Semud kavmine, kardeşleri Salih dedi ki:
"Ey kavmim!
ALLAH'a abd olun! O'ndan gayrı sizin için ilah yoktur.
Rabbinizden size kat'iyyetle beyyineler geldi!
ALLAH'ın şu devesi, sizin için ayettir. Artık onu vezr edin... ALLAH'ın arzında yesin... ve ona sui ile mess etmeyin!
Yoksa, elim azab sizi ahz eder."

Ardından deveyi akar ettiler... ve Rabblerinin emrine atiy ettiler. Dediler ki:
"Ey Salih!
Eğer mürsellerden isen... vaad ettiğin şeyle gel bize haydi!"

"Ey kavmim!
Bu ALLAH'ın nakası sizin için ayettir… artık onu vezr edin, ALLAH'ın arzında yesin... ona sui ile mess etmeyin!
Yoksa sizi karib azab ahz eder."

Ayetler inzal etmekten BİZ'i men eden, ancak, onları öncekilerin kizb etmiş olmasıdır.
Semud kavmine, mubsır dişi develer vermiştik... ve ardından, onlar onlara zalim olmuşlardı.
BİZ ayetleri, ancak, tahvif olsun diye irsal ederiz!

Dedi ki:
"Bu bir dişi deve! Ona şirb var. Size de alim olunan yevmde şirb var."

Muhakkak ki BİZ, onlara fitne olarak dişi deve irsal edeceğiz.
Ardından onları irtikab et... ve sabır et.

Semud, kendi tuğyanı ile kizb etmişti.
En şaki olanları baas olduğunda... ardından ALLAH Rasulü onlara dedi ki:
"ALLAH'ın devesidir. Onu iska edin!"
Ancak onlar, onu kizb ettiler ve ardından onu akar ettiler... ve ardından Rabbleri, zenbleri ile onlara demdeme etti... ve ardından onları sevva etti.