Oturan, oturucu, cülûs eden. Tahta çıkan.

Ekseri bir yerde oturan. Arkadaş. Birlikte oturan.

Bir meclis veya mahkeme hey'etinin toplanmalarından tâtile kadar olan müzakere müddeti. / Bir def'a akd-i meclis etmek. Oturuş, bir def'a oturmak. / Fık: İki secde arasında bir def'a

Beraber oturma.

Oturuş. Oturma. / Padişahın taht'a oturması.

Oturtmak. Tahta çıkartmak. Padişahı tahta oturtmak.

Oturulacak, toplanılacak yer. / Görüşülecek bir mes'ele için bir araya gelmiş insan topluluğu. / Devlet işlerini görüşmek üzere Millet Vekillerinin toplandıkları büyük bina.

Beraberce ve birlikte oturma.

Birlikte ve beraberce oturan.