En kebir fazi (bile) onları hüzünlendirmez.
Melekler onlara telakki eder:
"Bu, size vaad edilmiş olan yevmdir!"

Sur'a nefh edildiği yevmde…
artık, ALLAH'ın dilediği kimseler dışında... semalarda olan kimseler ve arzda olan kimseler efza ederler.
Hepsi dahr olarak O'na gider.

Hasene ile gelen kimse… artık ondan hayr olanı onun içindir. Yevme-izinde onlar, faziden emindirler.

O'nun indinde, O'nun izin verdiklerinin dışında kimselerin şefaati menfaat vermez.
Hatta, kalblerine efza edilince, derler ki:
"Rabbiniz ne dedi?"
Denilir ki:
"Aliyy, kebir olan hakk'ı"

Efza olduklarında, şayet onları bir görsen!...
Artık fevt olamazlar! Karib mekanda ahz olmuşlardır!

Hasımların haberi sana geldi mi?
Onlar mihraba tesevvür ederek... Davud'a dahil olduklarında... onlardan efza olmuştu.
Demişlerdi ki:
"Korkma!
Biz, bazımız bazımıza (birbirimize) bagi olan iki hasımız.
Artık aramızda hakk ile sen ihda et. Şetat etme ve bizi seva sırata hidayet et."