İçeriğe geç
79. NAZİAT SURESİ Ayet: 4
SBK: | sebkسَبْقاًۙsebkan.
İsim, Eril, İsim Fiil


(£..)p(..£)İleri geçme. Birisini geçme. Yarışma hali. İlerleme. Vaki olma. Birşeyin önceki hali, ilk durumu. Birşeyin kalıplanarak bir şeye benzetilmesi. Koşuda kazanan hayvan.(£..)/p(..£)


Aynı kökten türeyen diğer kelimeler;

xoxox
istibak
Masebak
Mesbuk
Munsebik
Musabaka Musabakat
Musabık
Mustebık
Mutesabık Mutesabıka
Sabık sabıka Sâbıkûn Sevabık
Sâbıkan
Sebak Esbâk
Sebbak
Sebike
sebk
Sebkat
Sibak
Tesabuk
Tesbik Tesbikat