî
kabul
kıble
kibla
Kubul
makbul Makbule
Mukabbel
mukabele
mukabil
mukabile
Mukbil Mukbilan Mukbilîn
mustakbel
Mustakbil Mustakbilîn
mutekabil
Tekabbel
tekabul