Berk, neredeyse, onların basarlarını hatf edecektir.
Kendilerine ziya bürüdüğü her defada, onun içinde meşy ederler... ve üzerlerine zulmet çökünce kaim olurlar.
Şayet ALLAH dileseydi, onların işitmelerini de basarlarını da kesinlikle zehab ederdi.
Muhakkak ki ALLAH, herşeye kadirdir.

Dedi ki:
"O diyor ki; muhakkak arzda toprak sürerek zelul olmamış bir dişi sığırdır. Hars iska etmemiştir. Müsellemdir. Onda şie yoktur."
Dediler ki:
"Şimdi hakk söyledin işte!"
Ardından onu zebh ettiler.
Neredeyse buna fail olmayacaklardı!

Nerede olursanız olun, velev ki müşeyyed burclar içinde bile olsanız, mevti idrak edersiniz.

Eğer onlara hasene isabet ederse,
"Bu, ALLAH indindendir." derler.
Eğer onlara seyyie isabet ederse,
"Bu, senin indindendir." derler.

De ki:
"Hepsi ALLAH indindendir."
Neler oluyor bu kavme ki, neredeyse hiç bir hadisi fıkh etmiyorlar!

Musa, kavmine, gazaba ve esefle rücu ettiğinde, dedi ki:
"Benden sonra, halefimde ne beis işlediniz! Rabbinizin emrine acele mi ettiniz!"
Levhaları ilka etti ve kardeşinin reisini ahz etti. Onu kendine cerr etti. Dedi ki:
"Anamın oğlu!
Muhakkak kavim istizaf oldu. Neredeyse beni katl ediyorlardı. Artık düşmanları bana şemate ettirme! Beni zalim kavim ile beraber kılma!"

Nebi'ye ve usra saatinde ona tabi olan muhacirlere ve ensara… elbette kat'iyyetle ALLAH tevbe etti!
Onlardan bir ferikin kalbleri, neredeyse zeyg olacaktı ki… sonra onlara da tevbe etti.
Muhakkak ki O, onlara rauftur, rahimdir.

Sadid sudan iska edilen cehennem, onun verasındandır… onu cera etmek ister… neredeyse sevg edemez!
Her mekandan, mevt ona gelir… ancak o meyyit değildir!
Onun verasından da galiz azab!...

BİZ'e onun gayrısında iftira etmen için sana vahy ettiğimizden seni fitneye düşürebilselerdi... o zaman, elbette seni halil olarak ittihaz ederlerdi.

Şayet BİZ seni sebat ettirmeseydik… neredeyse onlara elbette kat'iyyetle biraz rükn olacaktın!

Oradan ihrac etmek için seni arzdan gerçekten istafazz edebilselerdi... o zaman, senin hilafında, sadece pek az lebs olurlardı.

Hatta, iki sedd arasına baliğ olduğunda... o ikisinin gayrısında… neredeyse hiç bir kavli fıkh edemeyen bir kavme vecd oldu.

Rahmana evlad davaları var diye...
✦ semalar fatr olacaktır...
✦ ve arz şakk olacaktır…
✦ ve dağlar hedd olarak harra edecektir!

Ardından oraya varınca, ona nida ettik:
"Ey Musa!
Muhakkak ki BEN… BEN, senin Rabbinim!
Nalınlarını çıkar!
Muhakkak sen, mukaddes vadi Tuvadasın.
BEN seni hayrlı kıldım.
✦ Artık, vahy edilenleri işit!
Muhakkak ki BEN'im... BEN ALLAH'ım!... ilah, sadece, BEN'im!
✦ Artık BANA abd ol!
✦ BEN'i zikir etmek için salat ikame et!
Muhakkak, bütün nefsin say ettiği şeyler ile ceza bulması için, hafy ettiğim saat neredeyse verilecektir! Ona iman etmeyenler ve hevalarına tabi olanlar, seni ondan sadd etmesin… (yoksa) artık redi olursun!"

Beyan edilmiş ayetlerimiz kendilerine tilavet edildiği zaman, münker kafirlerin vechlerinde arif olursun... Neredeyse, kendilerine ayetlerimizi tilavet edenlere satv edecekler!
De ki:
"Şimdi size daha şerr olanı haber vereyim mi!?...
Nar!...
ALLAH, kafirlere, bunu vaad etti. Ne beis masirdir!"

ALLAH, semaların ve arzın nurudur.
O'nun nurunun meseli, içinde misbah olan mişkat gibidir.
Misbah, zücac içindedir.
Zücac, kevkeb durre gibidir. Şarkta ve garbta bulunmayan mübarek zeytin şecerelerinden vakd edilir. Onun zeyti, kendisine nar mess olmasa bile ziya verir. Nur üzerine nurdur.

ALLAH, dilediği kimseyi KENDİ nuruna ihda eder.
ALLAH, nas için meseller darb eder.
ALLAH, herşeye alimdir.

Yada, lücc bahrda zulmetler gibidir.
Onu... mevc, onun fevkinden yine mevc... onun fevkinden ise sehab gışa eder.
Bazısının zulmetleri, bazısının(diğerlerinin) fevkindedir... (öyle ki) elini ihrac etse, neredeyse onu bile göremez.
ALLAH'ın kendisine nur vermediği kimse... artık ona, nur diye bir şey yoktur!

Görmez misin ki... ALLAH, sehabı izca eder. Sonra onların arasını ülfet eder. Sonra, onları rükam kılar. Ardından hilallerinden ihrac olan vedki görürsün.
O, semadan, oradaki dağlardan berd inzal eder de onu dilediğine isabet ettirir, dilediğinden de sarf eder.
O'nun berkinin senası neredeyse basarları zehab eder.

Seni gördükleri zaman, seni, sadece, hüzüv olarak ittihaz ederler:
"Rasul olarak ALLAH bunu mu baas etmiş? Eğer sabır etmeseydik, neredeyse bizi ilahlarımızdan dalalet ettirecekti."

Onlar yakında azabı gördükleri hiynde, sebil olarak kimin daha dalalette olduğuna alim olacaklar.

Musa'nın annesinin fuadı farig oluverdi. Onun kalbine, mü'minlerden olması için rabt etmeseydik, neredeyse onu ibda edecekti.

Der ki:
"ALLAH'a yemin olsun!... Neredeyse beni de redi edecektin!
Şayet Rabbimin nimeti olmasaydı... elbette/kesinlikle, ben de muhdar olanlardan olmuştum.
Artık nasıl!… ilk mevt oluşumuz dışında biz meyyit değil miymişiz!?... Biz azab görecek olanlar değil miymişiz!?"

Semalar o ikisinin fevkinden fatr oluverecek neredeyse. Melekler, Rabblerinin hamd etmesi ile O'nu sebbih ediyorlar. Arzdaki kimse için istiğfar etmekteler.
Değil mi ki… Muhakkak ki ALLAH... O, gafurdur, rahimdir?

"Yoksa ben, şu mehin olandan hayr değil miyim!... o, beyan edecek durumda (bile) değildir."

Gayzından neredeyse temeyyüz edecek.
Hepsi, oraya ilka edilir. Fevclere onun hazinleri sual eder:
"Size nezir gelmedi mi?"

Eğer kafirler kaid olsalar... zikri işittiklerinde, elbette seni basarları ile zelak ederler.
"Muhakkak o, elbette mecnundur." diyorlar.

O… ALLAH'a abd olan… O'nu davet ederek kıyam ettiğinde… kat'iyyetle onun üzre libde (yığın) olarak toplanıverirler!